Τι είναι το exanthema subitum

Το Exanthema subitum είναι επίσης γνωστό ως Πυρετός τριών ημερών. Κατά κανόνα πρόκειται για μια ακίνδυνη λοίμωξη με τον ανθρώπινο ερπητοϊό 6, ή εν συντομία HHV-6, και τον ανθρώπινο ερπητοϊό 7, ή εν συντομία HHV-7. Ο πυρετός τριών ημερών εμφανίζεται συνήθως σε βρέφη ή παιδιά ηλικίας μεταξύ έξι μηνών και δύο ετών. Σχεδόν όλα τα παιδιά έχουν έρθει σε επαφή με αυτούς τους ιούς μέχρι την ηλικία των τριών ετών. Δεν τίθεται θέμα εποχικότητας, διότι ο ιός εμφανίζεται όλο το χρόνο.

Ποιες είναι οι αιτίες και οι παράγοντες κινδύνου του exanthema subitum

Το αίτιο , δηλαδή οι αιτιολογικοί παθογόνοι παράγοντες του τριήμερου πυρετού, είναι οι ιοί του ανθρώπινου έρπητα τύπου 6 και τύπου 7. Στην περίπτωση του HHV-6, υπάρχουν οι ορότυποι Α και Β ως υποομάδα . Μόνο σε περίπου δέκα έως 30 τοις εκατό των λοιμώξεων, ο HHV-7 είναι ο εκλυτικός παράγοντας. Ο πυρετός τριών ημερών, ο οποίος πυροδοτείται από τον HHV-6 , εμφανίζεται στα περισσότερα μωρά γύρω στον ένατο μήνα της ζωής τους. Ο πυρετός τριών ημερών, ο οποίος προκαλείται από τον HHV-7, εμφανίζεται πολύ αργότερα, γύρω στους 26 μήνες της ηλικίας.

Πόσο μεταδοτικό είναι το exanthema subitum

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο ιός του έρπητα, είτε πρόκειται για τον τύπο 6 είτε για τον τύπο 7, μεταδίδεται από άτομο σε άτομο μέσω σάλιου. Έτσι, ο τριήμερος πυρετός θεωρείται εξαιρετικά μεταδοτικός. Μέσω μόλυνσης με σταγονίδια, με την ομιλία, το βήχα ή το φτέρνισμα, οι ιοί εξαπλώνονται γρήγορα μέσω του αέρα. Ακόμη και υγιείς ενήλικες ή παιδιά θεωρούνται πιθανοί φορείς, εάν έχουν έρθει σε επαφή με τον ιό. Στις πολύ λίγες περιπτώσεις, η μόλυνση είναι δυνατή μέσω μεταγγίσεων αίματος, μεταμοσχεύσεων οργάνων ή του μητρικού γάλακτος.

Η περίοδος επώασης είναι περίπου πέντε έως δεκαπέντε ημέρες. Σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και 17 ημέρες. Μετά από περίπου 3 ημέρες, όπως υποδηλώνει το όνομα, όχι μόνο ο πυρετός εξαφανίζεται και πάλι, αλλά και το δερματικό εξάνθημα. Από εκεί και πέρα, το παιδί δεν θεωρείται πλέον μεταδοτικό.

Ποια είναι τα συμπτώματα του exanthema subitum

Τα τυπικά συμπτώματα της νόσου είναι ο ξαφνικός πυρετός που κυμαίνεται από 39 βαθμούς έως πάνω από 41 βαθμούς. Ο πυρετός παραμένει ως επί το πλείστον για τρεις ημέρες και στη συνέχεια πέφτει και πάλι. Σε ορισμένα παιδιά, η υψηλή θερμοκρασία του σώματος διαρκεί έως και πέντε ημέρες.

Δερματικό εξάνθημα

Στο περίπου 25 % των προσβεβλημένων παιδιών, υπάρχει ένα λεπτό κηλιδωτό εξάνθημα σε όλο το σώμα. Το εξάνθημα αυτό εμφανίζεται όταν ο πυρετός υποχωρήσει. Ειδικότερα ο λαιμός και ο κορμός του σώματος καλύπτονται από το εξάνθημα. Σε πολλές περιπτώσεις, οι κηλίδες γίνονται και μεγάλες-στικτές επειδή ενωθούν. Καθώς εξελίσσεται, είναι πιθανό το εξάνθημα να εξαπλωθεί και να επηρεάσει επίσης τα πόδια και τα χέρια. Μπορεί επίσης να προσβάλει τον ουρανίσκο και τους βλεννογόνους. Στους περισσότερους ασθενείς, το εξάνθημα εξαφανίζεται το ίδιο γρήγορα με την εμφάνισή του . Το πολύ να περάσουν δύο ημέρες.

