Τι είναι ο καρβουνάκος

Οι καρβουνάκια, που στην καθομιλουμένη ονομάζονται επίσης σπυράκια, είναι βαθύτερες δερματικές λοιμώξεις που προέρχονται από πολλά γειτονικά τριχοθυλάκια ή από μια σειρά γειτονικών σπυράκια. Οι καρμπόνες συνοδεύονται από έντονο πόνο, πυρετό και φλεγμονή των λεμφαγγείων (λεμφαγγειίτιδα). Οδηγούν σε βαθιά συσσώρευση πύου και δημιουργία ουλών στο δέρμα. Οι καρμπόνες σχηματίζονται συνήθως στον αυχένα, την πλάτη, τους ώμους, τους γοφούς και τους μηρούς. Ένας καρβουνάκος αφαιρείται συνήθως χειρουργικά. Η μετεγχειρητική φροντίδα ενός καρβουνίου γίνεται με ζεστές κομπρέσες και συχνά με αντιβιοτικά από το στόμα κατά του βακτηρίου που το προκαλεί, του Staphylococcus aureus.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός σπυριού και ενός καρβουνίου

Το σπυρί είναι μια πυώδης δερματική λοίμωξη που προκαλείται από βακτήρια και μπορεί εύκολα να συγχέεται με μια μεγάλη φλύκταινα. Ωστόσο, σε αντίθεση με ένα σπυράκι, ένα σπυράκι βρίσκεται σε βαθύτερα στρώματα του δέρματος και επομένως είναι πολύ πιο επώδυνο, ιδίως επειδή σε ένα σπυράκι φλεγμαίνει επίσης ο θύλακας της τρίχας και ο συνδετικός ιστός που το περιβάλλει. Στην τεχνική γλώσσα, το σπυρί ονομάζεται επομένως και θυλακίτιδα. Ένα καρβουνάκι, από την άλλη πλευρά, προκαλείται από τη συνένωση πολλών γειτονικών σπυριών σε μια μεγαλύτερη εστία πύου. Τα καρβουνάκια αναπτύσσονται συχνά στην περιοχή του λαιμού και φτάνουν βαθύτερα στα στρώματα του δέρματος από ό,τι ένα σπυράκι.

Πώς αναπτύσσεται ένας καρβελίνος

Ο καρβουνάκος είναι η συνένωση πολλών σπυριών σε ένα μεγάλο φλεγμονώδες εξόγκωμα. Το σπυράκι είναι μια φλεγμονή του θύλακα της τρίχας που όχι μόνο φτάνει βαθιά στον θύλακα της τρίχας, αλλά εξαπλώνεται και στον περιβάλλοντα ιστό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένα καρβουνάκι προκαλείται από το βακτήριο Staphylococcus aureus, το οποίο μπορεί να εισβάλει στον θύλακα της τρίχας ιδίως σε περιπτώσεις κακής υγιεινής ή σε ασθενείς με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Ένας καρβουνάκος προκαλεί σημαντικό πόνο και η ανάπτυξή του μπορεί να προωθείται από τους ακόλουθους παράγοντες:

• Σακχαρώδης διαβήτης,
• Ασθένειες ανοσοανεπάρκειας, όπως το AIDS,
• κακή υγιεινή,
• λιπαρά προϊόντα περιποίησης του δέρματος, τα οποία μπορεί να συμβάλλουν στην απόφραξη των θυλάκων της τρίχας και έτσι στην ανάπτυξη ενός φουρνιού ή καρβουνιού.

Ποια είναι τα συμπτώματα ενός καρβουνίου

Ο καρβουνάκος εμφανίζεται ως μια σκληρή σανίδα βακτηριακής φλεγμονής του δέρματος (φλεγμαίτιδα) και προκαλεί πρήξιμο και έντονη ερυθρότητα, στο κέντρο της οποίας σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίζεται ακόμη και πύον. Αρχικά, το οίδημα είναι ψηλαφητό ως σκληρό εξόγκωμα που μπορεί να έχει περιφέρεια έως και δύο εκατοστά. Με την πάροδο του χρόνου, το πύον συσσωρεύεται κάτω από το οίδημα και το εξόγκωμα γίνεται πιο κινητό. Επιπλέον, μπορεί να υπάρχει αίσθημα θερμότητας γύρω από το σημείο της φλεγμονής. Εάν ο καρβουνάκος παραμείνει χωρίς θεραπεία για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να προκαλέσει ακόμη και φλεγμονή των λεμφαγγείων (τοπική λεμφαγγειίτιδα) και πυρετό και γενικό αίσθημα κόπωσης.

