Λεγεωνέλλα και θεραπεία συχνότητας

Ορισμός:

Η Legionella είναι ένα γένος ραβδοειδών βακτηρίων που βρίσκονται σε φυσικές πηγές νερού και μπορούν να ευδοκιμήσουν σε τεχνητά συστήματα νερού υπό ορισμένες συνθήκες. Είναι γνωστό ότι προκαλούν τη νόσο των Λεγεωνάριων, μια σοβαρή μορφή πνευμονίας, καθώς και τον ηπιότερο πυρετό Pontiac.

είδη:

Το πιο γνωστό και πιο συχνά σχετιζόμενο με κρούσματα ασθενειών είναι η *Legionella pneumophila*. Ωστόσο, υπάρχουν πάνω από 60 άλλα είδη, ορισμένα από τα οποία μπορεί επίσης να είναι παθογόνα.

Μετάδοση:

Η λεγεωνέλλα εξαπλώνεται κυρίως μέσω της εισπνοής αερολυμάτων που περιέχουν τα βακτήρια, η οποία μπορεί να συμβεί σε ντους, συστήματα κλιματισμού, υδρομασάζ και πύργους ψύξης.
Δεν είναι γνωστή η άμεση μετάδοση από άτομο σε άτομο.

Ασθένειες:

Νόσος των λεγεωνάριων: Σοβαρή πνευμονία που προκαλεί πυρετό, βήχα, δύσπνοια, μυϊκό πόνο και πονοκεφάλους. Μπορεί να είναι ιδιαίτερα σοβαρή σε ηλικιωμένους, καπνιστές και άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.
Ποντικός πυρετός: Ασθένεια που μοιάζει με γρίπη χωρίς πνευμονία, είναι ηπιότερη και χαρακτηρίζεται από πυρετό, πονοκεφάλους και μυϊκούς πόνους.

Διάγνωση:

Πολιτιστική καλλιέργεια: Ανίχνευση της Legionella σε αναπνευστικές εκκρίσεις ή δείγματα ιστών.
Δοκιμές αντιγόνων: Ανίχνευση αντιγόνων Legionella στα ούρα.
Δοκιμές PCR: Μοριακές μέθοδοι για την ανίχνευση του DNA της Legionella.

Θεραπεία:

Η νόσος των λεγεωνάριων αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά, με τα μακρολίδια (όπως η αζιθρομυκίνη) ή τις φθοριοκινολόνες (όπως η λεβοφλοξασίνη) να χρησιμοποιούνται συνήθως.
Ο πυρετός Pontiac είναι αυτοπεριοριζόμενος και συνήθως δεν απαιτεί ειδική θεραπεία.

Πρόληψη:

Τακτική συντήρηση και απολύμανση των συστημάτων νερού για την πρόληψη της ανάπτυξης της λεγεωνέλλας.
Παρακολούθηση των θερμοκρασιών του νερού, καθώς η Legionella πολλαπλασιάζεται καλύτερα σε θερμοκρασίες μεταξύ 20 και 50 βαθμών Κελσίου.
χρήση συστημάτων φιλτραρίσματος και χημικών επεξεργασιών σε συστήματα νερού που είναι επιρρεπή σε μόλυνση.

Αξίζει να γνωρίζετε:

Η νόσος των λεγεωνάριων περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1976 μετά από ένα κρούσμα σε μια συγκέντρωση βετεράνων στη Φιλαδέλφεια, το οποίο οδήγησε στην ανακάλυψη της *Legionella pneumophila*.
Η λεγεωνέλλα είναι ευρέως διαδεδομένη στο περιβάλλον, αλλά οδηγεί σε κρούσματα μόνο υπό ορισμένες συνθήκες.

Έρευνα:

Η έρευνα επικεντρώνεται στη βελτίωση των διαγνωστικών μεθόδων, στην ανάπτυξη αποτελεσματικότερων στρατηγικών πρόληψης και στην κατανόηση των μηχανισμών με τους οποίους η λεγεωνέλλα προκαλεί τη νόσο.