Ολική χειραγώγηση: πώς τα λιποκύτταρα μας οδηγούν με σφιχτό λουρί
Ακόμη και ο όρος "λίπος" προκαλεί αρνητικούς συνειρμούς. Το μυαλό μας ζωγραφίζει εικόνες που δεν μας αρέσουν καθόλου. Οι γιατροί μιλούν για μια κοινωνία που γίνεται όλο και πιο παχιά. Εκτιμούν ότι το ποσοστό των ανθρώπων με δείκτη μάζας σώματος άνω του 25 ξεπερνά το 50%.
Τι ισχύει πραγματικά για το "δολοφονικό" λίπος Είναι πραγματικά τόσο επικίνδυνο για τη ζωή και την υγεία
Τι μπορείτε να περιμένετε από το άρθρο
- τα καλά πράγματα για το λίπος
- Το σωματικό λίπος ως κέντρο επικοινωνίας
- το λίπος σας παχαίνει
- όταν η ινσουλίνη και η λεπτίνη αποτυγχάνουν να κάνουν τη δουλειά τους
- Φάρμακο πύλη και αποπλανητής: τα σύγχρονα διεγερτικά
- Παχυσαρκία χωρίς υπέρβαρο
Δεν είναι όλα τα λίπη κακά
Το σωματικό λίπος έχει τη λειτουργία ενός ενδοκρινικού αδένα, δηλαδή απελευθερώνει ζωτικής σημασίας β-οργανισμούς απευθείας στην κυκλοφορία του αίματος. Πρόσθετα καθήκοντα είναι τα εξής:
- να εξασφαλίζει την ενεργειακή τροφοδοσία του οργανισμού
- να παρέχει το δομικό υλικό για τα κυτταρικά τοιχώματα
- να σταθεροποιεί το επίπεδο σακχάρου στο αίμα
- να προστατεύει από τις εξωτερικές επιδράσεις (θερμότητα και κρύο)
- να λέει στον οργανισμό πότε έχει χορτάσει.
Δεδομένου ότι το λίπος είναι φορέας αρωματικών και γευστικών ουσιών, το φαγητό μας έχει ιδιαίτερα καλή γεύση όταν περιέχει κάποια ποσότητα λίπους.
Ο οργανισμός μας μπορεί να απορροφήσει τις βιταμίνες Α, D, Ε και Κ μόνο μέσω του λίπους και τα απαραίτητα λιπαρά οξέα είναι απαραίτητα για ζωτικές φυσιολογικές διεργασίες.
Το σωματικό λίπος ως κέντρο επικοινωνίας
το 1984 δεν είναι μόνο ένας διάσημος τίτλος βιβλίου, είναι επίσης η χρονιά κατά την οποία ανακαλύφθηκε η πρώτη "αδιποκίνη". Με αυτές τις ορμόνες του λιπώδους ιστού, το πολύπλοκο και διαδραστικό δίκτυο των αιμοφόρων αγγείων, των νευρικών κυττάρων, του συνδετικού ιστού, του ανοσοποιητικού συστήματος και των λιποκυττάρων επικοινωνεί με ολόκληρο τον οργανισμό.
Και με αυτόν τον τρόπο επηρεάζει τις δραστηριότητές μας και τον ψυχισμό μας. Μας κάνει υγιείς ή άρρωστους και έχει μια καταπιεστική ιδιότητα: το λίπος μπορεί να αυξάνεται επ' άπειρον. Οι ερευνητές μετράνε σήμερα περισσότερα από 600 από αυτά τα μόρια σηματοδότησης. Μια τάση με ραγδαία αύξηση.
Και έτσι υπάρχει ένα όργανο στον οργανισμό μας που σίγουρα αξίζει τον χαρακτηρισμό υπερθετικό. Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι: πώς αλληλεπιδρά μέσα στο σώμα μας, πώς αντιδρούμε σε αυτό
Μόνο το λίπος σε παχαίνει
Οι αδύνατοι άνθρωποι συχνά κοιτάζουν λίγο περιφρονητικά τους "χοντρούς" συγχρόνους τους. Γίνεται λόγος για αδυναμία θέλησης, πολύ λίγη άσκηση και πολύ καναπέ. Ίσως υπάρχει μια δόση αλήθειας σε αυτό, αλλά οι ερευνητές γνωρίζουν πλέον ότι η βιολογία παίζει τεράστιο ρόλο όταν κάποιος παλεύει μόνιμα με το βάρος του.
Γιατί το λίπος, όταν έχει εγκατασταθεί, σε κάνει χοντρό. Θέτει σε κίνηση έναν βιοχημικό βρόχο ελέγχου που κάνει τους ανθρώπους πεινασμένους και νωθρούς. Τα τελευταία χρόνια έχει διαπιστωθεί ότι ορισμένες από τις νεοανακαλυφθείσες αδιποκίνες εμπλέκονται σε αυτές τις διαδικασίες. Σχεδόν κανείς δεν είναι απρόσβλητος από αυτή τη χειραγωγική επίθεση των "λιποκυττάρων".
