De uitvinder van de frequentietherapie - Dr. Royal Rife

Weinig mensen hebben waarschijnlijk gehoord van de frequentietherapie van Dr. Royal Raymond Rife. Hoewel de zogenaamde Rife-frequenties een reputatie hebben voor het verlichten van een groot aantal ziekten, waaronder kanker, is Rife's ontdekking in diskrediet gebracht, vooral in de reguliere media. Dit is niet verwonderlijk. Rife therapie kost immers maar een fractie van de medicijnen die de farmaceutische lobbyisten duur voorschrijven. Ondanks alle kansen is de uitvinding van Dr. Royal Raymond Rife in de loop der tijd doorgedrongen tot het bewustzijn van de mensen, zodat steeds meer patiënten over de hele wereld worden behandeld met Rife frequenties als alternatieve remedie tegen ziekten. In het volgende artikel kom je meer te weten over Dr. Rife, die tegenwoordig terecht wordt beschouwd als een pionier van de bio-elektrische geneeskunde.

Het tragische verhaal achter de Rife-frequentietherapie

De wetenschapper Dr. Royal Raymond Rife maakte naam op het gebied van de microscopie met zijn uitvinding van een prismatische donkerveldmicroscoop met een vergroting tot 30.000 maal. Maar bovenal ging Rife de medische geschiedenis in met zijn uiterst effectieve frequentietherapie. Als hoofd van het klinisch laboratorium in San Diego bracht een onderzoekscommissie van de afdeling geneeskunde in 1934 16 terminale kankerpatiënten voor behandeling naar Rife's kliniek. De onderzoekscommissie, bestaande uit artsen en pathologen, zou de patiënten 90 dagen lang bestuderen, mits ze niet eerst zouden overlijden. Aan het eind van de 90 dagen kon de onderzoekscommissie bij 14 patiënten een volledig herstel vaststellen. Ook de andere twee patiënten waren na nog maximaal vier weken behandeling volledig genezen. Hoe was dit mogelijk?

Het door Dr. Royal Rife ontwikkelde apparaat werkte met een plasmabuis. Met behulp van de technicus John Crane werd uit dit apparaat in de jaren vijftig een nieuw type apparaat voor frequentietherapie ontwikkeld. Dit zond elektromagnetische resonantiegolven uit via elektroden die op het lichaam van de patiënt werden geplaatst. Hoewel er voldoende bewijs was voor de effectiviteit van Rif-therapie, werd het nooit goedgekeurd voor behandeling door de American Medical Association. Integendeel, de goedkope behandeling voor kankerpatiënten ontmoette weinig enthousiasme, vooral van de farmaceutische industrie, vooral omdat Rife's methode slechts een paar cent aan elektriciteit kostte. Aanvankelijk deed de voorzitter van de American Medical Association en farmaceutische lobbyist, Morris Fishbein, Rife een aanbod om zijn ontdekking te kopen. Nadat Rife dit aanbod had afgewezen, vond een reeks mysterieuze gebeurtenissen plaats, die allemaal te lezen zijn in het boek van Barry Lyne: "The Rife Report - The Cancer Cure that worked".

Ten eerste werd Dr. Milbank Johnson, die vele jaren ervaring had met de Rife therapie, vergiftigd aangetroffen. - Dit gebeurde aan de vooravond van een persconferentie waarop hij verslag zou doen van de verbazingwekkende resultaten van het onderzoek uit 1934. Johnson's aantekeningen en documenten over de Rife methode verdwenen spoorloos. Later zou ook Rife's laboratorium door brandstichting in vlammen opgaan. Dr. Nemes, die eerder fragmenten van Rife's werk had gepubliceerd, kwam ook om bij een mysterieuze brand. Op zwakke gronden werd Rife zelf aangeklaagd. Onverschrokken artsen die tot dan toe kankerpatiënten hadden behandeld met de Rife methode werden bedreigd met het verlies van hun praktijkvergunning. Pas jaren later, nadat het onderzoek uit 1934 was uitgevoerd, ontkenden bijna alle voormalige leden van de onderzoekscommissie in 1939 Rife überhaupt gekend te hebben.

