Inleiding tot aflatoxine en frequentietherapie
Aflatoxinen zijn giftige stoffen die worden geproduceerd door bepaalde soorten schimmels, met name Aspergillus flavus en Aspergillus parasiticus.
Deze mycotoxinen zijn wereldwijd bekend als belangrijke verontreinigingen in voedsel en diervoeder.
Ze zijn ontdekt in het begin van de jaren zestig, toen ze voor het eerst werden geïdentificeerd in pinda's, wat leidde tot een massale uitbraak van diervergiftiging.
Definitie en eigenschappen
Aflatoxinen behoren tot een groep chemische stoffen die bekend staan als mycotoxinen.
Deze verbindingen zijn niet alleen hittebestendig maar ook chemisch stabiel, waardoor ze moeilijk te verwijderen zijn uit besmet voedsel.
Er zijn verschillende soorten aflatoxinen, waarvan aflatoxine B1, B2, G1 en G2 de belangrijkste zijn.
Hiervan is aflatoxine B1 de meest voorkomende en ook de meest giftige.
Besmetting en verspreiding
Besmetting met aflatoxinen vindt voornamelijk plaats door de consumptie van besmet voedsel.
De meest aangetaste voedingsmiddelen zijn noten, maïs, rijst en specerijen.
Maar ook dierlijke producten zoals melk en vlees kunnen worden aangetast door de consumptie van besmet voer.
De verspreiding van aflatoxinen wordt bevorderd door warme en vochtige omstandigheden, zoals in tropische en subtropische gebieden.
Betekenis voor de gezondheid
Aflatoxinen zijn extreem gevaarlijk voor mensen.
Inname ervan kan zowel acute als chronische gezondheidsproblemen veroorzaken.
Acute vergiftiging, ook wel aflatoxicose genoemd, kan leiden tot leverschade en in het ergste geval tot de dood.
Chronische blootstelling wordt in verband gebracht met een verhoogd risico op leverkanker en andere ernstige ziekten.
Het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek (IARC) heeft aflatoxine B1 geclassificeerd als kankerverwekkend voor mensen.
In de volgende paragrafen gaan we dieper in op de bronnen en het voorkomen van aflatoxinen, de bijbehorende gezondheidsrisico's en methoden om deze gevaarlijke stoffen op te sporen en te reguleren.
Bronnen en voorkomen van aflatoxine
Aflatoxinen worden aangetroffen in een grote verscheidenheid aan voedingsmiddelen en vormen een wereldwijd probleem, vooral in ontwikkelingslanden en landen die zich net hebben geïndustrialiseerd.
De belangrijkste bronnen van aflatoxineverontreiniging zijn landbouwproducten die zijn aangetast door de schimmelsoorten Aspergillus flavus en Aspergillus parasiticus.
Deze schimmels gedijen bijzonder goed in een warm en vochtig klimaat, wat besmetting in tropische en subtropische gebieden bevordert.
Vaak aangetaste voedingsmiddelen
De meest aangetaste voedingsmiddelen zijn noten, vooral pinda's en pistachenoten, en granen zoals maïs en rijst.
Door hun samenstelling aan voedingsstoffen en opslagomstandigheden bieden deze producten een ideale groeiomgeving voor de schimmels.
Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) wordt tot 25% van de wereldwijde oogst aangetast door aflatoxinen, wat een aanzienlijke economische impact heeft.
Specerijen, vooral paprika en peper, worden ook vaak aangetast door aflatoxinen.
Het droog- en opslagproces van deze producten kan de groei van Aspergillus-schimmels bevorderen.
In het geval van dierlijke producten zoals melk en vlees kan besmetting indirect plaatsvinden als de dieren besmet voer eten.
Onderzoeken tonen aan dat aflatoxine M1, een metaboliet van aflatoxine B1, kan worden gedetecteerd in de melk van melkkoeien die besmet voer hebben gegeten.
Omgevingsfactoren en opslagomstandigheden
De verspreiding van aflatoxinen wordt beïnvloed door verschillende omgevingsfactoren.
Hoge temperaturen en vochtigheid bieden optimale omstandigheden voor de groei van Aspergillus-schimmels.