Πώς διαγιγνώσκεται ο καρβουνισμός

Για την αποτελεσματική θεραπεία του καρβουνίου, είναι σημαντικό να διακρίνεται η δερματική λοίμωξη από παρόμοιες παθήσεις όπως το ερύθημα ή ο φλεγμαίτης. Οι καταστάσεις αυτές συχνά προκαλούνται από διαφορετικά μικρόβια και, ως εκ τούτου, απαιτούν διαφορετική ιατρική και αντιβιοτική θεραπεία. Προκειμένου να αναγνωριστεί χωρίς αμφιβολία ένας καρβουνισμός, ο γιατρός θα πάρει ένα επίχρισμα από το προσβεβλημένο δέρμα και θα το εξετάσει για Staphylococcus aureus.

Πώς αντιμετωπίζεται ο καρβουνισμός

Ένας καρβουνάκος πρέπει πάντα να αντιμετωπίζεται ιατρικά και δεν πρέπει ποτέ να κόβεται μόνος σας. Η αυτοθεραπεία αυξάνει τον κίνδυνο επαναμόλυνσης και εξάπλωσης του παθογόνου παράγοντα. Εάν ένας καρβουνάκος παραμείνει χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή των λεμφαγγείων (λεμφαγγειίτιδα) ή ακόμη και σε απειλητική για τη ζωή δηλητηρίαση του αίματος (σηψαιμία).

Για την αποτελεσματική θεραπεία ενός καρβουνίου, ο γιατρός συνήθως αφαιρεί χειρουργικά το καρβούνι με διάσπαση. Αυτό περιλαμβάνει την απομάκρυνση των νεκρών κυττάρων του δέρματος (νέκρωση) και την αφαίρεση των κοιλοτήτων του πύου με αποστράγγιση. Επιπλέον, στον ασθενή χορηγείται συνήθως αντιβιοτικό ευρέος φάσματος για την πρόληψη νέας λοίμωξης. Ανάλογα με τη διάσταση και το σημείο του σώματος όπου έχει εμφανιστεί ο καρβουνάκος, μπορεί επίσης να συνταγογραφηθεί αυστηρή κατάκλιση, προκειμένου να αποφευχθεί η μεταφορά μικροβίων από έναν εκρηγμένο καρβουνάκο σε άλλα σημεία του σώματος, με το να μετακινείται όσο το δυνατόν λιγότερο. Επιπλέον, μια απολυμαντική αλοιφή ή διάλυμα με το δραστικό συστατικό πολυβιδονικό ιώδιο μπορεί να υποστηρίξει τη διαδικασία επούλωσης.

Πώς μπορεί να προληφθεί η ανάπτυξη ενός καρβουνίου

Η ανάπτυξη καρβουνιών μπορεί να προληφθεί με τα ακόλουθα απλά μέτρα υγιεινής:

• συχνό πλύσιμο των χεριών και στη συνέχεια σχολαστικό στέγνωμά τους,
• Αποφυγή των απορρυπαντικών που ερεθίζουν το δέρμα,
• τακτική απολύμανση του δέρματος μετά από κάθε ξύρισμα,
• Φορώντας ρούχα από υψηλής ποιότητας και απορροφητικά υλικά,
• αλλαγή των ρούχων, των κλινοσκεπασμάτων και των πετσετών σε τακτά χρονικά διαστήματα για να αποφεύγεται η συσσώρευση βακτηρίων,
• Χρήση καλλυντικών που δεν συγκολλούν τους θύλακες των τριχών και έτσι εξουδετερώνουν την ανάπτυξη σπυριών.