Ο πυρετός και το δερματικό εξάνθημα δεν είναι τα μόνα σημάδια του exanthema subitum. Τα ακόλουθα συμπτώματα μπορεί επίσης να συνοδεύουν το :

• Ερυθρά τύμπανα,
• Πρήξιμο των βλεφάρων,
• Βήχας,
• Φλεγμονή του εντέρου,
• Προβολή της μονήρους κοιλότητας στο βρέφος,
• Διόγκωση των τραχηλικών λεμφαδένων.

Ποιες επιπλοκές μπορεί να προκύψουν από το exanthema subitum

Σε πολλά παιδιά, περίπου το ένα τρίτο των προσβεβλημένων, ο υψηλός πυρετός οδηγεί σε πυρετικό σπασμό κατά τη διάρκεια της νόσου. Το παιδί συσπάται με τα πόδια και τα χέρια και λιποθυμά. Ένας πυρετικός σπασμός φαίνεται άσχημα στην αρχή αλλά συνήθως σταματά μετά από λίγα λεπτά . Δεν υπάρχουν όψιμες επιπτώσεις. Παρ' όλα αυτά, πρέπει να ζητείται η συμβουλή παιδίατρου μετά από έναν εμπύρετο σπασμό. Σε ορισμένες, αλλά σπάνιες περιπτώσεις, σοβαρές επιπλοκές μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια τριήμερου πυρετού, όπως πνευμονία, φλεγμονή του ήπατος, αμφιβληστροειδίτιδα ή ακόμη και μηνιγγίτιδα.

Πώς διαγιγνώσκεται το exanthema subitum

Κάθε παιδί που υποφέρει από υψηλό πυρετό με ασαφή αιτία πρέπει να παρουσιάζεται επειγόντως σε παιδίατρο στο . Είναι σημαντικό να μπορούν να αποκλειστούν σοβαρές ασθένειες σε πρώιμο στάδιο . Προκειμένου ο γιατρός να διαπιστώσει αν υπάρχει τριήμερος πυρετός , θα λάβει πρώτα ένα ιατρικό ιστορικό. Ακολουθεί μια φυσική εξέταση του παιδιού. Εάν η νόσος διατρέχει τη χαρακτηριστική της πορεία exanthema subitum, μπορεί εύκολα να διαγνωστεί από τα συμπτώματα . Εάν η πορεία του τριήμερου πυρετού είναι άτυπη, ο γιατρός θα πάρει αίμα και θα το αναλύσει στο εργαστήριο για να κάνει ακριβή διάγνωση. Το Exanthema subitum μπορεί να ανιχνευθεί χωρίς αμφιβολία με τη χρήση αντισωμάτων IgM με το κατάλληλο τεστ. Η ανίχνευση του HHV-6 μπορεί να γίνει με τη χρήση τεστ PCR σε ούρα, αίμα, εγκεφαλονωτιαίο υγρό και σάλιο.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα συμπτώματα ταιριάζουν πάντα με τα ύποπτα ή θετικά ευρήματα, διότι τα άτομα που έχουν νοσήσει στο παρελθόν μπορεί επίσης να φέρουν ίχνη του ιού.

Πώς αντιμετωπίζεται το exanthema subitum

Εδώ χορηγείται μια καθαρά συμπτωματική θεραπεία. Εάν ο πυρετός του παιδιού υπερβαίνει τους 38,5 βαθμούς, οι κομπρέσες γάμπας ή στομάχου μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της θερμοκρασίας. Μετά από συνεννόηση με παιδίατρο , μπορούν επίσης να χορηγηθούν αντιπυρετικά όπως υπόθετα παρακεταμόλης . Ωστόσο, το να φοράτε λιγότερα ρούχα μπορεί επίσης να βοηθήσει να μειωθεί κάπως ο πυρετός . Είναι σημαντικό το παιδί να πίνει αρκετό νερό για να αποφευχθεί η αφυδάτωση.

Εάν εμφανιστεί πυρετός με σπασμούς, αυτός είναι συνήθως το αποτέλεσμα της ταχείας αύξησης της θερμοκρασίας. Σε μια τέτοια περίπτωση, το παιδί πρέπει να τοποθετηθεί στο πάτωμα . Με αυτόν τον τρόπο, το παιδί μπορεί να αναπνέει ελεύθερα και είναι λιγότερο πιθανό να τραυματιστεί . Ακόμη και αν η κρίση ήταν μικρής διάρκειας και το παιδί μπόρεσε επίσης να συνέλθει, θα πρέπει να κληθεί αμέσως γιατρός . Σε ορισμένες περιπτώσεις, συνιστάται η νοσηλεία του παιδιού σε νοσοκομείο .

Υπάρχει υποχρέωση αναφοράς του exanthema subitum

Σύμφωνα με τον νόμο περί προστασίας από λοιμώξεις, δεν υπάρχει υποχρέωση αναφοράς του πυρετού τριών ημερών.

Ωστόσο, συνιστάται να μην επισκέπτεστε εγκαταστάσεις όπως παιδικούς σταθμούς ή κέντρα ημερήσιας φροντίδας κατά τη διάρκεια της φάσης της ασθένειας.