Όταν η λεπτίνη και η ινσουλίνη αποτυγχάνουν ως φύλακες
Ένα από τα μόρια σηματοδότησης είναι γνωστό ως "λεπτίνη". Αναστέλλει την εμφάνιση του αισθήματος πείνας και ρυθμίζει τον μεταβολισμό του λίπους. Μέχρι εδώ όλα καλά. Δυστυχώς, όμως, οι ήδη παχύσαρκοι άνθρωποι παρουσιάζουν μεγάλη αντίσταση στη λεπτίνη, η οποία έτσι δεν μπορεί να ξεδιπλώσει τη φυσιολογική της δράση. Τότε η ορμονική πινακίδα στοπ απλώς πατιέται.
Το ίδιο συμβαίνει και με την ινσουλίνη. Βασίζεται σε παρόμοιους μηχανισμούς με τη λεπτίνη και πυροδοτεί στον εγκέφαλο ένα ισχυρό αίσθημα κορεσμού. Σε άτομα που τρώνε πολύ και σε μικρά χρονικά διαστήματα, η παραγωγή ινσουλίνης είναι αυξημένη. Λόγω της αντίστασης, η λαχτάρα για φαγητό επιμένει μέχρι που μια μέρα το πάγκρεας παραιτείται και σταματά την παραγωγή ινσουλίνης
Φάρμακο-πύλη και αποπλανητής: σύγχρονα διεγερτικά
Γιατί όμως όλο και περισσότεροι άνθρωποι γίνονται υπέρβαροι και έρχονται αντιμέτωποι με τη διάγνωση της "παχυσαρκίας" σε νεαρή ηλικία;
Αν ρίξουμε μια ματιά στο μενού της μέσης οικογένειας σήμερα, θα βρούμε πολλούς εύπεπτους συνδυασμούς ζάχαρης-λιπαρών στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Κατεψυγμένη πίτσα, αναψυκτικά, έτοιμα γεύματα, χάμπουργκερ.
Αυτά είναι τα πραγματικά "ναρκωτικά πύλη" για τον εθισμό που ονομάζεται παχυσαρκία. Το κέντρο εθισμού μας καταγράφει την πρόσληψη αυτών των θερμιδικών βομβών με ένα ευχάριστο ρίγος, επειδή "θυμάται" ακόμα τις εποχές που η τροφή έπρεπε να κυνηγηθεί με κόπο στις απέραντες στέπες, το πλησιέστερο μαμούθ ήταν πιο μακριά από το πλησιέστερο MacD σήμερα - και μπορούσε να φτάσει κανείς μόνο με τα πόδια. Για τις πλούσιες σε θερμίδες λιχουδιές έπρεπε να δουλέψει κανείς σκληρά τότε.
Παχύσαρκοι χωρίς να είναι υπέρβαροι
Αυτό που ακούγεται σαν αντίφαση είναι στην πραγματικότητα εφικτό. Ο λιπώδης ιστός δεν μπορεί να εναποτίθεται μόνο στους γοφούς ή τους μηρούς. Μπορεί επίσης να υποχωρήσει προς τα μέσα, στις ελεύθερες κοιλότητες των εσωτερικών οργάνων. Το σπλαχνικό λίπος είναι ο ιατρικός όρος γι' αυτό. Είναι καλά κρυμμένο στα πλάγια της κοιλιάς, ανάμεσα στα έντερα, στο εσωτερικό της πλάτης.
Το σπλαχνικό λίπος έχει ένα πολύ δυσμενές χαρακτηριστικό ιδιαίτερα: είναι πιο επιρρεπές σε σοβαρές φλεγμονές από ό,τι άλλες εναποθέσεις λίπους. Το έναυσμα, ωστόσο, δεν είναι οι ιοί ή τα βακτήρια, όπως θα φαινόταν φυσιολογικά λογικό. Είναι το "κυτταρικό στρες" που πυροδοτεί αυτές τις αντιδράσεις. Για χρόνια, ο οργανισμός επιβαρύνεται και προκαλείται με την καταπολέμηση του. Αυτό, συμφωνούν οι επιστήμονες, είναι η βάση για τις διαδικασίες γήρανσης, με τις σχεδόν αναπόφευκτες συνέπειες, όπως η σκλήρυνση των αρτηριών, η αρθρίτιδα, η ουρική αρθρίτιδα, το Αλτσχάιμερ, ο διαβήτης. Το μοιραίο είναι ότι η χρόνια φλεγμονή του λίπους μπορεί να προκαλέσει την πρόωρη γήρανση ακόμη και νέων ενηλίκων.