Onjuiste opslag, zoals onvoldoende ventilatie en een hoge luchtvochtigheid, kan ook de vorming van aflatoxinen bevorderen.
Uit een onderzoek van de Universiteit van Pretoria blijkt dat het correct drogen en opslaan van producten een doorslaggevende bijdrage levert aan het minimaliseren van het risico op besmetting.
Kennis van de bronnen en het voorkomen van aflatoxinen is cruciaal om effectieve preventie- en controlemaatregelen te ontwikkelen.
In de volgende paragrafen gaan we in op de gezondheidsrisico's van blootstelling aan aflatoxinen en methoden om deze gevaarlijke stoffen op te sporen en te reguleren.
Gezondheidsrisico's in verband met blootstelling aan aflatoxinen
De gezondheidsrisico's van blootstelling aan aflatoxinen zijn aanzienlijk en gevarieerd.
Deze giftige stoffen kunnen zowel acute als chronische gezondheidsproblemen veroorzaken die variëren afhankelijk van de dosis en de duur van de blootstelling.
Acute gezondheidsrisico's
Acute aflatoxicose treedt op wanneer iemand in korte tijd een hoge dosis aflatoxinen binnenkrijgt.
Symptomen zijn misselijkheid, braken, buikpijn en duizeligheid. In ernstige gevallen kan acute leverschade, geelzucht en zelfs de dood optreden.
Volgens een onderzoek van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zijn acute uitbraken van aflatoxicose gedocumenteerd in landen als Kenia en India, waar onveilige opslagomstandigheden en een gebrek aan voedselcontrole wijdverspreid zijn.
Chronische gezondheidsrisico's
Chronische blootstelling aan aflatoxinen, zelfs in lage concentraties, vormt een aanzienlijk gezondheidsrisico.
Langdurige inname kan leiden tot ernstige leverschade en het risico op leverkanker sterk verhogen.
Het Internationaal Instituut voor Kankeronderzoek (IARC) classificeert aflatoxine B1 als kankerverwekkende stof van Groep 1, wat betekent dat het kankerverwekkend is bij mensen.
Uit een onderzoek van de Amerikaanse National Institutes of Health (NIH) blijkt dat chronische blootstelling aan aflatoxine ook het immuunsysteem kan verzwakken en de vatbaarheid voor infectieziekten kan vergroten.
Effecten op kinderen en zwangere vrouwen
Vooral kinderen en zwangere vrouwen lopen risico.
Kinderen die aflatoxinen binnenkrijgen, kunnen groeiachterstand en ontwikkelingsstoornissen oplopen.
Een onderzoek in Ghana toonde aan dat kinderen met een hoge blootstelling aan aflatoxinen een significant lagere groei hadden.
Voor zwangere vrouwen bestaat het risico dat aflatoxinen schadelijk zijn voor de foetus en leiden tot miskramen of geboorteafwijkingen. De gezondheidsrisico's in verband met blootstelling aan aflatoxinen benadrukken de noodzaak van strikte monitoring en controlemaatregelen.
In de volgende paragrafen bespreken we methoden om deze gevaarlijke stoffen op te sporen en te reguleren en strategieën om besmetting te voorkomen en te beperken.
Detectie en meting van aflatoxine in voedingsmiddelen
Het detecteren en meten van aflatoxinen in voedsel is een kritieke stap in het waarborgen van voedselveiligheid.
Er zijn verschillende analysemethoden beschikbaar om aflatoxineverontreiniging nauwkeurig vast te stellen en te kwantificeren.
Deze technieken zijn cruciaal om de naleving van wettelijke limieten te controleren en gezondheidsrisico's te minimaliseren.
Analysemethoden
De meest gebruikte methoden voor de analyse van aflatoxine zijn hogedrukvloeistofchromatografie (HPLC) en enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA).
De HPLC-methode wordt gekenmerkt door zijn hoge precisie en gevoeligheid.
Hiermee kunnen de verschillende aflatoxinetypes worden gescheiden en geïdentificeerd, waaronder aflatoxine B1, B2, G1 en G2.
