Τι είναι το τσιμεντοβλάστωμα
Το τσιμεντοβλάστωμα είναι ένας σπάνιος και καλοήθης μεσεγχυματικός οδοντογενής όγκος. Προέρχεται από τα τσιμεντοβλάσταλλα, δηλαδή τα κύτταρα που σχηματίζουν το τσιμέντο, και βρίσκεται σε ακριβή επαφή με τη ρίζα του δοντιού. Αναπτύσσεται αρκετά αργά, αλλά μπορεί μερικές φορές να αναπτυχθεί σε σημαντικό μέγεθος. Ένα τσιμεντοβλάστωμα εμφανίζεται συνήθως μεταξύ των ηλικιών 20 και 40 ετών και οι γυναίκες έχουν στατιστικά περισσότερες πιθανότητες να προσβληθούν από τους άνδρες. Αλλά τσιμεντοβλάστωμα μπορεί να προσβάλει και τα παιδιά.
Ποια είναι τα συμπτώματα του τσιμεντοβλαστώματος
- κυρίως μονόπλευρη και αργή ανάπτυξη,
- Οίδημα και διάταση της γνάθου στο 70 %,
- Πόνος στο 61 % περίπου,
- Αντίδραση των δοντιών πάντα ζωτικής σημασίας,
- στο 75 % η εντόπιση είναι στην περιοχή της κάτω γνάθου και στην οπίσθια περιοχή.
Πώς διαγιγνώσκεται ένα τσιμεντοβλάστωμα
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένα τσιμεντοβλάστωμα διαγιγνώσκεται τυχαία κατά τη διάρκεια μιας ακτινολογικής εξέτασης . Στην ακτινογραφία, ένα τσιμεντοβλάστωμα είναι συνήθως ορατό ως οξεία οστεόλυση με επαφή στο άκρο της ρίζας. Εάν βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο, μπορεί να παρατηρηθεί μια ακτινοσκιερή και ομοιογενής μάζα.
Πώς αντιμετωπίζεται το τσιμεντοβλάστωμα
Συνήθως ένα τσιμεντοβλάστωμα ανακαλύπτεται σε ένα οδοντιατρείο. Συνήθως από το γεγονός ότι η έκφυση των δοντιών είναι διαταραγμένη ή τα δόντια εκφύονται ασύμμετρα . Στη συνέχεια, χρησιμοποιείται ακτινολογική εξέταση για τον προσδιορισμό της θέσης και της ακριβούς έκτασης του όγκου που μοιάζει με δόντι. Εάν ένα τσιμεντοβλάστωμα μπορεί να αφαιρεθεί έγκαιρα, η αυθόρμητη έκφυση των δοντιών είναι ακόμη δυνατή στις περισσότερες περιπτώσεις και μπορεί να αποφευχθεί η βλάβη των γύρω ιστών. Κατά κανόνα, μετά την πλήρη αφαίρεση του βλαστώματος, δεν αναμένονται άλλα παράπονα , διότι το τσιμεντοβλάστωμα δεν τείνει να υποτροπιάσει
Εάν ένα τσιμεντοβλάστωμα υπάρχει στο , η χειρουργική αφαίρεση είναι πάντα απαραίτητη. Αυτή θα πρέπει να γίνεται σε ιατρείο στοματικής χειρουργικής ή σε οδοντιατρική κλινική. Ένας σημαντικός παράγοντας είναι να μπορεί να αφαιρεθεί το τσιμεντοβλάστωμα με την πλήρη ενθυλακωμένη ιστική περιοχή του . Μόνο πολύ σπάνια είναι απαραίτητη η αφαίρεση των γύρω δοντιών, οπότε απαιτούνται περαιτέρω ορθοδοντικά και χειρουργικά μέτρα. Χάρη στην τελευταία λέξη της τεχνολογίας στην εμφυτευματολογία, η αποκατάσταση μιας λειτουργικής και όμορφης οδοντοστοιχίας είναι δυνατή ακόμη και σε πολύ δύσκολες περιπτώσεις. Στην περίπτωση ενός ατελώς αφαιρεθέντος τσιμεντοβλαστώματος, συχνά εμφανίζονται υποτροπές, γι' αυτό στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η κούραση μετά την αφαίρεση των δοντιών, προκειμένου να μειωθεί το ποσοστό υποτροπής.
Πόσο επικίνδυνο είναι το τσιμεντοβλάστωμα
Το τσιμεντοβλάστωμα δεν θεωρείται καθόλου κακοήθες. Δεν καταστρέφει ούτε διηθεί τον περιβάλλοντα ιστό. Το τσιμεντοβλάστωμα επίσης δεν σχηματίζει μεταστάσεις. Ωστόσο, όταν φτάσει σε ένα ορισμένο μέγεθος, το τσιμεντοβλάστωμα μπορεί να μετατοπίσει τον γειτονικό ιστό. Εξαιτίας αυτού, ιδίως στην παιδική ηλικία, μπορεί να παρεμποδιστεί η έκφυση άλλων δοντιών . Αυτό με τη σειρά του μπορεί συχνά να οδηγήσει στο σχηματισμό κύστεων . Το τσιμεντοβλάστωμα μπορεί να δώσει τα πρώτα σημάδια μιας άλλης πιο επικίνδυνης νόσου, επειδή η νόσος του εντέρου αδενωματώδης πολυποδίαση εμφανίζεται συχνά σε συνδυασμό με το τσιμεντοβλάστωμα. Όπως συμβαίνει σχεδόν με όλους τους καρκίνους του εντέρου, μόνο η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να σώσει ζωές.
