Monkeypox - infectie, symptomen en behandeling
Monkeypox is de laatste tijd een regelmatig terugkerend onderwerp in het gezondheidsnieuws. Dat is ook zorgwekkend omdat er tot nu toe weinig bekend is over de nieuw opgedoken ziekte en de gevaarlijkheid ervan daarom moeilijk in te schatten is.
Toch zijn er enkele feiten die nu nuttig zijn om te weten.Oorsprong en verspreiding Het virus (MPXV) dat de ziekte veroorzaakt, dat behoort tot de pokkenfamilie, bestaat al heel lang in West- en Centraal-Afrika.
Van daaruit verspreidde het zich voor het eerst in 2022 naar Europa, Azië en Afrika, zodat sommige landen zich genoodzaakt zagen de noodtoestand voor de volksgezondheid af te kondigen. Zelfs de naam "monkeypox", ook "apenpokkenvirus", is misleidend, omdat de ziekte in feite door knaagdieren op mensen wordt overgebracht. Apen zijn, net als mensen, valse gastheren voor de ziekteverwekker. Overdracht van knaagdier op mens vindt plaats door nauw contact met lichaamsafscheidingen of besmet vlees. Besmetting tussen mensen kan plaatsvinden via verschillende lichaamsvloeistoffen, bijvoorbeeld sperma, wondafscheidingen of speeksel. Hiervoor is echter intensief lichamelijk contact nodig, zodat transmissie tot nu toe vooral is vastgesteld bij seksuele contacten. In principe wordt echter elk nauw lichamelijk contact en contact met besmette voorwerpen beschouwd als een mogelijke bron van besmetting.
In het algemeen wordt monkeypox veel minder besmettelijk geacht dan bijvoorbeeld corona-, verkoudheids- of griepvirussen.Symptomen en sterfgevallen Na een symptoomloze incubatieperiode van 5-21 dagen, waarin de getroffenen vaak zelf nog niet besmettelijk zijn, vallen vooral de huidsymptomen op. Dit zijn soms met vocht gevulde, soms zeer pijnlijke blaren, uitslag en zweren. Ze komen vaak voor bij het begin of in het algemeen, vooral in het anale en genitale gebied, als de infectie door seksueel contact is ontstaan. De huidsymptomen kunnen echter ook het hele lichaam aantasten, inclusief de voet- en handzolen en het gezicht.
In sommige, maar niet alle, gevallen traden algemene symptomen als koorts en uitputting op, samen met af en toe pijn in gewrichten, spieren, rug en lymfeklieren. De letaliteit, d.w.z. het aantal sterfgevallen onder besmette personen, varieerde sterk in de tot nu toe beschikbare studies en lag tussen 1,7 en 8,7 procent van de besmette personen. Men moet echter bedenken dat grotere studies tot nu toe alleen in armere landen zijn uitgevoerd. Dit betekent vaak mensen met reeds bestaande aandoeningen en slechtere medische zorg - de dodelijkheid onder optimale omstandigheden kan nog niet met zekerheid worden vastgesteld.
Vooral kinderen en adolescenten lopen risico's.Preventie en behandeling Vooral bij frequent seksueel contact of verschillende seksuele partners helpt anticonceptie met een condoom de kans op besmetting aanzienlijk te verkleinen. Ook bij ander intensief lichamelijk contact is voorzichtigheid geboden. Vaccinatie is beschikbaar en wordt aanbevolen voor mensen met vaak wisselende seksuele partners en voor mensen die met besmettelijk materiaal werken, bijvoorbeeld in medische beroepen. Daarnaast kan als preventieve maatregel vaccinatie worden gegeven na blootstelling, dat wil zeggen direct na contact met een besmet persoon.
Vaccinatie tegen gewone pokken, die voor bijna iedereen boven de 50 jaar in de kindertijd verplicht was, biedt waarschijnlijk enige bescherming tegen besmetting, maar dit varieert. Omdat het een virus is, heeft behandeling met antibiotica geen effect. In plaats daarvan wordt lijders geadviseerd zich te gedragen zoals bij een corona- of griepinfectie, d.w.z. zich af te zonderen en het fysiek rustig aan te doen. Medicijnen tegen pijn en koorts verlichten de symptomen.
Voor mensen met een verzwakt immuunsysteem of een ernstig verloop kan het medicijn Tecovirimat worden gebruikt. Conclusie Volgens de huidige stand van de informatie is het onwaarschijnlijk dat monkeypox een pandemie wordt vergelijkbaar met de Spaanse griep of Corona, omdat de besmetting veel moeilijker is. Toch moet de ziekte niet lichtvaardig worden opgevat, omdat de dodelijkheid waarschijnlijk relatief hoog is in vergelijking met de genoemde epidemieën. Bovendien is het onwaarschijnlijk dat ze volledig zal verdwijnen. Dit maakt het des te belangrijker om voorzorgsmaatregelen te nemen bij de aanpak van de ziekte, zoals consequente quarantaine van de getroffenen. In het algemeen moet seksueel contact altijd worden beschermd om in ieder geval het risico van besmetting te verkleinen.
