Wat zijn hantavirusinfecties?

Om de vraag te beantwoorden wat hantavirusinfecties zijn, moet eerst de vraag worden opgehelderd wat het hantavirus eigenlijk is?

Hantavirussen komen over de hele wereld voor en zijn de oorzaak van veel verschillende ziekten.

Meestal worden de ziekteverwekkers op mensen overgebracht via knaagdieren, bijvoorbeeld muizen. In Duitse streken gebeurt dit het vaakst via de rosse woelmuis.

Veel soorten virussen worden overgedragen van knaagdiersoorten op mensen zonder dat het dier zelf ziek wordt . Het aantal besmettingen varieert per jaar. Het hangt waarschijnlijk af van hoeveel dieren de virussen bij zich dragen en hoe groot de populatie knaagdieren is.

Hoe worden hantavirusinfecties overgedragen?

Geïnfecteerde knaagdieren zoals muizen of ratten scheiden de virussen uit met hun uitwerpselen, urine en speeksel. Zelfs als de uitwerpselen al zijn opgedroogd , zijn de virussen nog enkele dagen besmettelijk. Voor de overdracht van hantavirusinfecties is geen dwingend contact met een dier nodig. In de meeste gevallen worden de virussen ingeademd. Dit gebeurt vrij snel, bijvoorbeeld wanneer stof dat het virus bevat wordt opgerakeld. Natuurlijk is overdracht ook mogelijk via een beet van het knaagdier. Of je raakt besmet tijdens het dagelijkse tuinieren, bijvoorbeeld wanneer besmette grond via de kleinste kiertjes in de huid het lichaam kan binnendringen. Zelfs overdracht via voedsel is mogelijk, namelijk als het besmet is door uitscheidingen van besmette knaagdieren . Eén ding is echter heel belangrijk om te weten: De in Duitsland voorkomende ziektesoorten kunnen niet van mens tot mens worden overgedragen.

Welke mensen lopen een bijzonder risico op hantavirusinfecties?

Mensen in de risicogebieden lopen vooral risico tijdens de volgende werkzaamheden:

• Werk in de bosbouw,
• Tuinieren,
• Verblijven en schoonmaken in schuren en stallen,
• Buitenactiviteiten zoals kamperen in gebieden die bijzonder veel last hebben van knaagdieren.

Welke hantavirussen komen voornamelijk in Duitsland voor?

Hantavirussen worden onderverdeeld in verschillende virustypen. De meest voorkomende in Duitsland zijn de volgende:

• Puumalavirus: Dit type hantavirus komt het meest voor in Duitsland, waarbij het westen en zuiden het meest getroffen zijn. De vector is meestal de rosse woelmuis. Vooral in de regio's van de Frankische en Schwäbische Alb, het Beierse Woud, Osnabrück en Münsterland zijn de laatste jaren infecties met de hantavirussen vastgesteld.
• Dobrava-Belgrade virus: Het virus komt vooral voor in het oosten en noorden van Duitsland. De dragers zijn meestal vuurmuizen, die vooral in het oosten en noorden van het land thuis zijn.
• Seoul-virus: De gastheerdieren van deze virussen zijn vooral wilde ratten en fokratten. De eerste gevallen van besmetting met Seoul-virussen werden in 2019 ontdekt in Nedersaksen.
• Tulavirus: Oorzaken voor overdracht van Tulavirussen zijn voornamelijk veldmuizen, die overal in Duitsland inheems zijn. De allereerste besmetting die in Duitsland werd ontdekt was ook in 2019.

Wat is de incubatietijd voor hantavirusinfecties en hoe lang wordt men als besmettelijk beschouwd?

Voor hantavirus is de incubatietijd ongeveer twee tot vier weken. Besmette personen worden niet als besmettelijk beschouwd omdat overdracht van mens tot mens in Duitsland niet mogelijk is vanwege het type virus.

Wat zijn de symptomen van hantavirusinfecties?

Afhankelijk met welk van de verschillende typen je besmet bent, kan een infectie mild, normaal of ernstig zijn. Veel patiënten vertonen helemaal geen symptomen als ze besmet zijn met hantavirussen . Meestal zijn de eerste symptomen koorts en griepachtige verschijnselen. Hoofdpijn, spier- en gewrichtspijn zijn ook veel voorkomende ziekteverschijnselen. Sommige mensen hebben ook last van rode keel, wazig zien en hoesten. Na een paar dagen , komen ook buikpijn, diarree en braken voor. Circulatiestoornissen zijn ook niet ongewoon. De nierfunctie kan zelfs tijdelijk verstoord zijn. Sterfgevallen zijn vrij zeldzaam in de Duitse regio en de ziekte geneest meestal zonder complicaties.

Hoe worden hantavirusinfecties vastgesteld?

Bij een vermoeden van hantavirusinfecties zal de arts eerst de ziektegeschiedenis opnemen en een lichamelijk onderzoek uitvoeren om andere ziekten te kunnen uitsluiten. Omdat de symptomen van een hantavirusinfectie zeer aspecifiek zijn, zal de arts bloed afnemen voor een betrouwbare opsporing. Dit wordt dan in het laboratorium geanalyseerd op overeenkomstige antilichamen. Dit is de enige manier om een betrouwbare diagnose te stellen.

Hoe worden hantavirusinfecties behandeld?

Er is geen medicatie voor het hantavirus. Voor pijn en koorts , kan paracetamol of ibuprofen worden ingenomen. Als het verloop van de ziekte ernstig is , kan een patiënt in het ziekenhuis behandeld moeten worden . Dit is echter vrij zeldzaam. Anders wordt geadviseerd in bed te blijven, licht te eten en alcohol en nicotine te vermijden.

Hoe kun je jezelf beschermen tegen hantavirusinfecties?

De volgende tips zijn essentieel om jezelf te beschermen tegen hantavirusinfecties:

• Was je handen grondig na elk verblijf in de kelder, buiten, schuren of zolders.
• Ratten en muizen in de buurt van menselijke woonruimten moeten bestreden worden.
• Om in de eerste plaats te voorkomen dat knaagdieren worden aangetrokken, moet voedsel en voer voor huisdieren altijd goed afgesloten en veilig worden bewaard.
• Afval moet in afsluitbare bakken worden gedeponeerd.
• Dierlijk afval en etensresten mogen niet bij de huishoudelijke compost.
• Knaagdiernesten zoals afvalhopen en grofvuil moeten altijd onmiddellijk worden opgeruimd.
• Contact met knaagdieruitwerpselen moet altijd worden vermeden.
• Als uitwerpselen moeten worden opgeruimd, moet je altijd handschoenen dragen, GEEN stofzuiger gebruiken en minstens 30 minuten laten luchten.

Is het verplicht hantavirusinfecties te melden?

Volgens de Infectiebeschermingswet moeten vermoedelijke ziekte, ziekte en dood veroorzaakt door hantavirussen op naam worden gemeld.