Wat is het BX-virus?
Het zogenaamde BX-virus werd ontdekt door de Amerikaanse uitvinder van de hoog-magnificerende tijdsverloop-microfotografie, Royal Raymond Rife. Het BX-virus is een ziekteverwekker die kanker veroorzaakt en behandeld kan worden met Rife's frequentietherapie.
Hoe ontdekte Rife het BX-virus?
Rife onderzocht kankerweefsel onder zijn zogenaamde universele microscoop, die in die tijd tot een vele malen grotere vergroting in staat was. Zijn doel was om het kankerweefsel zo te prepareren dat de kankerverwekkende microbe zichtbaar werd. Daartoe kleurde hij talrijke moleculen, maar zonder succes. Toen begon hij chemische stoffen te gebruiken om de microben zichtbaar te maken door hun eigen luminescentie. Tegelijkertijd vermenigvuldigde hij de microbe, waarvan hij vermoedde dat die zich in het kankerweefsel bevond. Hiervoor gebruikte hij de K-medium kweekmethode van de microbioloog Arthur Kendall. Na vele mislukte pogingen bereikte Rife uiteindelijk nogal toevallig zijn doorbraak. Na een incubatieperiode van 24 uur van de reageerbuis bij een argonontladingsbuis konden onder de microscoop kankervirussen worden gevonden, die dankzij hun violette fluorescentie gemakkelijk te herkennen waren. Rife noemde deze BX-virussen en zei dat ze het gevolg waren van bacteriën die aan stress werden blootgesteld.
BX-virussen veroorzaken kanker
Rife testte of BX-virussen daadwerkelijk kanker veroorzaken door albino-ratten te enten met een oplossing die hij had bereid uit menselijk borstkankerweefsel. Binnen drie tot vier dagen vormde de rat een laesie op de inoculatieplaats in de borstklier. Rife voerde vervolgens een pathologisch onderzoek uit, dat een typische maligniteit aantoonde. Om er absoluut zeker van te zijn dat het BX-virus kanker veroorzaakt, herhaalde hij het experiment meerdere malen, steeds met hetzelfde resultaat.
Samengevat kan Rife's ontdekking als volgt worden gesteld: Onschuldige bacteriën worden virulent als ze verkleind worden. Rife nam daarom aan dat bacteriën op zichzelf geen ziekten veroorzaken, maar de micro-organismen die eruit voortkomen wel. Het metabolisme van een perfect uitgebalanceerd en evenwichtig menselijk lichaam is daarom niet vatbaar voor ziekten.
Wat zijn de kenmerken van het BX-virus?
Rife beschreef het BX-virus onder de microscoop als een piepklein eivormig deeltje van ongeveer 50 nm groot en 70 nm lang. Omdat het zeer beweeglijk is, nam Rife aan dat het BX-virus geflagelleerd is. Rife ontdekte dat het BX-virus terug kon worden getransformeerd in een bacterie of een schimmel, afhankelijk van het medium waarin het leefde. Als het BX-virus daarentegen in sterk gereduceerde vorm verscheen, kon het al door UV- of röntgenstraling worden vernietigd.
Bespreking van Rife's ontdekking door Dr. Arthur Kendall
Dr. Arthur Kendall, van wie het K-medium afkomstig was, wilde Rife's ontdekking van het BX-virus verifiëren en nodigde Rife in 1931 uit om hem te bezoeken op zijn werkplek, de Northwestern University in Chicago. Hier liet hij Rife kennismaken met zijn bacteriën, die hij zelf had gekweekt. Beide onderzoekers schreven in hetzelfde jaar een artikel waarin ze hun resultaten publiceerden.
Hoe kunnen BX-virussen behandeld worden?
Hoewel BX-virussen actief in beweging zijn, vond Rife een manier om deze micro-organismen te devitaliseren. Daarvoor gebruikte hij EM-golven met een specifieke frequentie. De frequentie moest worden gekozen afhankelijk van het soort microben en kon worden bepaald door de microben te observeren onder Rife's universele microscoop.
De hoogleraar fysiologie en klinische geneeskunde aan de Universiteit van Zuid-Californië, Dr. Milbank Johnson, testte in 1934 de klinische effectiviteit van Rife's kankertherapie. Daartoe selecteerde hij zestien terminaal zieke patiënten met verschillende kwaadaardige kankertumoren en behandelde hen met een geschikt apparaat dat een oscillerend elektrisch veld opwekte met de vereiste frequentie om het BX-virus te vernietigen. Elke derde dag werden de patiënten gedurende drie minuten behandeld met het apparaat, dat pijnloos was. Veertien van de 16 patiënten werden na drie maanden als genezen beschouwd. De andere twee patiënten waren na nog eens twintig dagen behandeling genezen. In hetzelfde jaar werd de eerste kankerkliniek geopend die de Rife technologie gebruikte om kanker te behandelen. Vier jaar later werd de Rife Beam Ray Company opgericht. Omdat deze vorm van kankerbehandeling een doorn in het oog was van de machtige Rockefeller Foundation en de farmaceutische industrie, moest deze ontwikkeling van alternatieve, medische vormen van kankerbehandeling voorkomen worden.
Hoe genereert Rife EM-golven?
EM-golven spelen een belangrijke rol bij de behandeling van het BX-virus, de kleine microben die verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van kanker. Rife bewees dat BX-virussen vernietigd kunnen worden door ze bloot te stellen aan deze elektrische velden (EM-golven). Daartoe genereerde Rife radiogolven met een beperkt bereik. Een aanpasbare en stabiele frequentie moest het mogelijk maken de radiogolven te selecteren afhankelijk van de aanwezigheid van een bepaalde microbe. Dit apparaat is tegenwoordig beschikbaar onder Rife's frequentieapparaat.
Hoe wordt Rife therapie tegenwoordig gebruikt?
Wereldwijd worden steeds meer Rife therapie apparaten gebruikt, evenals experimenten met Rife frequenties. Terwijl in Amerika het zogenaamde Rife-Bare apparaat van James Bare met plasmabuis wordt gebruikt, wordt in Europa en in Duitsland vooral de Crane technologie gebruikt. De James Bare plasmabuis is gebaseerd op een CB-radio met 27MHz als draaggolf. De Crane technologie daarentegen zendt de verschillende frequenties uit via hand- en voetelektroden.
Bij de toepassing is een aantal frequenties efficiënt gebleken, omdat ze over het algemeen goed worden verdragen. Dit zijn de zogenaamde universele frequenties, die vooral voor veel degeneratieve, chronische, maar ook acute ontstekingsziekten genezing of tenminste verlichting beloven.