Verlicht en genees angst en depressie met binaurale klopgeluiden
Akoestische signalen, zoals tonen of geluiden, planten zich voornamelijk in de lucht voort via golven, de zogenaamde geluidsgolven. Deze geluidsgolven kunnen worden weergegeven in krommingen, die als een golfbeweging omhoog en omlaag gaan. Terwijl lage en harde geluiden voortkomen uit grote golflengtes, produceren hogere en stillere geluiden kleine golflengtes. Onderzoekers hebben ontdekt dat veel meditatieoefeningen hun optimale effect kunnen ontwikkelen door binaurale slagen, d.w.z. frequenties die door de hersenstam worden opgewekt. Maar binaurale slagen worden ook steeds vaker gebruikt bij genezingsprocessen. In het volgende artikel kom je te weten wat binaurale trillingen precies zijn en in hoeverre ze zijn onderzocht en erkend in de medische praktijk.
Wat zijn binaurale trillingen?
De term "binauraal" komt van het Latijnse woord "auriculus", dat "oor" betekent. Binaurale beats worden daarom gedefinieerd als de afzonderlijke prikkeling van beide oren, wat wordt uitgedrukt met het voorvoegsel "bi". Binaurale beats kunnen bijvoorbeeld worden geproduceerd via een stereokoptelefoon met twee verschillende frequenties, een frequentie V1 en een andere frequentie V2. Het effect van de binaurale beat ontstaat door interferentie op neuronaal niveau. Dit komt doordat op fysiek niveau de signalen elkaar niet overlappen. Daardoor kan bij het luisteren in beide oren een faseverschil van de prikkeling worden waargenomen. Dit effect is belangrijk voor bijvoorbeeld richtinghoren, d.w.z. akoestische lokalisatie.
Binaurale beats stimuleren dus de menselijke hersenactiviteit, meer precies de activiteit van de hersenstam, op een zuiver auditieve manier. Als het opwekken van binaurale oscillaties wordt gebruikt voor therapeutische doeleinden, spreekt men meestal van een nieuwere vorm van geluidsgolftherapie, waarvan wordt gezegd dat het een helende en bijzonder heilzame werking heeft op het algemeen welzijn.
Hoe werden binaurale trillingen ontdekt?
In 1839 ontdekte de Duitse natuurkundige Heinrich Wilhelm Dove dat akoestische slagen door mensen worden waargenomen als ze bestaan uit twee verschillende tonen. De ene toon is gericht op het rechteroor en de andere toon wordt gehoord door het linkeroor. Dove's ontdekking werd "binaurale beat" genoemd en werd later verder onderzocht door de biofysicus Gerald Oster. In 1973 kon Oster bewijzen dat de hersenstam, in de zogenaamde "nucleus olivaris superior", de balancerende, d.w.z. de middelste frequentie van de twee tonen produceert. Wetenschappelijk gezien zijn de binaurale beats dus "denkbeeldige" tonen die door de hersenstam als gemiddelde worden geproduceerd. We kunnen ook zeggen dat binaurale beats een door de hersenen gecreëerde "auditieve illusie" zijn.
Hoe ontstaan binaurale beats?
Binaurale beats kunnen worden gecreëerd door verschillende frequenties te gebruiken in het rechter- en linkeroor. Daartoe worden de twee verschillende frequenties aan de oren afgespeeld met behulp van een koptelefoon. Het rechteroor hoort bijvoorbeeld 400 hertz en het linkeroor 410 hertz. De luisteraar hoort een frequentie van ongeveer 405 hertz. In de hersenstam daarentegen ontstaat een middentoon die het verschil (in dit geval van ongeveer 10 hertz) veroorzaakt. De luisteraar neemt deze middenfrequentie of de "fantoomtoon" meestal helemaal niet waar of neemt hem waar als een zoemende toon. De optimale verschilwaarde moet minimaal 2 Hertz en maximaal 35 Hertz zijn. De verschilwaarde is altijd bepalend voor de vraag of in de hersenen delta-, bèta-, theta-, alfa- of gammagolven worden opgewekt en moet zorgvuldig worden gekozen, afhankelijk van de lichamelijke klacht.
Hoe verschillen de respectieve frequentiegebieden in de hersenen van elkaar?
Neurologen maken onderscheid tussen vijf frequentiebereiken van de elektrische hersengolven. Deze geven informatie over verschillende mentale toestanden en worden als volgt van elkaar onderscheiden:
- Delta-frequentiegebied: ligt tussen 0,1 en 4 hertz en is actief in de droomloze fase van de diepe slaap. Studies hebben aangetoond dat mensen die tijdens de slaap een deltafrequentie kregen, volgens de hersenscan van het elektro-encefalogram (EEG) in staat waren een diepere fase van de slaap binnen te gaan.
- Theta frequentiebereik: ligt tussen 4 en 8 hertz en is actief in de REM-fase, in dromen en tijdens slaperigheid. Theta-frequenties kunnen daarom bijdragen tot betere meditatie en meer creativiteit.
- Alfa-frequentiegebied: ligt tussen 8 en 13 hertz en wordt geactiveerd als de ogen gesloten zijn, dus in een losgemaakte, ontspannen toestand, in fasen van verbeelding en geheugen. Alfafrequenties kunnen dus ontspanning helpen bevorderen.
- Beta-frequentiegebied: ligt tussen 13 en 30 hertz en wordt geactiveerd in het waakbewustzijn, bij het proces van waarneming, bij alledaagse dingen, denken en logica. Beta-frequenties kunnen concentratie en alertheid bevorderen, maar kunnen aan het hogere eind van het bereik ook angst versterken.
