Ga naar de hoofdinhoud

Wat is een Krukenbergtumor?

Een Krukenbergtumor is de naam voor een uitzaaiing van een carcinoom van het maag-darmkanaal in de eierstokken (ovarium) of in de Douglas ruimte (een uitstulping van het buikvlies). Het is genoemd naar de eerste persoon die deze ziekte beschreef, Friedrich Ernst Krukenberg. De tumor van Krukenberg maakt ongeveer 14 procent uit van alle eierstokmetastasen en is daarmee het derde meest voorkomende type tumor van de eierstokken. Vrouwen van middelbare leeftijd, die ofwel in de perimenopauze ofwel in de postmenopauze zijn, ontwikkelen bovengemiddeld vaak een Krukenbergtumor.

Hoe ontstaat een Krukenbergtumor?

De precieze oorzaak van een Krukenbergtumor is nog onbekend. Artsen nemen echter aan dat de uitzaaiingen zich ofwel via het bloed verspreiden (hematogeen) of dat de tumorcellen rechtstreeks in de buikholte migreren en van hieruit ook de eierstokken bereiken. Artsen noemen dit "druppelmetastasen". Deze laatste theorie wordt echter tegengesproken door het feit dat het omentum majus, dat zich tussen de maag en de eierstokken bevindt, niet door uitzaaiingen wordt aangetast. Bovendien komen Krukenberg-tumoren voor in het stroma van de eierstok, dus binnen de eierstok en niet erbuiten.

Waar bevindt zich de primaire tumor bij Krukenbergtumoren?

De meerderheid van alle Krukenbergtumoren wordt veroorzaakt door maagkanker. Volgens een studie in het "Journal of Medical Case Reports" is ongeveer 76 procent van alle Krukenbergtumoren te wijten aan maagkanker. Daarna volgt darmkanker met 11 procent, borstkanker met 4 procent en blindedarmkanker met 3 procent. In vrij zeldzame gevallen ontstaan Krukenbergtumoren uit een primaire tumor in andere organen, zoals de galblaas en/of de alvleesklier.

Welke symptomen veroorzaakt een Krukenbergtumor?

In veel gevallen zijn de symptomen van een Krukenbergtumor nogal aspecifiek en kunnen daarom vaak geen uitsluitsel geven over de ziekte. Veel mensen klagen over pijn in de buik, d.w.z. in de onderbuik. Daarnaast kunnen de volgende andere klachten voorkomen:

  • vaginaal bloedverlies,
  • Pijn bij geslachtsgemeenschap (dyspareunie),> pijn in de onderbuik en/of het bekken.
  • Pijn in de onderbuik en/of het bekken,
  • Veranderingen in de menstruatiecyclus,
  • Opgeblazen gevoel en/of winderigheid
  • Prestatieverlies
  • overmatige haargroei op plaatsen waar vrouwen doorgaans weinig haar laten groeien, zoals op het gezicht, de borst of de rug,
  • laag aantal rode bloedcellen (bloedarmoede),
  • Buikmassa, die onder de huid voelbaar is

    

 In een vergevorderd stadium kunnen ook koorts, nachtelijk zweten en ongewenst gewichtsverlies optreden.

Hoe wordt een Krukenberg tumor gediagnosticeerd?

In sommige gevallen is het mogelijk een Krukenbergtumor te diagnosticeren door de onderbuik te palperen. In de regel wordt de diagnose echter gesteld door de gebruikelijke beeldvormende methoden, zoals een echo-onderzoek, een computertomografie (CT) of magnetische resonantie beeldvorming (MRI). Een laparotomie is ook mogelijk. Hierbij wordt de buikholte operatief geopend om te kijken of een orgaan ziek of gewond is. In het algemeen kan de diagnose van een Kruenberg-tumor gesteld worden voor of na de diagnose van de primaire kanker.

Als een Kruenberg-tumor in de eierstokken wordt vermoed, kan deze door een echografie of een gecomputeriseerde tomografie (CT)-scan aan het licht komen. Als er een tumor wordt vastgesteld, kunnen er monsters van worden genomen die in een laboratorium worden onderzocht (biopsie). Het weefselmonster kan operatief of via een naaldbiopsie worden genomen. Een biopsie geeft informatie over het type tumor en is essentieel voor het kiezen van de juiste behandelmethode.

Naast beeldvorming en een biopsie kan ook bloedonderzoek informatie geven over de aanwezigheid van een Krukenbergtumor. Als met een bloedonderzoek een verhoogde CA-125-spiegel wordt vastgesteld, kan dat een aanwijzing zijn dat er sprake is van een kwaadaardige eierstoktumor. Vooral bij patiënten met maagdarmkanker wordt meestal een bloedonderzoek gedaan om na te gaan of er ook een Krukenbergtumor aanwezig is. Bloedonderzoek kan ook vertellen hoeveel een patiënt herstelt nadat een Krukenberg tumor operatief is verwijderd.

Hoe wordt een Krukenbergtumor behandeld?

Een Krukenbergtumor is een uitzaaiing, d.w.z. een secundaire tumor. Het is uiterst belangrijk voor de behandeling om de primaire tumor te vinden en te behandelen. Dit kan echter in veel gevallen moeilijk zijn, omdat de primaire tumor heel klein kan zijn. In veel gevallen kan de belangrijkste primaire tumor, zoals borst- of maagkanker, lang blijven bestaan en uitzaaien naar de eierstokken, totdat hij wordt ontdekt.

In het algemeen worden neoadjuvante chemotherapie of radiotherapie beschouwd als therapeutische procedures om de omvang van de tumor te verkleinen vóór de chirurgische verwijdering. Als de tumor groot genoeg is, worden de eierstokken en de aangetaste delen van de darm verwijderd. Na de operatie kan ook chemotherapie worden toegediend om de groei van eventueel resterende tumorcellen te beperken of om ze te vernietigen.

 In andere gevallen van de ziekte kunnen ook palliatieve therapieën worden uitgevoerd , die tot doel hebben de symptomen te verlichten en de levenskwaliteit van de kankerpatiënt te verbeteren.

Wat is de prognose voor een Krukenberg tumor?

De prognose voor een Krukenbergtumor is veel beter als alleen de eierstokken of het bekken zijn aangetast. Als de tumor erg ver is uitgezaaid, is de prognose tamelijk ongunstig.

In het algemeen is het sterftecijfer voor patiënten met een Krukenbergtumor echter vrij hoog. Volgens een studie in "Cancer Management and Research" is de gemiddelde overlevingsduur voor een Krukenbergtumor ongeveer 14 maanden. De prognose is al even slecht volgens onderzoeksresultaten uit de "Archives of Pathology & Laboratory Medicine". Zij geven aan dat de meeste patiënten met een Krukenbergtumor minder dan twee jaar na hun diagnose in leven zijn.