Ga naar de hoofdinhoud

Wat is het herpesvirus type 6?

Menselijk herpesvirus type 6, kortweg HHV-6, is een herpesvirus van de beta-herpesvirussen. Het is de veroorzaker van het ontstaan van driedaagse koorts. In 1986 werd het virus ontdekt door de Amerikaanse viroloog Robert Gallo. Driedaagse koorts veroorzaakt door herpesvirussen type 6 treedt vaak op bij baby's of kleine kinderen tussen de zesde levensmaand en het tweede levensjaar. Tegen de leeftijd van drie jaar zijn bijna alle kinderen in aanraking gekomen met het herpesvirus type 6. Hierbij is er geen seizoensgebondenheid. Het virus is het hele jaar door aanwezig.

Hoe besmettelijk is herpesvirus type 6?

Het herpesvirus type 6 wordt van persoon tot persoon overgedragen via speeksel . Dit maakt HHV-6 zo besmettelijk. De virussen worden snel verspreid in de lucht die we inademen door praten, hoesten en niezen. Zelfs gezonde kinderen of volwassenen kunnen als drager van het virus worden beschouwd als ze in contact zijn gekomen met HHV-6. Slechts in zeldzame gevallen wordt het virus doorgegeven via orgaantransplantaties, bloedtransfusies of moedermelk.

Wat is de incubatietijd van herpesvirus type 6 en hoe lang is men besmettelijk?

De periode tussen besmetting en de eerste ziekteverschijnselen is ongeveer vijf tot vijftien dagen. In sommige gevallen gaan er 17 dagen voorbij voordat de eerste symptomen merkbaar worden. Zodra de koorts is verdwenen en de huiduitslag ook niet meer aanwezig is, wordt een kind niet meer als besmettelijk beschouwd.

Wat zijn de symptomen van herpesvirus type 6?

Het herpesvirus type 6 is de oorzaak van de 3-daagse koorts. Hierbij wordt een plotselinge koorts tot ruim 41 graden als eerste symptoom gegeven. De koorts blijft, zoals de naam al aangeeft, maximaal drie dagen aanhouden. Daarna daalt ze weer snel. In enkele gevallen houdt het ook een dag of vijf aan. Veel kinderen ontwikkelen door de snel oplopende koorts een zogenaamde koortsstuip. Hierbij valt het kind flauw en begint het te stuiptrekken met de benen en armen .

Daarnaast ontwikkelt ongeveer een kwart van de getroffen kinderen een fijne gevlekte uitslag. Deze verschijnt als de koorts daalt en verspreidt zich over het hele lichaam. De nek en de romp van het lichaam zijn echter het meest getroffen. De vlekken kunnen ook groter worden als ze zich samenvoegen. Naarmate de ziekte vordert, breidt de uitslag zich vaak uit naar armen en benen. Ook de slijmvliezen en het gehemelte kunnen worden aangetast. Na maximaal twee dagen verdwijnt de uitslag even snel als hij gekomen is.

Andere begeleidende symptomen kunnen zijn:

  • Rode trommelvliezen,
  • Zwelling van de oogleden,
  • Hoesten,
  • Darmontsteking,
  • Uitstulping van de fontanel bij de zuigeling,
  • Zwelling van de cervicale lymfeklieren.

Hoe wordt de diagnose herpesvirus type 6 gesteld?

Opdat de arts kan vaststellen of er sprake is van een infectie met herpesvirus type 6, zal hij eerst de medische voorgeschiedenis van het kind opnemen. Hij zal de volgende vragen stellen:

  • Wanneer en hoe snel ontstond de koorts?
  • Wanneer is de temperatuur voor het laatst gemeten en hoe hoog was de koorts?
  • Hoe lang is de uitslag er al?
  • Jeukt de uitslag, d.w.z. krabt het kind?
  • Heeft zich een koortsstuip voorgedaan? Zo ja, was het kind bij bewustzijn? Beschrijf het voorval zo nauwkeurig mogelijk.

 

Bij een typisch verloop van driedaagse koorts kan de arts de diagnose meestal al stellen dankzij de symptomen. Bij een atypisch verloop moet de arts het bloed van het getroffen kind onderzoeken om andere ziekten te kunnen uitsluiten. Tijdens de koorts zijn de witte bloedcellen (leukocyten) in het bloedbeeld verhoogd. Zodra de temperatuur weer normaal wordt, vertonen de leukocyten zich ook weer. Met de specifieke antilichaamtest kan de diagnose van het herpesvirus type 6 echter nog nauwkeuriger worden gesteld. Dit gebeurt door in bloed, urine, hersenvocht of speeksel op te sporen met behulp van een PCR-test. Als een koortsstuip is opgetreden, kan het nodig zijn het zenuwvocht uit het ruggenmergkanaal te onderzoeken. Dit is de enige manier om meningitis uit te sluiten .

Hoe wordt herpesvirus type 6 behandeld?

Bij , kan een infectie met herpesvirus type 6 worden behandeld met een puur symptomatische therapie. Omdat het een virus is, zou geen enkel antibioticum helpen. Als een koorts van meer dan 38,5 graden ontstaat, moeten kuit- en buikkompressen op het kind worden aangebracht. Ook het kind in minder of alleen lichte kleding kleden kan helpen de koorts te verminderen. Paracetamol zetpillen kunnen aan het kind worden gegeven na overleg met de kinderarts. Het is essentieel om ervoor te zorgen dat het kind voldoende vocht drinkt. Dit is de enige manier om uitdroging te voorkomen. Bij een koortsstuip moet het kind op de grond worden gelegd. Zo kan het ongehinderd ademen en zal het zich niet verwonden. Na het incident moet zonder mankeren een arts worden gebeld, ook al is het kind hersteld . In bepaalde gevallen beveelt de arts aan dat een klinisch onderzoek en behandeling noodzakelijk is.

Wat is de prognose voor herpesvirus type 6?

Over het algemeen is de prognose voor driedaagse koorts, d.w.z. infectie met het herpesvirus type 6, zeer goed. De meeste kinderen herstellen snel van de infectie zodra de koorts zakt. Voor sommigen gaat een infectie met het herpesvirus type 6 ook volledig onopgemerkt voorbij. Simpelweg om de reden dat er geen symptomen optreden. Een koortsaanval ziet er aanvankelijk gevaarlijk uit , maar laat geen schade aan het kind achter. Koortsaanvallen hebben niets te maken met epilepsie. Bijna alle kinderen hebben er tegen het eind van hun tweede jaar minstens één keer last van. Complicaties treden vrijwel nooit op bij een infectie met het herpesvirus type 6.

Is er een meldingsplicht voor herpesvirus type 6?

Volgens de wet op de infectiebescherming is er geen verplichting om een infectie met herpesvirus type 6 te melden. Aangetaste kinderen mogen echter geen gemeenschapsvoorzieningen zoals kleuterscholen en crèches bezoeken zolang ze in de acute fase van de ziekte verkeren .