Όταν οι φορείς ηλεκτρικού φορτίου κινούνται, αυτό ονομάζεται ηλεκτρικό ρεύμα. Οι φορείς φορτίου μπορεί να είναι ιόντα σε ένα υγρό ή αέριο ή ηλεκτρόνια που κινούνται ελεύθερα σε μέταλλα.

Ακόμη και στο κενό, ηλεκτρόνια ή ιόντα μπορούν να κινηθούν και έτσι να σχηματίσουν ηλεκτρικό ρεύμα.

Στην πράξη και στη θεωρία μπορούν να διακριθούν τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις του ρεύματος:

• Η τεχνική κατεύθυνση του ρεύματος καθορίστηκε από τον θετικό πόλο προς τον αρνητικό πόλο. Όταν έγινε αυτός ο προσδιορισμός, τίποτα δεν ήταν γνωστό για την κίνηση των ελεύθερων ηλεκτρονίων.
• Η κατεύθυνση ροής ηλεκτρονίων είναι από τον αρνητικό πόλο προς τον θετικό πόλο, δηλαδή αντίθετη από την τεχνική κατεύθυνση ροής.
• Η κατεύθυνση της ροής των ιόντων εξαρτάται από το φορτίο των ιόντων, τα κατιόντα ρέουν προς την κάθοδο, τα ανιόντα προς την άνοδο.

Η ένταση του ρεύματος είναι μεγαλύτερη όσο περισσότερα ελεύθερα ηλεκτρόνια ρέουν μέσω της διατομής του αγωγού ανά δευτερόλεπτο.

Το ηλεκτρικό ρεύμα συντομογραφείται ως "i" στους υπολογισμούς, η μονάδα του είναι τα αμπέρ ή εν συντομία "Α".

Η ένταση του ρεύματος μπορεί να υπολογιστεί διαιρώντας την ισχύ με την τάση, δηλαδή:
Αμπέρ=Watt/Volt