Τα νανοβακτήρια θεωρούνται εξαιρετικά αμφιλεγόμενα στην επιστήμη.
Τα νανοβακτήρια ανακαλύφθηκαν σε κυτταρικές καλλιέργειες το 1994 και είναι επίσης γνωστά ως υπερμικροβακτήρια.
Οι επιστήμονες εξακολουθούν να συζητούν αν πρόκειται για κοκκοειδή βακτήρια με δικό τους μεταβολισμό και μέγεθος 80 έως 600 nm ή για άψυχα σωματίδια ανθρακικού ασβεστίου που μοιάζουν με βακτήρια.
Τα νανοβακτήρια, αν όντως υπάρχουν, θα είναι τα μικρότερα βακτήρια που υπάρχουν μέχρι σήμερα και θα έχουν δομές που έχουν βρεθεί και σε μετεωρίτες. Αυτό θα μπορούσε να τα καταστήσει μία από τις αρχαιότερες μορφές ζωής στη γη.
Ο εντοπισμός αντισωμάτων κατά των σωματιδίων σε υπερλιπιδαιμικά ποντίκια με αθηροσκλήρωση δείχνει ότι τα νανοσωματίδια αποτελούν υποπροϊόν και όχι έναυσμα για τη φλεγμονώδη διαδικασία.
324 kHz -325 kHz Νανοβακτήρια:
Κατηγορία μολυσματικότητας: 2.
Είναι τόσο μεγάλα όσο ένας ιός, αλλά αναπτύσσονται όπως τα βακτήρια.
Στο περιβάλλον τους αποθηκεύουν ασβέστιο όπως ένα κοράλλι της θάλασσας.
Εάν εγκατασταθούν στο εσωτερικό τοίχωμα των αιμοφόρων αγγείων, επέρχεται ασβεστοποίηση και τα αιμοφόρα αγγεία στενεύουν.
Σε τέτοια σημεία, το αίμα θρομβώνεται εύκολα, οπότε ο οργανισμός αντιδρά και το καλύπτει με χοληστερόλη.
Το νανοβακτήριο του εσωτερικού στρώματος του αγγειακού τοιχώματος με το ενδοθήλιο, που ονομάζεται ενδοθηλίνη (1-3), παράγει έναν βιολογικά πολύ δραστικό αγγειοσυσπαστικό παράγοντα, ο οποίος, όταν απελευθερώνεται, προκαλεί τοπική και συστηματική αγγειοσύσπαση και μπορεί έτσι να προκαλέσει επίμονη υψηλή αρτηριακή πίεση.
Επιπλέον, τα νανοβακτήρια παίζουν επίσης ρόλο στο σχηματισμό των νεφρών και της ουροδόχου κύστης και μπορούν επίσης να προκαλέσουν συσσώρευση πέτρας.
Το νανοβακτήριο αναπτύσσεται αργά, αλλά είναι ανθεκτικό στα αντιβιοτικά, οπότε η θεραπεία με συχνότητα έχει μεγάλη σημασία.
Μετά τη θεραπεία, ο ασθενής χρειάζεται επαναλαμβανόμενη παρακολούθηση.
Η λοίμωξη είναι ασυμπτωματική και μπορεί να εντοπιστεί μόνο μετά από δεκαετίες.
Οι μηνιαίοι έλεγχοι είναι απαραίτητοι.
Η φυσική εντερική χλωρίδα, από την άλλη πλευρά, φαίνεται να προσφέρει κάποια προστασία. Το μυκόπλασμα και τα ανθρώπινα Τ-λεμφοκύτταρα υποστηρίζουν τον πολλαπλασιασμό μειώνοντας την αντίδραση του οργανισμού.
Κοινοί συντονισμοί:
375-381
560-568