Rife's verdere ontwikkeling van zijn therapievorm van een plasmabuis naar op het lichaam bevestigde elektroden in de jaren 1950 werd ook gesaboteerd nadat bijna tien jaar later John Crane's laboratorium werd overvallen en de resultaten van jarenlang therapiewerk in beslag werden genomen of vernietigd. Terwijl Crane tot gevangenisstraf werd veroordeeld, stierf Royal Rife in 1971 aan een overdosis Valium vermengd met alcohol. Alle klinische verslagen van Rife's frequentietherapie werden na zijn overlijden uit de wetenschappelijke archieven verwijderd.

Rife's levenswerk in één oogopslag

Rife ging ervan uit dat elke ziekte zijn eigen individuele elektrische handtekening had. Deze kon zodanig worden aangepast dat bijna elke ziekte kon worden genezen. Hiervoor gebruikte hij verschillende technologieën die hij speciaal uitvond om contact te maken met deze frequenties. Tot Rife's uitvindingen behoren de eerste micro-dissectoren, micromanipulatoren en de zogenaamde ultraviolette superimpositiemicroscopen. Tijdens zijn studie aan de Universiteit van Heidelberg ontwikkelde Rife microfoto's voor de Atlas van Parasieten en werd hiervoor door de universiteit geëerd met een eredoctoraat in de parasitologie in 1914. Tijdens zijn studie aan de universiteit van Heidelberg onderzocht, ontwierp en produceerde Rife samen met Zeiss Optics fijne microscopen.

Begin jaren dertig ontwikkelde Rife ook een universele microscoop, die bestond uit bijna 6.000 verschillende onderdelen. Het was de eerste universele microscoop tot nu toe die een vergroting tot 60.000 diameters en een resolutie tot 31.000 diameters mogelijk maakte. Met behulp van deze universele microscoop slaagde Rife erin een levend virus zichtbaar te maken in zijn natuurlijke kleur. Dit komt omdat de universele microscoop, in tegenstelling tot een conventionele elektronenmicroscoop, Rife in staat stelde monsters in hun natuurlijke staat en in real time te observeren. Een elektronenmicroscoop daarentegen doodde het monster en gaf alleen stilstaande beelden. Via de universele microscoop kon Rife dus ook waarnemen hoe normale cellen in tumorcellen veranderden. In 1932 gaf hij de door Rife op deze manier geïsoleerde virusstam de naam Bacillus X (BX) virus. Het zogenaamde BX-kankervirus gaf een kenmerkende violetrode straling af en werd door Rife geïdentificeerd als de belangrijkste oorzaak van kanker. In laboratoriumexperimenten infecteerde hij 400 ratten met het BX-virus. Nadat de proefdieren tumoren hadden ontwikkeld, behandelde Rife ze met zijn resonantiefrequentietherapie. Hij kwam deze methode tegen tijdens zijn constructie aan de universele microscoop. Hij ontdekte dat het mogelijk was de verschillende organismen te identificeren aan de hand van hun MOR's, oftewel Mortal Oscillatory Rates. Volgens deze methode zou elk organisme zijn eigen unieke signaalfrequentie hebben, een zogenaamd oscillatoir patroon. Door speciale frequentie-instrumenten te bouwen, ontwikkelde Rife deze technologie verder en kwam tot de conclusie dat ziekteverwekkers vernietigd konden worden door ze bloot te stellen aan een destructieve resonantie. De frequentietherapie van Rife doodde dus ziekteverwekkers die waren ontstaan door bijvoorbeeld een Herxheimerreactie of door bacteriële endotoxinen. Rife kon precies dit effect bij de ratten reproduceren: De tumoren verdwenen, waarop Rife in 1934 werd gevraagd een experiment uit te voeren op 16 terminaal zieke kankerpatiënten - de zogenaamde studie van 1934.

Rife beschreef ook het verschijnsel pleomorfisme, waarvoor Enderlein en Béchamp beroemd zouden worden. Samengevat was Rife's medische basisaanname dat ziekteverwekkers zich ontwikkelen uit een levende oerkiem, afhankelijk van de lichaamsomgeving. De onderzoeker Gaston Naessens zou later veel van Rife's bevindingen bevestigen. Maar na Rife's dood werd zijn veronderstelling dat virussen kanker veroorzaken lange tijd genegeerd. Pas in 1983 ontdekte Dr. Zur Hausen het verband tussen menselijke papillomavirussen en baarmoederhalskanker, waarvoor hij in 2008 de Nobelprijs kreeg.

