Ποιο είναι το παθογόνο Escherichia coli

Το παθογόνο Escherichia coli, επίσης γνωστό ως κολοβακτηρίδιο, είναι ένα από τα πιο γνωστά είδη βακτηρίων που ανήκουν στο γένος Escherichia. Πρόκειται για ένα αρνητικό κατά Gram βακτήριο, που σχηματίζει οξύ και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του ανθρώπινου μικροβιόκοσμου και του μικροβιόκοσμου άλλων θερμόαιμων ζώων. Υπάρχουν διάφορα στελέχη του παθογόνου Escherichia coli, πολλά από τα οποία είναι αβλαβή. Άλλα, ωστόσο, μπορούν να προκαλέσουν εντερικές ασθένειες. Το παθογόνο πήρε το όνομά του από τον Γερμανό παιδίατρο Theodor Escherich, ο οποίος απομόνωσε και περιέγραψε για πρώτη φορά το βακτήριο το 1886.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του παθογόνου Escherichia coli

Το παθογόνο Escherichia coli είναι ένα ασπορικό βακτήριο που μπορεί να επιβιώσει τόσο σε περιβάλλον πλούσιο σε οξυγόνο όσο και σε περιβάλλον φτωχό σε οξυγόνο. Το παθογόνο ζυμώνει τη λακτόζη και έχει προεξοχές στο μικροσκόπιο που του επιτρέπουν να προσκολλάται στο τοίχωμα του οργάνου στο οποίο αποικίζει.

Πώς μπορείτε να μολυνθείτε από την Escherichia coli

Στις περισσότερες περιπτώσεις, μια λοίμωξη από Escherichia coli προέρχεται από μολυσμένο νερό ή/και τρόφιμα. Τα τρόφιμα που έχουν παραμορφωθεί ωμά, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά, επηρεάζονται ιδιαίτερα. Κυρίως όμως η κατανάλωση μη παστεριωμένου γάλακτος ή ωμού κρέατος μπορεί να είναι επικίνδυνη για μικρά παιδιά και ηλικιωμένους. Εάν αναπτυχθεί μόλυνση από Escherichia coli από αυτό, μπορεί να αναπτυχθεί ακόμη και μια απειλητική για τη ζωή μορφή νεφρικής ανεπάρκειας σε αυτή την ομάδα ανθρώπων. Στο πλαίσιο αυτό, οι γιατροί μιλούν για το λεγόμενο αιμολυτικό-ουραιμικό σύνδρομο. Για να προστατευτείτε από τη μόλυνση, καλό είναι να βράσετε προηγουμένως το φαγητό, καθώς οι παθογόνοι μικροοργανισμοί Escherichia coli είναι ευαίσθητοι στη θερμότητα. Η μόλυνση από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι επίσης δυνατή εάν το μολυσμένο άτομο δεν έχει πλύνει σωστά τα χέρια του.

Πώς μπορεί να προληφθεί μια μόλυνση

Η μόλυνση με παθογόνα Escherichia coli στην εντερική περιοχή μπορεί να προληφθεί με τη σχολαστική υγιεινή των χεριών και την τακτική προσωπική υγιεινή. Η μόλυνση με τα παθογόνα στο ουροποιητικό σύστημα, από την άλλη πλευρά, μπορεί να προληφθεί με φυσικές ουσίες. Αυτές είναι σχεδιασμένες έτσι ώστε να καθιστούν αδύνατη την προσκόλληση του παθογόνου στα τοιχώματα της ουρήθρας ή της ουροδόχου κύστης. Αυτές οι φυσικές ουσίες περιλαμβάνουν συμπληρώματα διατροφής με βάση τα κόκκινα φρούτα, τα βατόμουρα ή το γκρέιπφρουτ. Η λήψη αυτών των υποστρωμάτων συνιστάται ιδιαίτερα σε όσους παθαίνουν συχνά λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος που προκαλούνται από Escherichiae coli.

Ποια είναι τα συμπτώματα των λοιμώξεων από Escherichia coli

Οι εντερικές λοιμώξεις που προκαλούνται από στελέχη Escherichia coli μπορεί να εκδηλωθούν με τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Πυρετικές κρίσεις, οι οποίες εμφανίζονται συνήθως στα αρχικά στάδια της νόσου,
• Κοιλιακό άλγος,
• Εμετός,
• αιματηρή διάρροια

Επιπλέον, μπορεί να εμφανιστούν εξωεντερικές παθήσεις, όπως λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος ή περιτονίτιδα. Σε ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να αναπτυχθεί δηλητηρίαση του αίματος, πνευμονία ή/και μηνιγγίτιδα.