- Gamma frequentiebereik: ligt boven de 30 hertz en wordt geactiveerd tijdens meditatie, concentratie op een vraagstuk, concentratie en leren. Gamma frequenties bevorderen het behoud van arousal terwijl iemand in een waaktoestand verkeert.
Toepassing van binaurale beats
Binaurale beats kunnen het welzijn verbeteren in verschillende situaties in het leven. Binnen preventie worden binaurale trillingen vaak gebruikt voor diepe ontspanning en stressvermindering. De binaurale trillingen kunnen gebruikt worden in het kader van een klankreis of een ontspanningsmediation. Maar als onderdeel van een zelfhulpbehandeling zijn er ook audio-opnamen van binaurale trillingen beschikbaar, waarnaar de patiënt via een stereokoptelefoon kan luisteren. Terwijl sommige luisteraars de binaurale beats helemaal niet opmerken, melden andere luisteraars een onaangenaam zoemend geluid. Dit laatste kan vermeden worden als de binaurale trillingen bijvoorbeeld ingebed zijn in ontspannen geluiden of begeleid worden door een professionele spreker. In de spreektekst kunnen ook sterke beelden en een positieve suggestie aan de luisteraar worden overgebracht. In het algemeen bevelen voorstanders van binaurale trillingen het gebruik van deze therapie aan voor de volgende klachten:
- voor stressvermindering en angstreductie,
- om de algemene concentratie en motivatie te verhogen,
- om het langetermijngeheugen te versterken,
- voor diepere meditatie,
- voor betere psychomotorische prestaties.
Hoe werken binaurale beatings?
Door zijn ontwikkeling van de elektronencefalografie (EEG) kon de wetenschapper Hans Berger bewijzen dat alle geestelijke en lichamelijke toestanden, of het nu gaat om angst, stress, vermoeidheid of ontspanning, tot uitdrukking komen in de menselijke hersenactiviteit. In het algemeen ligt de elektrische hersenactiviteit tussen 0,1 en 30 hertz, en daarom moeten de binaurale beats als stimulusfrequentie ook in dit bereik liggen. Binaurale beats kunnen gebruikt worden om mentale toestanden te optimaliseren en te stimuleren door middel van hersengolfmodulatie. Voorstanders van binaurale beats geloven zelfs dat ze gebruikt kunnen worden om angst en depressie te behandelen.
Een in 2017 door Springer-Verlag gepubliceerde studie kon bewijzen dat binaurale oscillaties een gunstig effect kunnen hebben op het langetermijngeheugen. In de studie werden 32 deelnemers via een koptelefoon blootgesteld aan verschillende frequenties om een binaurale beat in de hersenstam van elke deelnemer teweeg te brengen. Terwijl 16 deelnemers bètafrequenties ontwikkelden, ontwikkelden de andere 16 deelnemers thetafrequenties. De groep met de bèta-frequenties vertoonde vervolgens significant betere herinneringen aan eerder gezegde woorden. De studie suggereert dus dat binaurale oscillaties de geheugenprestaties kunnen verbeteren zonder training. Het opwekken van theta-golven is daarentegen al gebruikt om verslaafden met succes te behandelen. Theta-golven werken bijzonder ontspannend en leiden tot een meditatieve toestand.
Verdere meta-analyses kwamen tot de conclusie dat het opwekken van binaurale slagen in de hersenstam ook nuttig gebruikt kan worden bij pijntherapie en ook verrassend positieve resultaten heeft met betrekking tot de verlichting van angst. In tegenstelling tot de bevordering van het geheugen zijn hier echter zowel de duur als de regelmaat en de keuze van de betreffende frequentie doorslaggevend.
Preventief gebruik van binaurale slagen bij depressie en andere aandoeningen
In een steeds snellere wereld zijn depressie of burn-out bijna beschavingsziekten die door te veel stress kunnen ontstaan. Binaurale trillingen kunnen deze ziekten voorkomen door het lichaam te ontspannen en te zorgen voor de nodige motivatie en een evenwichtig gevoel van welzijn. Tien minuten per dag is voldoende om de hersenen af te stemmen op betere frequenties. Hoewel binaural beat therapie door voorstanders wordt aanbevolen voor de behandeling van stress en angst, maakt binaural beat geluidsgolftherapie geen deel uit van de standaard medische behandeling, en daarom wordt het door de meerderheid van de medische wereld als experimenteel beschouwd.
Hoe wordt binaurale beat therapie gebruikt?
Binaurale beats kunnen ook als zelftherapie thuis gebruikt worden. Hiervoor zijn een stereokoptelefoon en een MP3-speler of ander apparaat dat muziek kan afspelen nodig. Omdat artsen over het algemeen geen behandeling voor binaurale beatings aanbevelen, moet men de toepassingssuggesties op de muziek-cd volgen. Als je zelfs na regelmatige en nauwkeurige toepassing van de geluidsgolftherapie geen mentale verandering merkt, kan het raadzaam zijn een andere toon of frequentie te proberen. De binaurale beat behandeling moet altijd worden uitgevoerd in een staat van volledige alertheid en aandacht. Het is niet raadzaam de therapie uit te voeren terwijl je bijvoorbeeld auto rijdt.
Voordat de geluidsgolftherapie thuis wordt uitgevoerd, is het raadzaam om bij de huisarts na te gaan of een binaurale beat behandeling geschikt is voor de specifieke aandoening. Hoewel slechts enkele artsen de effectiviteit van binaurale trillingen aanbevelen, bijvoorbeeld voor de therapie van angst, kan de behandeling toch zonder veel voorkennis thuis worden toegepast. Patiënten moeten er echter ook op gewezen worden dat er nog geen onderzoek is gedaan naar de bijwerkingen van de therapie op lange termijn.