Een onderzoek van de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA) benadrukt de betrouwbaarheid van HPLC bij de detectie van aflatoxinen in noten en granen. ELISA-tests bieden een goedkoper en sneller alternatief voor HPLC.
Deze testen maken gebruik van antilichamen om specifieke aflatoxinen op te sporen.
Volgens een onderzoek van de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) zijn ELISA-tests vooral nuttig voor het monitoren van grote aantallen monsters in korte tijd.
Mobiele en draagbare apparaten
Naast laboratoriummethoden worden mobiele en draagbare apparaten voor aflatoxinedetectie steeds belangrijker.
Deze apparaten maken een snelle analyse ter plekke mogelijk, wat vooral voordelig is in de landbouw en voor voedselcontrole.
Een voorbeeld is de lateral flow immunoassay, die binnen een paar minuten resultaten oplevert en geen uitgebreide laboratoriumapparatuur nodig heeft.
Validatie en kwaliteitsborging
Validatie van analytische methoden is essentieel om nauwkeurige en betrouwbare resultaten te garanderen.
Internationale normen zoals ISO 17025 specificeren eisen voor testlaboratoria om de kwaliteit en consistentie van testresultaten te garanderen.
Een studie van de Internationale Organisatie voor Standaardisatie (ISO) benadrukt het belang van methodische validatie en regelmatige kalibratie van de apparaten.
De nauwkeurige detectie en meting van aflatoxinen in voedingsmiddelen vormt de basis voor effectieve bewakings- en controlemaatregelen.
In de volgende paragraaf gaan we dieper in op de wettelijke normen en richtlijnen in Duitsland.
Normen en richtlijnen in Duitsland
In Duitsland zijn er strenge wettelijke normen en richtlijnen voor de controle op aflatoxine in voedingsmiddelen.
Deze maatregelen zijn cruciaal om de volksgezondheid te beschermen en voedselverontreiniging te minimaliseren.
Wettelijke grenswaarden
De wettelijke basis voor de controle van aflatoxinen in voedingsmiddelen is vastgelegd in Verordening (EG) nr. 1881/2006 van de Europese Unie.
Deze verordening definieert de maximaal toelaatbare niveaus van aflatoxinen in verschillende voedselcategorieën.
De grenswaarde voor aflatoxine B1 in pinda's bestemd voor directe consumptie is bijvoorbeeld 2 μg/kg. De grenswaarde voor de som van aflatoxinen B1, B2, G1 en G2 is 4 μg/kg.
Controleprogramma's
De controle op aflatoxinebesmetting wordt regelmatig uitgevoerd door de voedselcontrole-instanties van de deelstaten.
Deze autoriteiten nemen monsters van detailhandelaren en importen en analyseren deze op aflatoxinen.
Volgens het Bundesamt für Verbraucherschutz und Lebensmittelsicherheit (BVL) zijn de resultaten van deze controleprogramma's doorslaggevend voor de beoordeling van de voedselveiligheid en het nemen van maatregelen als de grenswaarden worden overschreden.
Invoercontroles
Er wordt ook speciale aandacht besteed aan de controle van import uit derde landen, vooral uit regio's met een hoog risico op aflatoxinebesmetting.
Producten zoals noten, specerijen en gedroogd fruit worden onderworpen aan strenge importcontroles.
Deze controles omvatten zowel documentencontroles als fysieke inspecties en laboratoriumanalyses.
Maatregelen als de limieten worden overschreden
Als de limieten voor aflatoxinen worden overschreden, zijn voedingsbedrijven verplicht om onmiddellijk maatregelen te nemen.
Deze maatregelen kunnen bestaan uit het terugroepen van getroffen producten, het uit de handel nemen en het informeren van consumenten.
De naleving van deze maatregelen wordt gecontroleerd en gehandhaafd door de bevoegde autoriteiten.
Onderzoek en verdere ontwikkeling
Om het risico op besmetting verder te minimaliseren, stimuleert de Duitse overheid onderzoek om aflatoxinen te bestrijden.
