Τι είναι ο ιός Simian Virus 40

Ο ιός Simian virus-40, που μεταφράζεται επίσης ως monkey virus 40, είναι ένας ιός από την ομάδα Polymaviridae. Ο ιός είναι κυρίως γνωστός με τη συντομογραφία SV-40.

Ο ιός Simian virus-40 ανακαλύφθηκε το 1960 σε κυτταροκαλλιέργειες νεφρικών κυττάρων από πιθήκους ρέζους, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή του εμβολίου πολιομυελίτιδας. Μεταξύ του 1955 και του 1963, αρκετά εκατομμύρια άνθρωποι πιθανόν εμβολιάστηκαν με το ενέσιμο και το από του στόματος εμβόλιο και έτσι μολύνθηκαν με τον ιό simian virus-40. Ο ιός Simian virus-40 εμφανίζεται τόσο στα πρωτεύοντα θηλαστικά όσο και στον άνθρωπο. Οι φυσικοί ξενιστές του SV40 είναι κυρίως οι πίθηκοι ρέζους και οι ασιατικοί μακάκοι.

Ποια είναι η δομή του ιού simian virus-40

Ο ιός Simian virus-40 είναι ένας μικρός, περίπου 5,2 kb, DNA-ογκώδης ιός με ισοσαεδρικό καψίδιο και δίκλωνο DNA-γονιδίωμα. Οι πλησιέστεροι συγγενείς του είναι οι δύο ανθρώπινοι πολυομυοϊοί, ο ιός JC και ο ιός BK. Αυτοί οι ιοί είναι πανομοιότυποι με τα μεγάλα Τ αντιγόνα των ιών των πιθήκων στο 75% περίπου των αμινοξέων τους. Σε επίπεδο αλληλουχίας νουκλεοτιδίων, οι πολυομυοϊοί παρουσίασαν ομολογία περίπου 70 %. Η χαμηλότερη ομοιότητα εντοπίζεται στην αλληλουχία της ρυθμιστικής περιοχής .

Ποια είναι η ιατρική σημασία του ιού simian virus-40

Όπως άλλοι πολυομοιοί, ο ιός simian virus-40 μπορεί να προκαλέσει όγκους υπό ορισμένες συνθήκες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ωστόσο, η λοίμωξη παραμένει εντελώς ασυμπτωματική. Στους ανθρώπους, δεν έχει αποδειχθεί μέχρι στιγμής άμεση σχέση μεταξύ μιας λοίμωξης από τον SV40 και της ανάπτυξης όγκου. Ωστόσο, τα ογκογονίδια του ιού simian virus40 παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων από ανθρώπινα κύτταρα σε κυτταροκαλλιέργεια. Ωστόσο, δεν μπόρεσε να τεκμηριωθεί πέραν πάσης αμφιβολίας η σύνδεση μεταξύ ανθρώπινων όγκων και του ιού 40 των πιθήκων ως αιτία . Μια σαφής απόδειξη του SV-40 σε διάφορους όγκους δεν μπόρεσε να παρασχεθεί μέχρι στιγμής.

Υπάρχει η υποψία ότι ο SV-40 μεταδόθηκε στον άνθρωπο στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του 1960 μέσω μολυσμένου εμβολίου πολιομυελίτιδας. Περίπου 100 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως έλαβαν αυτό το εμβόλιο εκείνη την εποχή. Μέχρι σήμερα, το SV-40 έχει ανιχνευθεί σε ανθρώπους από τη νότια Ευρώπη, την Αμερική και την Ιαπωνία . Ο ιός μεταδίδεται μέσω του σάλιου ή άλλων σωματικών υγρών. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, θα μπορούσε να γίνει η παρατήρηση ότι η επίπτωση του λεμφώματος non-Hodgkin έχει σχεδόν διπλασιαστεί. Για το οποίο, ωστόσο, δεν υπάρχει επί του παρόντος καμία έγκυρη εξήγηση .

Για ποιες ασθένειες υποτίθεται ότι ο ιός 40 των πιθήκων είναι αιτιολογικός

Σύμφωνα με κριτικές αξιολογήσεις επιδημιολογικών καθώς και ιολογικών δεδομένων, δείχνει μια σχέση μεταξύ του SV-40 και ορισμένων τύπων καρκίνου στον άνθρωπο. Για να µπορέσει να αποδειχθεί µε βεβαιότητα αυτή η αιτιολογία, λείπουν ορισµένες συµπληρωµατικές µελέτες. Σύμφωνα με δήλωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ο ιός Simian virus-40 πιστεύεται ότι είναι η αιτία των ακόλουθων ανθρώπινων όγκων:

• Μεσοθηλιώματα,
• Οστεοσαρκώματα,
• σπάνιοι όγκοι του εγκεφάλου.

