Τι είναι οι αιμορροΐδες

Οι αιμορροΐδες (επίσης: αιμορροΐδες) είναι το σπογγώδες, καλά αιματωμένο αγγειακό μαξιλάρι στην έξοδο του ορθού, το οποίο, μαζί με τον σφιγκτήρα μυ, σφραγίζει τον πρωκτό. Εάν οι αιμορροΐδες είναι διογκωμένες, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια κατάσταση που ονομάζεται αιμορροϊδοπάθεια, η οποία μπορεί να προκαλέσει πόνο, κάψιμο ή/και κνησμό στον πρωκτό.

Ποια είναι τα συμπτώματα των αιμορροΐδων

Τα άτομα που πάσχουν από αιμορροΐδες έχουν συχνά αίμα στα κόπρανά τους. Το έντονο κόκκινο αίμα υποδεικνύει ότι οι αιμορροΐδες αιμορραγούν από τα αρτηριακά αγγεία. Το σκούρο κόκκινο αίμα, από την άλλη πλευρά, προέρχεται συνήθως από φλεβικό αγγείο και υποδηλώνει νόσο του εντέρου. Οι πιο σοβαρές αιμορροΐδες προκαλούν κνησμό ή/και κάψιμο στον πρωκτό καθώς η νόσος εξελίσσεται. Ορισμένοι πάσχοντες έχουν επίσης αίσθηση ξένου σώματος, επώδυνο και/ή δακρύζον δέρμα στην περιοχή του πρωκτού ή μπορούν να αισθανθούν εξογκώματα.

Ποιοι είναι οι διαφορετικοί βαθμοί σοβαρότητας της αιμορροϊδικής νόσου

Οι γιατροί χωρίζουν την αιμορροϊδική νόσο στους ακόλουθους τέσσερις βαθμούς σοβαρότητας:

• Βαθμός 1: είναι η πιο ήπια μορφή και η πιο συχνή. Σε αυτό το στάδιο, οι αιμορροΐδες δεν είναι ψηλαφητές και μπορούν να διαγνωστούν μόνο με την πρωκτοσκόπηση (πρωκτοσκόπηση).
• Βαθμός 2: σε αυτό το στάδιο, οι αιμορροΐδες διογκώνονται προς τα έξω όταν πιέζετε. Στη συνέχεια αποσύρονται από μόνες τους στον πρωκτικό σωλήνα.
• Βαθμός 3: Παρόμοια με τον βαθμό 2, οι αιμορροΐδες προεξέχουν από τον πρωκτό όταν πιέζετε. Ωστόσο, δεν αποσύρονται στον πρωκτικό σωλήνα από μόνες τους, αλλά πρέπει να σπρωχτούν προς τα πίσω με το δάχτυλο.
• Βαθμός 4: Σε αυτό το στάδιο, οι αιμορροΐδες είναι μόνιμα ορατές στο εξωτερικό του πρωκτού και δεν μπορούν πλέον να ωθηθούν πίσω στον πρωκτικό σωλήνα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μέρος του πρωκτικού βλεννογόνου μπορεί να προεξέχει από τον πρωκτό (πρωκτική πρόπτωση).

Πώς αντιμετωπίζονται οι αιμορροΐδες

Η μέθοδος θεραπείας για τις αιμορροΐδες εξαρτάται πάντα από τη σοβαρότητα της πάθησης:

• ήπιες αιμορροΐδες: συνήθως σκληρύνονται με την εφαρμογή από τον γιατρό σκληρυντικών ουσιών, για παράδειγμα χλωριούχου ψευδαργύρου. Αυτό εμποδίζει τη ροή του αίματος προς την αιμορροΐδα, οπότε ο ιστός αρχίζει να συρρικνώνεται και να στερεοποιείται (σκληροθεραπεία). Επιπλέον, οι αιμορροΐδες μπορούν επίσης να παγώσουν με υποξείδιο του αζώτου ή υγρό άζωτο (κρυοαιμορροϊδεκτομή). Σε αντίθεση με τη σκληροθεραπεία, οι πιθανότητες επιτυχίας με αυτή την προσέγγιση είναι πολύ μικρότερες.
• μέτριες αιμορροΐδες: Για τις αιμορροΐδες 2ου ή μερικές φορές 3ου βαθμού, η λεγόμενη διαδικασία απολίνωσης πραγματοποιείται συνήθως με τη βοήθεια μιας ελαστικής ταινίας απολίνωσης (απολίνωση αιμορροΐδων). Σε αυτή τη διαδικασία, ο γιατρός αναρροφά τις μεμονωμένες αιμορροΐδες και στη συνέχεια τις δένει με λάστιχα για να διακόψει την παροχή αίματος και να αφήσει τον ιστό να πεθάνει. Όταν οι αιμορροΐδες πέσουν, πράγμα που θα πρέπει να συμβεί μετά από περίπου μία έως δύο εβδομάδες, μπορεί να εμφανιστεί αιμορραγία.
• σοβαρές αιμορροΐδες: Εδώ, η χειρουργική επέμβαση αιμορροΐδων θεωρείται συνήθως η έσχατη λύση. Αυτή περιλαμβάνει την πλήρη αφαίρεση των αιμορροΐδων μέσω μιας χειρουργικής διαδικασίας (αιμορροϊδεκτομή). Για τη χειρουργική επέμβαση αιμορροΐδων μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορες τεχνικές: Χρησιμοποιώντας ψαλίδι, νυστέρι ή λέιζερ, μπορεί να γίνει αποκοπή του αιμορροϊδικού ιστού.

