Τι είναι ο ηχοϊός

Οι ηχοϊοί ανήκουν στην οικογένεια των εντεροϊών, οι οποίοι προκαλούν κυρίως δερματικά εξανθήματα, γαστρεντερικές λοιμώξεις, νευρολογικά καθώς και συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη και παράπονα . Οι μη περιτυλιγμένοι, σφαιρικοί RNA ηχοϊοί συγκαταλέγονται στους Picornaviridae, με αποτέλεσμα να μπορούν να διακριθούν σε 27 ορότυπους . Μετά τους ρινοϊούς, οι ηχοϊοί είναι τα είδη ιών που απαντώνται συχνότερα στους ανθρώπους.

Πού εμφανίζεται ο ηχοϊός

Οι ηχοϊοί είναι κοινοί σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, σε χώρες με χαμηλότερη κοινωνική υποδομή, χαμηλότερα μέτρα υγιεινής και μολυσμένο νερό, οι ηχοϊοί είναι ιδιαίτερα συχνοί. Σε χώρες με ήπιο κλίμα, οι λοιμώξεις από αυτούς τους ιούς εμφανίζονται κυρίως το καλοκαίρι και το φθινόπωρο.

Πώς μεταδίδεται ο ηχοϊός

Οι ηχοϊοί έχουν την ιδιότητα να μπορούν να μολύνουν σχεδόν όλα τα κύτταρα του σώματος, αλλά ο ιός μεταδίδεται κυρίως μέσω της κοπρανώδους-στοματικής οδού (μόλυνση με επίχρισμα). Η ανεπαρκής υγιεινή, δηλαδή τα μολυσμένα χέρια, παίζουν ουσιαστικό ρόλο σε αυτό. Τα προσβεβλημένα άτομα εκκρίνουν τον ιό με τα κόπρανά τους για εβδομάδες. Αλλά οι ηχοϊοί μπορούν επίσης εύκολα να επιβιώσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε αντικείμενα και να είναι μεταδοτικοί.

Ωστόσο, οι ηχοϊοί μπορούν επίσης να μεταδοθούν μέσω μόλυνσης με σταγονίδια, δηλαδή μέσω της αναπνευστικής οδού. Αφού οι ιοί πολλαπλασιαστούν στον γαστρεντερικό σωλήνα, εξαπλώνονται σε όλο το σώμα και μπορούν να μολύνουν το κεντρικό νευρικό σύστημα, τον σπλήνα, το ήπαρ, τον μυελό των οστών, τους πνεύμονες και την καρδιά.

Ποια είναι η περίοδος επώασης του ηχοϊού και πόσο καιρό είναι κανείς μεταδοτικός

Ο χρόνος μεταξύ της μόλυνσης και της εμφάνισης των πρώτων συμπτωμάτων είναι μεταξύ 3 και 7 ημερών έως και 25-35 ημέρες. Κατά τις πρώτες εβδομάδες, το προσβεβλημένο άτομο είναι ιδιαίτερα μεταδοτικό. Ωστόσο, ακόμη και μετά την υποχώρηση των συμπτωμάτων, τα συνιστώμενα μέτρα υγιεινής πρέπει να συνεχίσουν να τηρούνται, ώστε οι ηχοϊοί να συνεχίσουν να αποβάλλονται με τα κόπρανα για πολλές εβδομάδες.

Ποιες ασθένειες προκαλούνται από τον ηχοϊό

Οι ηχοϊοί μπορούν να θεωρηθούν ως η αιτία μιας ολόκληρης ποικιλίας ασθενειών στο . Οι πιο συνηθισμένες ασθένειες που προκαλούνται από τους ηχοϊούς είναι οι ακόλουθες:

• Αναπνευστικές ασθένειες, καλοκαιρινή γρίπη,
• Ασηπτική μηνιγγίτιδα,
• Μυοκαρδίτιδα και περικαρδίτιδα
• Επιδημική πλευροδυνία,
• Ερπαγγίνα,
• Νόσος του στόματος-ποδιού,
• Οξεία αιμορραγική επιπεφυκίτιδα ή μη πυώδης επιπεφυκίτιδα,
• Πολυνευρίτιδα, πολυνεφρίτιδα,
• Πολιομυελίτιδα.

Ποια είναι τα συμπτώματα του ηχοϊού

Κατά κανόνα, τα άτομα με υγιές και σταθερό ανοσοποιητικό σύστημα δεν εμφανίζουν καθόλου παράπονα ή συμπτώματα, διότι ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να καταπολεμήσει και να καταπολεμήσει μια λοίμωξη με τους ιούς χωρίς προβλήματα. Μόλις ένα προσβεβλημένο άτομο επιβιώσει από μια λοίμωξη με τους ηχοϊούς, αναπτύσσει ανοσία έναντι του συγκεκριμένου τύπου ιού. Σε περίπτωση που εμφανιστούν συμπτώματα, πρόκειται συχνά για συμπτώματα όπως πυρετός, δερματικό εξάνθημα και συνοδευτικά συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη. Άλλα συμπτώματα συχνά περιλαμβάνουν θωρακικό βήχα και πονόλαιμο.