Toch zijn er enkele feiten die nu nuttig zijn om te weten.Oorsprong en verspreiding Het virus (MPXV) dat de ziekte veroorzaakt, dat behoort tot de pokkenfamilie, bestaat al heel lang in West- en Centraal-Afrika.
Van daaruit verspreidde het zich voor het eerst in 2022 naar Europa, Azië en Afrika, zodat sommige landen zich genoodzaakt zagen de noodtoestand voor de volksgezondheid af te kondigen. Zelfs de naam "monkeypox", ook "apenpokkenvirus", is misleidend, omdat de ziekte in feite door knaagdieren op mensen wordt overgebracht. Apen zijn, net als mensen, valse gastheren voor de ziekteverwekker. Overdracht van knaagdier op mens vindt plaats door nauw contact met lichaamsafscheidingen of besmet vlees. Besmetting tussen mensen kan plaatsvinden via verschillende lichaamsvloeistoffen, bijvoorbeeld sperma, wondafscheidingen of speeksel. Hiervoor is echter intensief lichamelijk contact nodig, zodat transmissie tot nu toe vooral is vastgesteld bij seksuele contacten. In principe wordt echter elk nauw lichamelijk contact en contact met besmette voorwerpen beschouwd als een mogelijke bron van besmetting.
In het algemeen wordt monkeypox veel minder besmettelijk geacht dan bijvoorbeeld corona-, verkoudheids- of griepvirussen.Symptomen en sterfgevallen Na een symptoomloze incubatieperiode van 5-21 dagen, waarin de getroffenen vaak zelf nog niet besmettelijk zijn, vallen vooral de huidsymptomen op. Dit zijn soms met vocht gevulde, soms zeer pijnlijke blaren, uitslag en zweren. Ze komen vaak voor bij het begin of in het algemeen, vooral in het anale en genitale gebied, als de infectie door seksueel contact is ontstaan. De huidsymptomen kunnen echter ook het hele lichaam aantasten, inclusief de voet- en handzolen en het gezicht.
In sommige, maar niet alle, gevallen traden algemene symptomen als koorts en uitputting op, samen met af en toe pijn in gewrichten, spieren, rug en lymfeklieren. De letaliteit, d.w.z. het aantal sterfgevallen onder besmette personen, varieerde sterk in de tot nu toe beschikbare studies en lag tussen 1,7 en 8,7 procent van de besmette personen. Men moet echter bedenken dat grotere studies tot nu toe alleen in armere landen zijn uitgevoerd. Dit betekent vaak mensen met reeds bestaande aandoeningen en slechtere medische zorg - de dodelijkheid onder optimale omstandigheden kan nog niet met zekerheid worden vastgesteld.
Vooral kinderen en adolescenten lopen risico's.Preventie en behandeling Vooral bij frequent seksueel contact of verschillende seksuele partners helpt anticonceptie met een condoom de kans op besmetting aanzienlijk te verkleinen. Ook bij ander intensief lichamelijk contact is voorzichtigheid geboden. Vaccinatie is beschikbaar en wordt aanbevolen voor mensen met vaak wisselende seksuele partners en voor mensen die met besmettelijk materiaal werken, bijvoorbeeld in medische beroepen. Daarnaast kan als preventieve maatregel vaccinatie worden gegeven na blootstelling, dat wil zeggen direct na contact met een besmet persoon.
Vaccinatie tegen gewone pokken, die voor bijna iedereen boven de 50 jaar in de kindertijd verplicht was, biedt waarschijnlijk enige bescherming tegen besmetting, maar dit varieert. Omdat het een virus is, heeft behandeling met antibiotica geen effect. In plaats daarvan wordt lijders geadviseerd zich te gedragen zoals bij een corona- of griepinfectie, d.w.z. zich af te zonderen en het fysiek rustig aan te doen. Medicijnen tegen pijn en koorts verlichten de symptomen.
Voor mensen met een verzwakt immuunsysteem of een ernstig verloop kan het medicijn Tecovirimat worden gebruikt. Conclusie Volgens de huidige stand van de informatie is het onwaarschijnlijk dat monkeypox een pandemie wordt vergelijkbaar met de Spaanse griep of Corona, omdat de besmetting veel moeilijker is. Toch moet de ziekte niet lichtvaardig worden opgevat, omdat de dodelijkheid waarschijnlijk relatief hoog is in vergelijking met de genoemde epidemieën. Bovendien is het onwaarschijnlijk dat ze volledig zal verdwijnen. Dit maakt het des te belangrijker om voorzorgsmaatregelen te nemen bij de aanpak van de ziekte, zoals consequente quarantaine van de getroffenen. In het algemeen moet seksueel contact altijd worden beschermd om in ieder geval het risico van besmetting te verkleinen.