Ο ιός του ανθρώπινου έρπητα 8 - γνωστός και ως ιός του έρπητα του σαρκώματος του καρπόσωματος - είναι ένας ιός διπλής έλικας DNA.
Στη μεγάλη οικογένεια των ερπητοϊών, ανήκει στην υποομάδα των γ-ερπητοϊών.
Οι ιοί του έρπητα ανήκουν σε μια γενικά πολύ γνωστή οικογένεια ιών που μπορούν να προκαλέσουν διάφορες λαϊκές ασθένειες όπως η πυρετική κύστη, η ανεμοβλογιά (που προκαλείται από τον ιό της ανεμοβλογιάς) ή ο έρπητας ζωστήρας (όταν ο ιός της ανεμοβλογιάς επανενεργοποιείται).
Οι ιολόγοι Patrick S. Moore και Yuan Chang, μαζί με την ερευνητική τους ομάδα, κατάφεραν να ταυτοποιήσουν τον ιό το 1994.
Είχαν παρατηρήσει τη συχνή εμφάνιση του συνδρόμου Kaposi σε άτομα με HIV και μπόρεσαν να ταξινομήσουν τον ερπητοϊό 8 (HHV-8) με προσεκτικότερη εξέταση.
Όπως όλοι οι άλλοι ιοί του έρπητα, ο ιός του ανθρώπινου έρπητα 8 έχει πολύ μεγάλη λανθάνουσα κατάσταση. Μπορεί να υπάρχει στο σώμα για χρόνια χωρίς να γίνεται αντιληπτός, αλλά μπορεί να επανενεργοποιηθεί και να εμφανιστεί ανά πάσα στιγμή.
Μετάδοση του ιού του ανθρώπινου έρπητα 8
Ο ιός του ανθρώπινου έρπητα 8 μεταδίδεται μέσω του σάλιου και άλλων σωματικών εκκρίσεων.
Επομένως, μπορεί να μεταδοθεί όχι μόνο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ή της άμεσης επαφής με μολυσμένο αίμα, αλλά και μέσω φιλιού ή άλλης άμεσης ανταλλαγής σωματικών υγρών, όπως η μετάδοση προμασημένης τροφής. Στα δικά μας γεωγραφικά πλάτη, η πρακτική αυτή είναι μάλλον άγνωστη και δεν εφαρμόζεται, αλλά μεταξύ των ιθαγενών εξακολουθεί να είναι μια συνηθισμένη μέθοδος σίτισης των βρεφών.
Ωστόσο, σε περίπτωση μόλυνσης, αυτός ο τρόπος σίτισης μπορεί να οδηγήσει στη μετάδοση του ιού.
Ειδικά σε περιοχές όπου η μόλυνση από τον ιό HIV προσβάλλει πολύ μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, αυτό μπορεί να γίνει ένα εξαιρετικά επικίνδυνο πρόβλημα, καθώς πολύ συχνά τα παιδιά έχουν ήδη προσβληθεί από την ανοσοκατασταλτική ασθένεια.
Ποιες ασθένειες προκαλεί ο ιός του ανθρώπινου έρπητα 8
Τρεις ασθένειες έχει διαπιστωθεί ότι προκαλούνται από τον ιό του ανθρώπινου έρπητα 8. Έχει διαπιστωθεί ότι η μόλυνση με τον ανθρώπινο ερπητοϊό 8 σχετίζεται άμεσα με την ανάπτυξη σαρκώματος Kaposi, λεμφωμάτων στις λεγόμενες ορογόνες κοιλότητες του σώματος και ορισμένων τύπων της νόσου Castelman.
Σάρκωμα Kaposi
Το σάρκωμα Kaposi περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1872 από τον Moritz Kaposi, έναν Αυστριακό δερματολόγο (από την Ουγγαρία). Το όρισε ως ιδιοπαθές σάρκωμα πολλαπλών χρωστικών ουσιών.
Η νόσος αφορά μπλε-καφέ οζίδια όγκου που εμφανίζονται στο δέρμα, στους βλεννογόνους και στο έντερο.
Προσβάλλονται ηλικιωμένα και ανοσοκατεσταλμένα άτομα. Δεδομένου ότι εμφανιζόταν συχνότερα σε οροθετικά άτομα κατά την έναρξη του AIDS, αναφέρθηκε ως σύμπτωμα στον πρώτο ορισμό του AIDS (1981).
Εάν κάποιος έχει μολυνθεί από τον ιό του έρπητα σαρκώματος Kapos, δεν υπάρχουν περιορισμοί εάν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι υγιές.
Μόνο όταν το ανοσοποιητικό σύστημα αποδυναμωθεί και δεν μπορεί πλέον να καταπολεμήσει επαρκώς τον ιό, αυτός πολλαπλασιάζεται ανεξέλεγκτα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε σάρκωμα Kaposi.
Λόγοι για την αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να είναι σοβαρή προηγούμενη ασθένεια, θεραπείες με ανοσοκατασταλτικά (π.χ. μετά από μεταμοσχεύσεις οργάνων), γήρανση ή εμφάνιση του AIDS.