Ιδιαίτερα παιδιά και τα βρέφη αντιδρούν ιδιαίτερα ευερέθιστα σε μια μόλυνση με τον ηχοϊό. Στα βρέφη, μια λοίμωξη δεν σπάνια θανατηφόρα εάν η θεραπεία αρχίσει πολύ αργά ή η λοίμωξη παραμείνει απαρατήρητη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ένας τόσο νεαρός οργανισμός δεν έχει ακόμη καταφέρει να παράγει επαρκή αντισώματα και επειδή οι ηχοϊοί προσβάλλουν κατά προτίμηση το ήπαρ ή την καρδιά.

Πώς διαγιγνώσκεται ο ηχοϊός

Εάν η πορεία της νόσου είναι ήπια, δεν είναι απαραίτητη η ειδική ανίχνευση σε μεμονωμένες περιπτώσεις. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις και αν υπάρχει συσσώρευση κρουσμάτων σε κοινοτικές εγκαταστάσεις όπως σχολεία ή παιδικούς σταθμούς , μπορεί να σταλεί υλικό σε εργαστήριο για την ανίχνευση του ιού. Οι εχιοϊοί μπορούν να ανιχνευθούν στο φαρυγγικό υγρό, στα κόπρανα ή στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ) , όπου το ποσοστό επιτυχίας είναι υψηλότερο στα κόπρανα, επειδή το αιτιολογικό παθογόνο μπορεί συνήθως να ανιχνευθεί σε δείγματα κοπράνων. Εάν υπάρχει υποψία ότι οι εχιοϊοί έχουν προκαλέσει μηνιγγίτιδα, τα παθογόνα μπορούν να ανιχνευθούν στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Ταυτόχρονα, όμως, οι ηχοϊοί αποβάλλονται και στα κόπρανα. Το γεγονός αυτό καθιστά απαραίτητη την εξέταση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού και των κοπράνων. Εάν υπάρχει οξεία νόσος , το παθογόνο ανιχνεύεται με εξέταση PCR. Για να είναι δυνατή η τυποποίηση του ηχοϊού , προετοιμάζονται κυτταροκαλλιέργειες για την καλλιέργεια .

Πώς αντιμετωπίζεται ο ηχοϊός

Σε γενικές γραμμές, μια λοίμωξη με ηχοϊούς εξαφανίζεται από μόνη της μετά από λίγες ημέρες και χωρίς καμία απαραίτητη θεραπεία. Επομένως, αν χρειαστεί , χορηγείται καθαρά συμπτωματική θεραπεία με αναλγητικά και αντιπυρετικά . Ωστόσο, μια σοβαρή πορεία της νόσου μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες ή και περισσότερο. Προς το παρόν, δεν υπάρχουν διαθέσιμα αντιιικά αποτελεσματικά φάρμακα κατά του ηχοϊού .

Ποιες μακροπρόθεσμες επιπλοκές μπορεί να προκύψουν από τον ηχοϊό

Κατά κανόνα, μια λοίμωξη από τον ηχοϊό επουλώνεται χωρίς προβλήματα και δεν υπάρχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες ή επιπλοκές. Η κατάσταση είναι διαφορετική εάν εγκεφαλίτιδα ή μυοκαρδίτιδα προκλήθηκε από τους ηχοϊούς , οπότε μπορεί μερικές φορές να χρειαστεί μακροχρόνια θεραπεία ή ακόμη και μακροχρόνια φροντίδα. Συνήθως δεν υπάρχουν μακροχρόνιες επιπλοκές.

Πώς μπορεί να προληφθεί ο ηχοϊός

Για την πρόληψη μόλυνσης από τους ηχοϊούς ή για την αποτροπή της εξάπλωσής της , είναι απαραίτητη η προσεκτική απολύμανση των χεριών . Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πλένετε τακτικά τα χέρια σας με ζεστό νερό και σαπούνι και στη συνέχεια να τα απολυμαίνετε. Θα πρέπει να αποφεύγεται όσο το δυνατόν περισσότερο η επαφή με άτομο που έχει μολυνθεί . Στους θαλάμους βρεφών και στις μονάδες νεογνών ισχύουν οι κανόνες αποτελεσματικής νοσοκομειακής υγιεινής, δηλαδή προσεκτική απολύμανση χεριών, τακτική αλλαγή ρόμπας, υγιεινή της πάνας και, εάν υπάρχει υποψία ή παρουσία μολυσμένου βρέφους, απομόνωση. Οι μεμονωμένες ανιχνεύσεις του ηχοϊού δεν χρειάζεται να αναφέρονται σύμφωνα με τον νόμο περί προστασίας από τις λοιμώξεις . Ωστόσο, εάν υπάρξει αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων, ο υπεύθυνος του εργαστηρίου πρέπει να ενημερώσει την αρμόδια υγειονομική αρχή