Η μόλυνση εμβολίων ανακαλύφθηκε, όπως προαναφέρθηκε, το 1960. Μετά από αυτή την, αναμφίβολα, τρομερή ανακάλυψη, ο ΠΟΥ αντέδρασε άμεσα και συμπεριέλαβε μέτρα για τον αποκλεισμό του SV-40 από την πολιομυελίτιδα και άλλα εμβόλια, ως απαίτηση για την παρασκευή καθώς και τον ποιοτικό έλεγχο του εμβολίου της πολιομυελίτιδας. Αυτές οι απαιτήσεις εφαρμόστηκαν με συνέπεια από τους κατασκευαστές εμβολίων, διότι για περισσότερα από 30 χρόνια, τα εμβόλια πολιομυελίτιδας που παράγονται σε νεφρικά κύτταρα από πιθήκους έχουν αποδειχθεί ότι είναι εντελώς απαλλαγμένα από τον ιό Simian virus-40.

Οι νέες και εξαιρετικά ευαίσθητες δοκιμές PCR χρησιμοποιήθηκαν για να αποδείξουν ότι δεν υπήρχε ιός Simian virus-40 στα εμβόλια πολιομυελίτιδας. Ακόμη και σήμερα οι δοκιμές PCR χρησιμοποιούνται στην παραγωγή εμβολίων πολιομυελίτιδας .

Επιδημιολογικές μελέτες που διεξήχθησαν μεταξύ 1960 και 1974 δεν μπόρεσαν να βρουν σχέση μεταξύ των ανθρώπινων όγκων και του ιού Simian virus 40. Πιο πρόσφατα επιδημιολογικά δεδομένα από τα λεγόμενα μητρώα όγκων, τα οποία καλύπτουν πάνω από 60 εκατομμύρια έτη παρατήρησης, δεν μπόρεσαν επίσης να βρουν σύνδεση . Δεν βρέθηκαν διαφορές στη συχνότητα εμφάνισης των όγκων που θα μπορούσαν επίσης να αποδοθούν στα εμβόλια πολιομυελίτιδας μολυσμένα με SV-40.

Είναι εντελώς ασαφές εάν τα στελέχη ιού Simian virus-40 που υπάρχουν και ανιχνεύονται στον ανθρώπινο πληθυσμό σήμερα εξακολουθούν να συνδέονται με τη χρήση του εμβολίου πολιομυελίτιδας εκείνη την εποχή. Παρά τα σχεδόν 40 χρόνια παρατήρησης δεν έχει ακόμη αποδειχθεί με βεβαιότητα ότι η μόλυνση ιού των πιθήκων 40 από ορισμένες από τις πρώτες παρτίδες του εμβολίου είχε οποιαδήποτε αρνητική επίπτωση στην υγεία του πληθυσμού

Συνοπτικά, με βάση τις αναλύσεις PCR, δεν υπάρχουν αποδείξεις "υπέρ" ή "κατά" μιας σχέσης μεταξύ του SV-40 και μιας σειράς ανθρώπινων όγκων . Επιπλέον, μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν αξιόπιστα επιδημιολογικά και ορολογικά στοιχεία για τη συσχέτιση μεταξύ εμβολίων μολυσμένων με τον ιό των πιθήκων 40 και της επίπτωσης τύπων ανθρώπινων όγκων που αντιστοιχούν σε όγκους που προκαλούνται από τον SV-40 σε χάμστερ .

Υπάρχει σχέση μεταξύ του ιού simian virus-40 και του μη Hodgkin λεμφώματος (NHL)

Ειδικά τα μη Hodgkin λεμφώματα έχουν αυξηθεί πάρα πολύ σε συχνότητα τα τελευταία 30 χρόνια. Αν και δεν είναι σίγουρα γνωστοί οι παράγοντες κινδύνου , υπάρχουν πάντα εικασίες σχετικά με την ιική αιτία. Ο ιός Simian virus-40, ο οποίος προκαλεί όγκους σε πειραματόζωα αλλά είναι επίσης ικανός να μολύνει τον άνθρωπο , επανειλημμένα μπαίνει και εδώ στο παιχνίδι.

Σε δύο πρόσφατα δημοσιευμένες μελέτες από τις ΗΠΑ , χάρη σε αναλύσεις PCR, το αντιγόνο SV-40 T συσχετίστηκε με το σε περισσότερο από το 40 % των δειγμάτων ιστού από NHL. Αντίθετα, σε μια μεγάλη ιαπωνική μελέτη , μόνο το 11-19 % των δειγμάτων ιστού μπόρεσε να συνδεθεί με το SV-40 στο . Και σε προηγούμενες μελέτες που διεξήχθησαν ήταν μόνο το 10 - 15 % όλων των δειγμάτων που υπέδειξαν έναν ιό simian virus-40 .