Ποιες επιπλοκές μπορεί να επιφέρει ένα τσιμεντοβλάστωμα
Οι κυριότερες επιπλοκές και ασθένειες που μπορεί να προκαλέσει ένα τσιμεντοβλάστωμα είναι:
- Αναπνευστικό σύστημα: Διαταραχή της ρινικής αναπνοής,
- Μάτια και οφθαλμική ανατομία: Προβολή των ματιών,
- Στόμα, οισοφάγος, στομάχι και έντερα: Διαταραγμένη έκφυση δοντιών, διαταραχές σύγκλεισης, έλκος βλεννογόνου,
- Μυοσκελετικό σύστημα και συνδετικός ιστός: Αυθόρμητα κατάγματα οστών,
- Νεοπλάσματα - καρκινικές παθήσεις: κακοήθης εκφύλιση καλοήθους νεοπλάσματος,
- Ψυχικό-νευρικό σύστημα: παρααισθησία
Πόσο επικίνδυνο είναι ένα τσιμεντοβλάστωμα στην παιδική ηλικία
Το τσιμεντοβλάστωμα είναι ο τέταρτος συχνότερος τύπος όγκου στην περιοχή του προσώπου και γναθοπροσωπικής περιοχής και μπορεί να προσβάλει και παιδιά, παρόλο που ο μέσος όρος ηλικίας είναι περίπου 22,7 έτη. Ένα τσιμεντοβλάστωμα εμφανίζεται συχνότερα στην κάτω γνάθο, δηλαδή στην άνω γνάθο. Ιδιαίτερα στα παιδιά έχει διαπιστωθεί εμφάνιση στην κεντρική άνω γνάθο.
Ειδικά στην παιδική ηλικία, μια διαταραχή της έκφυσης των δοντιών μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες. Ομοίως, αν αλλάξει η θέση των ήδη υπαρχόντων δοντιών. Εάν το τσιμεντοβλάστωμα εξαπλωθεί στη μύτη ή στους παραρρινικούς κόλπους, αποτέλεσμα μπορεί να είναι η διαταραχή της ρινικής αναπνοής. Μόνο περιστασιακά παραπονούνται για πόνο και σε σπάνιες περιπτώσεις παρατηρείται απώλεια της ευαισθησίας στην περιοχή του φατνιακού νεύρου. Δεν έχει περιγραφεί ακόμη κακοήθης εκφύλιση του τσιμεντοβλαστώματος.
Αν και το τσιμεντοβλάστωμα αναπτύσσεται συνήθως πολύ αργά, η ανάπτυξη στην παιδική ηλικία είναι ταχεία και συνήθως αναφέρεται ότι διαρκεί από λίγες ημέρες έως τρεις μήνες.
Πώς πρέπει να παρακολουθείται ένα τσιμεντοβλάστωμα
Εάν ένα τσιμεντοβλάστωμα και ο περιβάλλων επιβαρυμένος ιστός αφαιρεθεί πλήρως , η πρόγνωση είναι πολύ καλή. Μόνο εάν το τσιμεντοβλάστωμα έχει μεγάλες βλάβες και δεν μπορεί να αφαιρεθεί πλήρως, ο κίνδυνος υποτροπής είναι υψηλός. Δεδομένου ότι το τσιμεντοβλάστωμα δεν είναι κακοήθες με κανένα τρόπο και επομένως δεν σχηματίζει μεταστάσεις, δεν συνιστάται ούτε χημειοθεραπεία ούτε ακτινοθεραπεία. Παρόλα αυτά, προκειμένου να είναι σε θέση να δράσει έγκαιρα εάν έχουν σχηματιστεί υποτροπές, συνιστάται τακτική κλινική εξέταση και, εάν είναι απαραίτητο, απεικόνιση με τη βοήθεια ακτινογραφίας. Στα παιδιά , η χειρουργική θεραπεία πρέπει να επιλέγεται με προσοχή, καθώς στα παιδιά αναμένονται σοβαρές διαταραχές της ανάπτυξης. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι καμία θεραπεία που θα πραγματοποιηθεί δεν θα έχει σοβαρές συνέπειες της οδοντοστοιχίας των παιδιών. Λόγω των συχνών εκρήξεων των δοντιών, ο κίνδυνος εμφάνισης δυσμορφιών είναι εξαιρετικά υψηλός. Ως εκ τούτου, και στην παιδική ηλικία, θα πρέπει να πραγματοποιείται τακτική παρακολούθηση και εξέταση ως μεταθεραπεία, ώστε να είναι σε θέση να προληφθούν παραμορφώσεις των δοντιών σε περίπτωση νέου σχηματισμού τσιμεντοβλάστης .
Η θεραπεία παρακολούθησης ενός τσιμεντοβλαστώματος περιλαμβάνει επίσης την απαραίτητη στοματική χειρουργική και ορθοδοντική αποκατάσταση της οδοντοστοιχίας, εάν χρειάστηκε να αφαιρεθούν δόντια ως αποτέλεσμα ενός τσιμεντοβλαστώματος .