Ποια είναι η πορεία μιας λοίμωξης από Escherichia coli

Κατά κανόνα, τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται περίπου 12 ώρες έως λίγες ημέρες μετά τη μόλυνση και διαρκούν περίπου μία εβδομάδα. Πολύ συχνά, η λοίμωξη εμφανίζεται στις αναπτυσσόμενες χώρες λόγω των επισφαλών συνθηκών υγιεινής-υγιεινής. Μια λοίμωξη από Escherichia coli δεν είναι απαραίτητο να εκδηλώνεται ως εντερική νόσος. Συχνά είναι δυνατόν η λοίμωξη να αναπτυχθεί σε άλλα όργανα και να προκαλέσει, για παράδειγμα, λοίμωξη της ουροδόχου κύστης, λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος ή πνευμονία ή μηνιγγίτιδα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί ακόμη και να οδηγήσει σε δηλητηρίαση του αίματος.

Πώς διαγιγνώσκεται μια λοίμωξη από Escherichia coli

Εάν υπάρχει μακροχρόνια, σοβαρή διαρροϊκή νόσος, είναι χρήσιμο να γίνει καλλιέργεια για να διαπιστωθεί εάν το βακτήριο υπάρχει στο έντερο. Εάν υπάρχει υποψία λοίμωξης από Escherichia coli που επηρεάζει τους ουρητήρες, το παθογόνο μπορεί συχνά να διαγνωστεί με τη διενέργεια καλλιέργειας ούρων.

Σε έγκυες γυναίκες, απαιτείται μηνιαία εξέταση ούρων για την ανίχνευση του παθογόνου. Εάν ανιχνευθεί το παθογόνο, είναι σημαντικό να ξεκινήσει ειδική αντιβιοτική θεραπεία για την πλήρη εξάλειψη του βακτηρίου.

Πώς αντιμετωπίζονται οι λοιμώξεις από Escherichia coli

Δεδομένου ότι τα Escherichia coli είναι βακτήρια, μπορούν να αντιμετωπιστούν καλά με αντιβιοτικά. Ειδικότερα, οι καρβαπενέμες, μια ειδική ομάδα αντιβιοτικών, έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές.

Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία με αντιβιοτικά δεν είναι καθόλου απαραίτητη. Αντ' αυτού, η λοίμωξη αντιμετωπίζεται καθαρά συμπτωματικά. Η συγκεκριμένη μορφή θεραπείας εξαρτάται από τη σοβαρότητα της νόσου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ιδίως στις διαρροϊκές νόσους, είναι απαραίτητη η πρόσληψη υγρών και αλατιού. Αυτό συμβαίνει επειδή η λοίμωξη προκαλεί στους ασθενείς απώλεια αλάτων (ηλεκτρολυτών), όπως το νάτριο και το κάλιο, τα οποία είναι σημαντικά για την άθικτη λειτουργία της καρδιάς ή για τα νεύρα και τους μυς. Συνήθως δεν χορηγούνται φάρμακα για την καταπολέμηση της διάρροιας, καθώς με την απέκκριση απομακρύνεται και το παθογόνο από το έντερο.

Ποιες επιπλοκές μπορεί να προκύψουν από μια λοίμωξη από Escherichia coli

Μια λοίμωξη από Escherichia coli μπορεί να οδηγήσει σε λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης ή σε λοίμωξη της ουρήθρας (ουρηθρίτιδα). Εάν η νόσος δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα, η σοβαρότητα της λοίμωξης αυξάνεται. Σε λίγες περιπτώσεις, είναι δυνατόν να αναπτυχθεί ακόμη και αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο (σύνδρομο HUS). Ειδικά στα παιδιά, αλλά και σε ηλικιωμένα άτομα, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή βλάβη. Η λεγόμενη πλασμαφαίρεση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του συνδρόμου HUS. Πρόκειται για τον καθαρισμό του πλάσματος του αίματος του ασθενούς.

Γενικά, οι ηλικιωμένοι και τα παιδιά διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν επιπλοκές από μια λοίμωξη από Escherichia coli. Πάνω απ' όλα, μια κατάσταση αφυδάτωσης λόγω σοβαρής διάρροιας είναι επικίνδυνη για αυτές τις ομάδες ατόμων. Επομένως, είναι σημαντικό οι πάσχοντες να ενυδατώνονται επαρκώς και να συμβουλεύονται έγκαιρα παιδίατρο, ιδίως στην περίπτωση των μικρών παιδιών. Τα παιδιά αναπτύσσουν συχνά την πάθηση καθώς έχουν την τάση να βάζουν τα χέρια τους στο στόμα.