Wat is een Bartonella doshiae ziekteverwekker?
De Bartonella doshiae ziekteverwekker is een bacterie en kan ziekten veroorzaken bij dieren . Dit treft vooral kleine zoogdieren zoals ratten, maar ook muizen, waarbij de Bartonella doshiae ziekteverwekker kon worden aangetoond . Bartonella doshiae is een ziekteverwekker uit het geslacht Bartonella-bacteriën, die histologisch beschreven kan worden als een gramnegatieve staafbacterie. De ziekteverwekker werd genoemd naar Nivedita Doshi, wier technische vaardigheden centraal stonden bij het werk aan Bartonella in het "Centraal Laboratorium voor Volksgezondheid" van .
Hoe werd de Bartonella doshiae ziekteverwekker ontdekt?
De Bartonella doshiae ziekteverwekker is tot nu toe ontdekt bij kleine zoogdieren . Meer dan 50 verschillende soorten vlooien, die uit de kleine dieren konden worden geïsoleerd, dienen als vectoren bij de overdracht van de Bartonella-ziekte. Hier moet echter nog veel onderzoek naar worden gedaan . Er zijn slechts vier rapporten over kleine zoogdiervlooien uit Duitsland van de vorige eeuw. Studies naar de prevalentie en soortendiversiteit van Bartonella ziekteverwekkers bij knaagdieren, vooral hun parasitaire vlooiensoorten, zijn een zeldzaamheid in Duitsland.
Hoe wordt de ziekteverwekker Bartonella doshiae gediagnosticeerd?
De diagnose van de Bartonella doshiae ziekteverwekker verschilt in de diagnostische procedure niet veel van de isolatie van andere Bartonella-soorten. De diagnose kan als volgt gesteld worden:
- door DNA-extractie:Het DNA wordt zowel uit de kleine zoogdieren als uit de vlooien die van de kleine zoogdieren konden worden verzameld, geëxtraheerd. Hiervoor kan men de QIAamp DNA Mini Kit gebruiken. Om het diagnostische resultaat niet te vervalsen worden zowel de kwaliteit als de hoeveelheid van de geëxtraheerde DNA-monsters spectrofotometrisch gemeten. Als een DNA-monster een concentratie van 40 ng/?l overschreed, werd het extra verdund met elutiebuffer.
- door polymerasekettingreactie en sequentieanalyse (PCR):Met een conventionele polymerasekettingreactie (PCR) worden de DNA-monsters getest op de aanwezigheid van Bartonella pathogenen.
De in de kleine zoogdieren gedetecteerde Bartonella-soorten waren vrijwel identiek aan die van de vlooien.
Dit suggereert dat Bartonella ziekteverwekkers onafhankelijk van een kleine zoogdiergastheer in vlooienpopulaties kunnen voortbestaan.
Mochten sommige van deze vlooiensoorten echter huisdieren zoals honden of katten als gastheer zoeken, dan kunnen ze dienen als directe vectoren van zoönotische ziekteverwekkers en dus ook een gezondheidsrisico vormen voor de mens.
Voor de Bartonella doshiae ziekteverwekker is echter nog geen gevaar voor de mens aangetoond.
Bij welke knaagdieren komt de Bartonella doshiae ziekteverwekker voor?
Wilde knaagdieren zijn niet alleen een belangrijke reservoirgastheer voor de Bartonella doshiae ziekteverwekker. Hetzelfde is bekend voor diverse andere ziekteverwekkers. In één onderzoek konden in totaal vijftien verschillende Bartonella-soorten, waaronder de B. doshiae, worden geïsoleerd uit verschillende knaagdieren. Ook van Bartonella birtlesii, B. elizabethae , B. grahamii en B. washoensis is bekend dat ze ziekten bij de mens veroorzaken.
Vooral knaagdieren uit de Aziatische regio worden beschouwd als dragers van Bartonella-infecties. Er zijn meldingen van Bartonella-infecties bij knaagdierpopulaties uit China, Japan, Bangladesh, Indonesië, Taiwan, Thailand, Cambodja en Laos. In de meeste onderzochte knaagdierpopulaties werden ook Bartonella pathogenen aangetoond. Hiervan werd 47 procent van alle gevallen alleen al uit China gemeld. Verschillende rattensoorten konden als ernstig besmet worden gediagnosticeerd. Daaronder was de tamme rat Rattus tanezumi (R. tanezumi). Behalve bij ratten werd de bacterie ook aangetroffen bij de volgende verschillende geslachten :
- Bosmuizen (Apodemus),
- Père David woelmuizen, of David woelmuizen (Eothenomys),
- Rosse woelmuizen (Myodes)
Of en welke Bartonella ziekteverwekkers ook bij vleermuizen voorkomen is nog grotendeels onontdekt op .
Er zijn slechts enkele studies over de verspreiding van Bartonella bij vleermuizen.
Deze studies zijn gepubliceerd uit Azië.
Elders is bij sommige diagnostische procedures al aangetoond dat sommige vleermuizen besmet waren met Bartonella-soorten.
Tot nu toe is er één rapport uit Taiwan dat Bartonella-infectie bij vleermuizen beschrijft.
Hoe wijdverspreid zijn de Bartonella ziekteverwekkers?
Bartonella ziekteverwekkers zijn meestal gelokaliseerd en hebben zich na hun aanvankelijke isolatie niet over een groot gebied verspreid. Dit komt deels door de noodzakelijke vectoren, die, zoals bijvoorbeeld zandvliegen, slechts een beperkt geografisch bereik hebben. In Midden-Europa speelt de kattenziekte, die op de mens kan worden overgedragen door Bartonella ziekteverwekkers , een bovengemiddelde rol. Deze ziekte komt echter ook vrij zelden voor en gaat meestal gepaard met aspecifieke symptomen die niet altijd wijzen op een Bartonella-infectie.
Wat zijn de huidige onderzoeksprioriteiten met betrekking tot Bartonella pathogenen?
Zoals voorheen worden er voortdurend nieuwe Bartonella-soorten beschreven. Hierdoor kunnen epidemiologische hiaten steeds meer worden gedicht en kan waardevolle informatie over het verloop van de infectie worden verkregen. Het is vooral de complexe en tijdrovende kweek van Bartonella ziekteverwekkers die het onderzoek zo moeilijk maakt. Het zoönotisch potentieel van veel Bartonella pathogenen is daarom nog niet voldoende onderzocht. Ook is nog onvoldoende duidelijk hoe de Bartonella pathogenen precies de rode bloedcellen (erytrocyten) van de gastheer infecteren en hoe de erytrocyten fysiologisch veranderen tijdens de infectie .
Waarop moet het Bartonella-onderzoek zich in de toekomst richten?
Zowel humane als veterinaire artsen moeten zich bewust zijn van de risicofactoren van Bartonella-infecties en zich meer richten op de bekendste endemische Bartonella-soorten, zoals B. henselae en B. quintana. Omdat er meestal verschillende klinische symptomen zijn, wordt een Bartonella-infectie bij mensen vrij laat gediagnosticeerd. De impact van Bartonella-bacteriën zou echter groter kunnen zijn dan momenteel wordt aangenomen, vanwege de complexe klinische verschijnselen.