Η νόσος εμφανίζεται με ωχρές κηλίδες και οζίδια στο δέρμα. Οι κύριες περιοχές που προσβάλλονται είναι συνήθως τα πόδια, τα πόδια, ο κορμός και το πρόσωπο. Το άκρο της βλάβης δεν οριοθετείται σαφώς, αλλά είναι δυσδιάκριτο και ακανόνιστο και δεν προκαλεί πόνο. Μπορεί επίσης να προσβληθούν οι λεμφαδένες, οδηγώντας στη δημιουργία λεμφοιδήματος. Εάν η νόσος εξαπλωθεί σε όλο το σώμα καθώς εξελίσσεται, μπορεί να προσβληθούν επίσης το στόμα, τα γεννητικά όργανα και τα εσωτερικά όργανα. Εάν προσβληθούν τα εσωτερικά όργανα, υπάρχει κίνδυνος αιμορραγίας, που οδηγεί σε αιμόπτυση και εμετό αίματος.
Λεμφώματα σε ορώδεις κοιλότητες του σώματος
Οι ορώδεις κοιλότητες του σώματος είναι εκείνες οι σχισμές του σώματος που επενδύονται από τη λεγόμενη tunica serosa.
Αυτή η επένδυση επιτρέπει στις σχισμές να κινούνται η μία σε σχέση με την άλλη. Οι ορώδεις κοιλότητες του σώματος είναι η υπεζωκοτική κοιλότητα, η περικαρδιακή κοιλότητα, η περιτοναϊκή κοιλότητα και η οσφυϊκή κοιλότητα. Εάν ένα λέμφωμα σχηματιστεί σε μία από αυτές τις περιοχές, ονομάζεται πρωτοπαθές λέμφωμα εκχυμώσεων (PEL).
Νόσος Castelman
Η νόσος του Castelman είναι επίσης ένας όγκος που προσβάλλει τους λεμφαδένες. Η νόσος ονομάζεται επίσης αγγειοβλατιδώδης υπερπλασία των λεμφαδένων ή γιγαντιαία υπερπλασία των λεμφαδένων.
Η νόσος χωρίζεται σε τρεις διαφορετικές μορφές, η μορφή που συνδέεται με τη μόλυνση από τον ιό του ανθρώπινου έρπητα 8 ονομάζεται πολυκεντρική μορφή που σχετίζεται με τον HHV8.
Οι άλλες δύο μορφές είναι η ιδιοπαθής πολυκεντρική μορφή (iMCD) και η μονοκεντρική μορφή (UCD).
Εάν αναπτύξετε την πολυκεντρική μορφή της νόσου Castelman, υπάρχει αυξημένη απελευθέρωση ιντερλευκίνης 6, η οποία προκαλεί τα ακόλουθα συμπτώματα: Απώλεια βάρους, πυρετός, διόγκωση των λεμφαδένων, διόγκωση του σπλήνα, διόγκωση του ήπατος, υποαλβουμιναιμία, υπεργαμμασφαιριναιμία, κόπωση.
Ειδικότερα, οι ασθενείς με HIV που έχουν μολυνθεί με τον ιό του ανθρώπινου έρπητα 8 έχουν αυξημένο κίνδυνο να προσβληθούν από τη νόσο Castelman.
Ο ιός του ανθρώπινου έρπητα προσκολλάται στα Β κύτταρα, με αποτέλεσμα αυτά να αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται ως μεγάλοι πλασματοβλάστες.
Γιατί ο ιός του ανθρώπινου έρπητα 8 ανήκει στους ογκοϊούς
Θα μπορούσαν να εκδηλωθούν τρεις καρκινικές ασθένειες των οποίων η ανάπτυξη μπορεί να αποδοθεί άμεσα στον ιό του ανθρώπινου έρπητα 8.
Ο ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός του ιού οδηγεί σε μη φυσιολογική κυτταρική ανάπτυξη. Σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, ο ιός δεν προκαλεί συμπτώματα. Ωστόσο, λόγω της λανθάνουσας κατάστασης του ιού, ο ιός παραμένει στον οργανισμό για όλη του τη ζωή. Ως εκ τούτου, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα εάν κάποιος πάσχει από ανοσοκατασταλτική ασθένεια. Ο ιός μπορεί να ενεργοποιηθεί στα κύτταρα και να αναπτυχθεί καρκίνος.
Πώς μπορώ να προστατευτώ
Ο εμβολιασμός κατά του ιού δεν είναι επί του παρόντος δυνατός.
Δεδομένου ότι μεταδίδεται μέσω των σωματικών υγρών, μπορείτε να προστατευτείτε αποφεύγοντας την άμεση επαφή με τα σωματικά υγρά ενός μολυσμένου ατόμου.
Αυτό σημαίνει όχι σεξ χωρίς προφυλάξεις, όχι ανταλλαγή σάλιου και όχι χρήση χρησιμοποιημένων συριγγών.
Σε αντίθεση με άλλους ιούς, ο ιός δεν είναι πολύ διαδεδομένος. Είναι εντελώς ακίνδυνος για τα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.
Εάν έχετε μια γνωστή ανοσοκατασταλτική ασθένεια, είναι σημαντικό να προστατευτείτε από τη μόλυνση, καθώς ο ιός του ανθρώπινου έρπητα 8 μπορεί να είναι υπεύθυνος για τον καρκίνο σε αυτή την περίπτωση.
Θεραπεία του ιού του ανθρώπινου έρπητα 8
Δεν χρειάζεται θεραπεία για τα ανοσοκατεσταλμένα άτομα, καθώς ο ενεργός ιός δεν προκαλεί συμπτώματα και δεν υπάρχουν προβλήματα ακόμη και όταν είναι ανενεργός. Εάν ο ιός εμφανιστεί σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα, χορηγούνται αντιικά φάρμακα για τη θεραπεία.