Projecten zoals "MycoSafe-South" zijn gericht op de ontwikkeling van innovatieve methoden om mycotoxinen in voedsel en diervoeder te verminderen en de veiligheid in de hele voedselketen te verbeteren. De strenge wettelijke normen en voortdurende controlemaatregelen in Duitsland spelen een belangrijke rol bij het minimaliseren van de blootstelling van het publiek aan aflatoxinen en het waarborgen van de voedselveiligheid.
Preventie- en beperkingsstrategieën voor aflatoxinebesmetting
De controle en preventie van aflatoxinebesmetting is cruciaal om de voedselveiligheid te garanderen en de gezondheidsrisico's te minimaliseren. Er kunnen verschillende strategieën effectief worden gebruikt om de besmetting in de hele voedselketen te verminderen.
goede landbouwpraktijken
Een essentiële stap in het terugdringen van aflatoxinen begint in het veld.
De implementatie van goede landbouwpraktijken (GAP) omvat de selectie van resistente plantenvariëteiten, goede vruchtwisseling en het gebruik van biologische bestrijdingsmiddelen zoals antagonistische schimmels die de groei van Aspergillus-soorten remmen.
Uit een onderzoek van de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) blijkt dat het gebruik van GAP de aflatoxinebesmetting met wel 80% kan verminderen.
geoptimaliseerde oogst- en opslagomstandigheden
na de oogst is het van cruciaal belang om de producten op de juiste manier te drogen en op te slaan.
Vocht moet tot een minimum worden beperkt om de groei van schimmels te voorkomen. Mechanisch drogen en het gebruik van ventilatiesystemen helpen om de vochtigheid in magazijnen laag te houden.
Volgens een onderzoek van de Universiteit van Pretoria kan het handhaven van optimale opslagomstandigheden het besmettingspercentage aanzienlijk verlagen.
Biologische en chemische interventies
Biologische methoden, zoals het gebruik van niet-giftige Aspergillus-stammen die als concurrenten fungeren voor giftige stammen, zijn veelbelovend.
Chemische behandelingen, zoals het gebruik van ozon of organische zuren, kunnen ook de groei van schimmels en de productie van aflatoxinen remmen.
Een onderzoek van het Internationaal Instituut voor Tropische Landbouw (IITA) benadrukt de effectiviteit van deze methoden.
Controle en training
Regelmatige controle en training van boeren en voedselproducenten zijn cruciale onderdelen van preventie.
Door middel van training kunnen belanghebbenden in de voedselketen worden voorgelicht over de risico's en preventiemethoden van aflatoxinen. Programma's zoals "MycoSafe-South" ondersteunen boeren in risicogebieden door middel van training en technische ondersteuning.
Consumentenvoorlichting
Tot slot speelt ook consumenteneducatie een belangrijke rol.
Geïnformeerde consumenten kunnen bijdragen aan de vermindering van aflatoxinebesmetting door gecertificeerde en geteste producten te kopen.
Campagnes en voorlichtingsprogramma's kunnen helpen om mensen bewuster te maken van de gevaren van aflatoxinen. Een combinatie van deze strategieën kan de blootstelling aan aflatoxinen effectief verminderen, wat leidt tot een veiligere voedselvoorziening en betere gezondheidsresultaten.
Bibliografie:
https://flexikon.doccheck.com/de/Aflatoxin
https://de.wikipedia.org/wiki/Aflatoxine
https:// www.laves.niedersachsen.de/startseite/lebensmittel/ruckstande_verunreingungen/ aflatoxine-inhoud-van-verschillende-levensmiddelen-134526.html
https://www.lgl.bayern.de/ voeding/chemie/schimmeltoxinen/aflatoxinen/index.htm
https://www.ages.at/mensch/ ernaehrung-lebensmittel/rueckstaende-kontaminanten-von-a-bis-z/aflatoxine
https:// www.efsa.europa.eu/de/topics/topic/aflatoxins-food
https://utopia.de/ratgeber/aflatoxin-wiedas- schimmel-gif-in-voedsel-gevangen/
https://www.knauer.net/de/Lebensmittelanalyse-mit-HPLC/ analyse-van-mycotoxinen-en-aflatoxinen
Word nu lid
Als lid ontvangt u meer informatie en frequenties over dit onderwerp! Meld u hier aan!