Σε κάθε περίπτωση, η βάση οποιασδήποτε θεραπείας των αιμορροΐδων είναι μια ισορροπημένη διατροφή για την εξασφάλιση τακτικών κενώσεων. Παρεμπιπτόντως, και οι δύο παράγοντες μπορούν επίσης να συμβάλουν στην πρόληψη της ανάπτυξης αιμορροΐδων.

Για τη θεραπεία των αιμορροΐδων χρησιμοποιούνται συχνά συντηρητικά μέτρα. Αυτά περιλαμβάνουν ανακουφιστικές αλοιφές, οι οποίες μπορεί να είναι χρήσιμες για όλους τους βαθμούς σοβαρότητας. Ορισμένες αλοιφές μειώνουν τη φλεγμονή, ενώ άλλες έχουν τοπική αναισθητική δράση:

• αντιφλεγμονώδεις αλοιφές: Αυτές περιλαμβάνουν αλοιφές πληγών, αλοιφές με φυτική βάση (φουντουκιά ή αλόη βέρα) ή πάστες ψευδαργύρου, οι οποίες είναι καλές για τη θεραπεία επώδυνων αιμορροΐδων και παραπόνων όπως ο ερεθισμός του δέρματος και ο κνησμός. Σε ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει μια αλοιφή που περιέχει κορτιζόνη, για παράδειγμα πρεδνιζολόνη ή οξική υδροκορτιζόνη. Οι ουσίες αυτές υποτίθεται ότι αναστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα και έτσι εξουδετερώνουν τη φλεγμονή στον πρωκτό.
• τοπικά αναισθητικά: Τα τοπικά αναισθητικά, όπως η βενζοκαΐνη, η κινχοκαΐνη ή η λιδοκαΐνη, αναισθητοποιούν τοπικά την προσβεβλημένη περιοχή του δέρματος και βοηθούν τον ασθενή να μην αισθάνεται ούτε κνησμό ούτε πόνο. Ωστόσο, παρόμοια με τις αλοιφές coritson, αυτά τα τοπικά αναισθητικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για σύντομο χρονικό διάστημα, καθώς διαφορετικά μπορεί να προκαλέσουν αλλεργίες.

Ποιες κλασικές σπιτικές θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν στις αιμορροΐδες

Οι κλασικές σπιτικές θεραπείες για τις αιμορροΐδες μπορούν όχι μόνο να προσφέρουν ανακούφιση για τα ήπια συμπτώματα της νόσου και να συμβάλουν στην εξαφάνιση των αιμορροΐδων. Οι σπιτικές θεραπείες μπορούν επίσης να προσφέρουν ανακούφιση σε ασθενείς με πιο σοβαρούς βαθμούς. Για παράδειγμα, τα λουτρά sitz με αντιφλεγμονώδεις παράγοντες μαυρίσματος μπορούν να βοηθήσουν τους πάσχοντες να ανακουφιστούν από τον κνησμό και τον πόνο στον πρωκτό. Εάν ο ασθενής πάσχει επίσης από δυσκοιλιότητα, ο λιναρόσπορος με άφθονο υγρό μπορεί να διευκολύνει τις κινήσεις του εντέρου.

Πώς μπορούν να προληφθούν οι αιμορροΐδες

Μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες και οι τακτικές κινήσεις του εντέρου είναι το κλειδί για την πρόληψη των αιμορροΐδων. Εδώ ισχύουν τα ακόλουθα:

• μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες για την πρόληψη της δυσκοιλιότητας με την κατανάλωση μούσλι, ψωμιού ολικής άλεσης, σουσάμι, λαχανικών, πίτουρου σίτου, πλιγούρι βρώμης, οσπρίων και φρέσκων φρούτων.
• επαρκής πρόσληψη υγρών, τουλάχιστον 1,5 λίτρου υγρών την ημέρα. Συνιστάται νερό, ποτά χωρίς θερμίδες και τσάι χωρίς ζάχαρη.
• Αποφυγή τροφών που προάγουν τη δυσκοιλιότητα, όπως η σοκολάτα, το λευκό ρύζι ή/και τα λευκά ζυμαρικά και το λευκό ψωμί.
• ασκηθείτε επαρκώς και τακτικά,
• Αποφύγετε το υπερβολικό βάρος.