Actinobacillen en endocarditis

Inzichten in de rol van bacteriën en de mogelijkheden van frequentietherapie

Als we het over endocarditis hebben, duikt de term actinobacillen vaak op in de medische wereld.

Deze groep bacteriën kan verschillende ziekten bij mens en dier veroorzaken, waaronder de levensbedreigende infectie van de binnenbekleding van het hart, bekend als endocarditis.

Maar wat zijn actinobacillen precies en hoe kan endocarditis veroorzaakt door deze bacteriën worden behandeld? In dit artikel onderzoeken we de rol van actinobacteriën bij het ontstaan van endocarditis en presenteren we een innovatieve therapeutische aanpak - frequentietherapie - .

Wat zijn actinobacteriën?

Actinobacillen zijn een geslacht van gramnegatieve bacteriën, die behoren tot de Pasteurellaceae familie. Het zijn facultatieve ziekteverwekkers, wat betekent dat ze ziekten kunnen veroorzaken, maar dat niet noodzakelijk doen . Actinobacillen kunnen voorkomen in de normale flora van de mond en keel bij mensen en dieren. Een van de bekendste soorten van dit geslacht is Actinobacillus actinomycetemcomitans, die vooral in verband wordt gebracht met tandvleesaandoeningen bij de mens .

Het verband tussen actinobacillen en endocarditis

Endocarditis is de ontsteking van de binnenste laag van het hart, het endocardium, en tast meestal de hartkleppen aan. Het is een ernstige ziekte, die dodelijk kan zijn als hij niet wordt behandeld. Bacteriële endocarditis wordt veroorzaakt door verschillende bacteriën, waaronder actinobacillen. Deze bacteriën kunnen via de bloedbaan het hart bereiken en koloniseren. Het risico op endocarditis is vooral hoog bij mensen met voorbeschadigde hartkleppen of kunsthartkleppen.

De symptomen van endocarditis zijn vaak aspecifiek en kunnen bestaan uit koorts, vermoeidheid, koude rillingen, nieuwe of veranderde hartgeluiden, petechiën (kleine rode puntjes op de huid), Osler knobbeltjes (pijnlijke knobbeltjes op de vingers of tenen) en Janeway laesies (pijnloze rode of paarse plekjes op de handpalmen of voetzolen).

Diagnose en traditionele behandeling

Endocarditis wordt gediagnosticeerd met verschillende methoden, waaronder bloedkweken om de veroorzakende ziekteverwekker te identificeren en beeldvormende technieken zoals echocardiografie om de hartkleppen te onderzoeken. De behandeling bestaat meestal uit een langdurige antibioticatherapie die intraveneus in hoge doses wordt toegediend, en soms is zelfs een operatie nodig om beschadigde hartkleppen te repareren of te vervangen.

Frequentietherapie als aanvullende benadering

Naast de traditionele behandeling zijn er ook alternatieve therapeutische benaderingen, zoals frequentietherapie. Deze behandelmethode is gebaseerd op de aanname dat elke vorm van materie, inclusief bacteriën zoals actinobacillen, een specifieke elektromagnetische frequentie heeft. Bij frequentietherapie worden elektromagnetische golven gebruikt om deze frequenties te "verstoren" en zo de functie van de bacteriën aan te tasten of ze te doden.

Frequentietherapie wordt al tientallen jaren onderzocht en heeft verschillende toepassingen, onder andere bij pijnbestrijding en bij het ondersteunen van het immuunsysteem. Voor de behandeling van infectieziekten zoals endocarditis zijn de resultaten veelbelovend, maar er is verder onderzoek nodig om de effectiviteit en veiligheid van deze methode te bevestigen.