Hoe wordt de Rife methode tegenwoordig bekeken?

Tegenwoordig worden de bevindingen van Rife steeds meer geaccepteerd. Over de hele wereld worden steeds meer Rife therapie apparaten en experimenten volgens Rife frequenties uitgevoerd. De technologieën verschillen sterk wat betreft hun effectiviteit. Terwijl het Rife-Bare apparaat met een plasmabuis het populairst is in Amerika, wordt de Crane technologie vooral in Europa gebruikt. Het Rife-Bare apparaat is gebaseerd op CB-radio met een 27 MHz draaggolf en de Crane technologie werkt met hand- en voetelektroden.

Vooral bij kankertherapie experimenteren onderzoekers met zogenaamde EMV's, hoogfrequente elektromagnetische velden. Hoewel de experimenten zich nog in een vroeg stadium bevinden, is tot nu toe gebleken dat laagfrequente elektromagnetische velden tumorcellen kunnen aantasten zonder de gezonde omringende cellen te beschadigen. Bevindingen die Dr. Rife bijna 80 jaar geleden al aantoonde. Vooral bij de behandeling van bacteriën, virussen en schimmels is aangetoond dat de frequentietherapie van Rife in combinatie met zilvercolloïden een versterkt effect heeft en effectief kan worden ingezet bij de behandeling van ziekten.

Welke Rife frequenties worden gebruikt voor welke ziekten?

Verschillende Rife frequenties worden gebruikt voor de behandeling van verschillende ziekten en worden meestal goed verdragen door de patiënten. De volgende frequenties worden gebruikt voor de respectieve ziekten:

1. Veel universele frequenties worden gebruikt voor de behandeling van degeneratieve, chronische en acute ontstekingsziekten.
2. De frequentie van 728 Hz is een van de belangrijkste ontstekingsremmende rife frequenties. Deze kan met name worden gebruikt om de multiresistente ziekteverwekkers van stafylokokken te behandelen, die verantwoordelijk zijn voor purulente infecties zoals die voorkomen bij longontsteking of sinusitis.
3. De frequentie 880 Hz is ook een belangrijke ontstekingsremmende rife-frequentie en wordt gebruikt om streptokokken te bestrijden. Deze kunnen verschillende infectieziekten veroorzaken, zoals reumatische koorts, roodvonk of tonsillitis. De ziekteverwekker Streptococcus pneumoniae is verantwoordelijk voor de meeste ontstekingen van de luchtwegen.
4. De frequentie van 5.000 Hz zou pijnstillend en bloedzuiverend werken. Oorspronkelijk werd deze frequentie door Rife samen met andere frequenties gebruikt.
5. De frequentie van 10.000 Hz is belangrijk voor het harmoniseren van het zenuwstelsel en het organisme. Net als de frequentie van 5.000 Hz wordt ze ook samen met andere frequenties gebruikt.
6. Voor de behandeling van sarcomen wordt een frequentie van 2.008 Hz gebruikt. Het kankertype van de sarcomen wordt toegewezen aan het bindweefsel, de botten, het kraakbeen en/of het spier- en vetweefsel.
7. Voor de behandeling van carcinomen wordt een frequentie van 2.127 Hz gebruikt. Carcinomen vormen ongeveer 80% van alle kankers en zijn van epitheliale oorsprong.

Alle frequentietherapieën moeten worden uitgevoerd samen met uitscheidingsmaatregelen zoals voldoende vochtinname of toevoeging van spijsverteringsenzymen.

Hoe werkt de frequentietherapie van Rife bij kankeronderzoek?

De frequentietherapie van Rife elimineert kankercellen van carcinomen. Dit werkt doordat de BX-kankervirussen in het carcinoom door de frequentietherapie openbarsten en in het cytoplasma van de kankercel terechtkomen. Het BX-kankervirus, dat in de ware zin van het woord geen kankervirus is, kan de kankercel vernietigen, mits duizenden van deze barstprocessen tegelijkertijd plaatsvinden. Een sarcomakankercel en het uiteenvallen van de BY-kankervirussen gedragen zich vergelijkbaar.