Wat is Coxsackie B6?

De Coxsackie B6 virussen behoren net als het hepatitis A virus tot de familie van de picornavirussen. Het zijn enkelstrengs RNA-virussen en behoren tot het geslacht enterovirus. Ze komen over de hele wereld voor, maar komen meer voor waar het klimaat mild is, zoals in Midden-Europa. De piek van de ziekte ligt in de late zomer en de vroege herfst. In deze periodes kunnen epidemische uitbraken voorkomen . Na besmetting met het virus kunnen na ongeveer 7 tot 10 dagen IgM-antilichamen in het bloed worden aangetoond, die daar een maand kunnen blijven. Een tweede serummonster is onontbeerlijk om de stijging van de titer te kunnen waarnemen .

Hoe wordt Coxsackie B6 overgedragen?

Coxsackie B6 virussen worden meestal van persoon tot persoon overgedragen via de fecaal-orale route . Overdracht via uitstrijkjes en druppelinfecties is echter ook mogelijk. Als iemand oraal besmet is, d.w.z. de virussen heeft ingeslikt, vermenigvuldigen ze zich eerst in het farynxslijmvlies en vervolgens in de darmwand, voordat ze via de ontlasting uit het lichaam worden uitgescheiden.

Wat is de morfologie van Coxsackie B6 virussen?

De virussen zijn ongeveer 20-40 mm groot en hebben een positief polariserend enkelstrengs RNA. Een virale envelop wordt bij de Coxsackie B6-virussen niet aangetroffen. Hun genoom wordt omhuld door een kubusvormige capsule . Ze vertonen een enorm hoge stabiliteit en overlevingskans in bijzonder zuur milieu. Ze zijn alleen gevoelig voor chloorhoudende ontsmettingsmiddelen. Dit betekent dat conventionele ontsmettingsmiddelen op basis van alcohol of detergenten volledig ineffectief zijn. Ze worden helemaal niet geëlimineerd en kunnen dagenlang bij kamertemperatuur overleven en besmettelijk zijn.

Wat zijn de symptomen van het Coxsackie B6 virus?

Een Coxsackie B6 infectie verloopt meestal zonder symptomen of slechts met lichte symptomen. Na een incubatietijd van ongeveer zes dagen treden koorts, algehele malaise en hoofdpijn op. In veel gevallen zijn er begeleidende symptomen zoals faryngitis, rhinitis, braken en misselijkheid, en ook symptomen van milde gastro-enteritis zijn niet ongewoon. Meestal verdwijnen de symptomen na ongeveer vier dagen, maar ze duren zelden langer dan een week.

Pleurodynie

Wordt ook wel de ziekte van Bornholm of epidemische myalgie genoemd. De ziekte wordt merkbaar door acuut oplopende koorts, krampachtige en stekende pijn op de borst . Vooral kinderen kunnen ook pijn in de bovenbuik ervaren. De aanvallen duren meestal 15-30 minuten en gaan vaak gepaard met tachypneu en zweten . De koorts piekt ongeveer een uur na het begin van de aanval, maar neemt snel af als de symptomen afnemen. Getroffen mensen klagen over pijnlijke spieren. Bij auscultatie wordt vaak een pleurale wrijving gehoord. Het bloedbeeld en de röntgenfoto van de borst zijn echter onopvallend. De meeste gevallen van pleurodynie worden veroorzaakt door Coxsackie B6 virussen. In de regel verbeteren de symptomen binnen enkele dagen en een herhaling is vrij zeldzaam. De behandeling bestaat uit het toedienen van NSAID's , d.w.z. niet-steroïde ontstekingsremmers. Andere maatregelen zoals warmtebehandeling van de getroffen gebieden kunnen worden uitgevoerd om de therapie te begeleiden.

Hoe worden Coxsackie B6 virussen gediagnosticeerd?

De diagnostische maatregelen hangen af van het klinisch beeld. In een acute fase is het mogelijk door middel van een PCR-test bewijzen te verkrijgen in de ontlasting, het faryngeale lavagevocht en in het hersenvocht. Een serologisch onderzoek is niet voldoende om de diagnose te stellen. Een stijging van de titer kan echter prachtig worden aangegeven met behulp van serologische tests.

Hoe wordt Coxsackie B6 virus behandeld?

De therapie van de ziekte veroorzaakt door Coxsackie B6 virus, wordt in de meeste gevallen symptomatisch behandeld. Dit betekent dat zo nodig antipyretica en pijnstillers worden ingenomen. Als het verloop van de ziekte verergert, kunnen gammaglobulinepreparaten worden gebruikt. Als een secundaire bacteriële infectie wordt vastgesteld, worden antibiotica gebruikt. Momenteel worden medicijnen met een antivirale werking nog getest. Het middel interferon, dat vooral bij cardiomyopathieën wordt gebruikt, is zeer geschikt gebleken .

Hoe lang is het Coxsackie B6 virus besmettelijk?

Vooral in de eerste weken van de ziekte is een getroffen persoon zeer besmettelijk. Maar ook nadat de symptomen en klachten zijn afgenomen, blijft het virus nog wekenlang in de ontlasting worden uitgescheiden. Met het oog hierop is een patiënt nog heel lang besmettelijk en moeten de hygiënevoorschriften nog steeds in acht worden genomen, ook als de symptomen volledig zijn verdwenen. Dit is de enige manier om verspreiding van het virus te voorkomen .

Wat is de prognose voor het Coxsackie B6 virus?

Het verloop van de ziekte is in de meeste gevallen mild en kan alleen symptomatisch behandeld worden . In de regel herstellen patiënten goed van de infectie. Complicaties als meningo-encefalitis, meningitis, myocarditis of pericarditis zijn echter altijd te verwachten.

Hoe kan het Coxsackie B6 virus worden voorkomen?

De volgende maatregelen zijn belangrijk en kunnen Coxsackie B6 virus infectie helpen voorkomen:

• Een efficiënte ziekenhuishygiëne, vooral op de neonatale afdeling, d.w.z.: antivirale effectieve ontsmettingsmiddelen en niet die op basis van alcohol of schoonmaakmiddelen, voldoende luierhygiëne en verschoning van de jassen. Indien nodig moeten besmette pasgeborenen worden geïsoleerd.
• Blootstellingsprofylaxe, d.w.z. adequate handhygiëne. Eerst de handen grondig wassen en dan desinfecteren.
• Postexpositieprofylaxe, wat inhoudt dat binnen 72 uur gammaglobulinen worden gegeven als het risico bijzonder groot is.

 
Individuele detecties van het Coxsackie B6 virus hoeven volgens de Infection Protection Act niet gemeld te worden. Maar als de besmettingen zich opstapelen, moet de verantwoordelijke laboratoriumdirecteur een rapport uitbrengen aan de gezondheidsdienst. Een patiënt die de infectie eenmaal heeft gehad, wordt beschouwd als immuun voor het Coxsackie B6 virus. Er bestaat momenteel geen vaccinatie.