Wat is een monomorf adenoom?

Dit type adenoom is een goedaardige tumor van de oorspeekselklier. Deze tumor is een vrij zeldzaam type in de categorie speekselceltumoren. Tumoren in het gebied van de parotisklier, die paarsgewijs op het oor liggen en zich achter de wang bevinden, groeien meestal maar heel langzaam en veroorzaken geen pijn. De eerste tekenen zijn echter zwelling, soms gezichtsverlamming en pijn in het gebied rond de parotisklier.

Vooral vaak ontstaan dergelijke tumoren nadat een speekselklierontsteking is afgenomen. Hoewel 80 % van deze tumoren goedaardig is, is het toch raadzaam om eventuele parotiskliertumoren te laten verwijderen . Want hoe groter de tumor, hoe moeilijker hij te opereren is en een aanvankelijk goedaardige tumor die niet behandeld wordt, kan zich in zeer korte tijd ontwikkelen tot een kwaadaardige.

Hoe ontstaat een monomorf adenoom?

De grootste speekselklieren van de mens bevinden zich achter de jukbeenderen, namelijk de parotisklier. Tot de groep speekselkliertumoren behoren ook de mandibulaire speekselkliertumoren en de sublinguale speekselkliertumoren. Vooral chronische ontsteking van de klieren, speekselstenen, bacteriële aantasting, maar ook chronisch nicotinegebruik en alcoholgebruik worden beschouwd als mogelijke oorzaken voor het ontstaan van parotis-tumoren.

Wat zijn de symptomen van een monomorf adenoom?

Omdat de goedaardige parotiskliertumor meestal heel langzaam groeit op de buitenste kwab van de parotisklier, is hij in de meeste gevallen zichtbaar als een grove, niet-pijnlijke maar beweeglijke knobbel en kan hij gevoeld worden . Ondertussen bevindt de tumor zich in een gesloten kapsel. Sommige patiënten klagen over ongemak in het getroffen gebied en ook over een droge mond. Een ander symptoom kan ook verlamming van het gezichtsveld aan één kant zijn.

Hoe wordt een monomorf adenoom gediagnosticeerd?

Bij het eerste onderzoek wordt klinische diagnostiek verricht, waarbij de arts de zwelling palpeert, de mond en neus en de gehoorgang onderzoekt. Een biopsie met een fijne naald is nodig om de aard van het tumorweefsel vast te stellen . Als er echter een vermoeden is van een goedaardig monomorf adenoom, wordt in eerste instantie geen biopsie verricht. Dit is om te voorkomen dat de tumorcellen zich nestelen . Voor beeldvormende diagnostiek wordt een sonografie, CT en MRI uitgevoerd. Dankzij deze onderzoeken krijgt de arts informatie over het type, de plaats en de grootte van de tumor.

Omdat elk monomorf adenoom, goed- of kwaadaardig, moet worden verwijderd, is een preoperatief onderzoek noodzakelijk. Alleen een histologisch onderzoek van het chirurgisch monster kan uitsluitsel geven of het om een goedaardige of kwaadaardige verandering gaat. In sommige gevallen kan een bevroren sectiediagnose tijdens de operatie nuttig zijn. In het geval van een goedaardig gezwel kan de resterende huiddepressie tijdens de tumoroperatie worden opgevuld met het weefsel van aangrenzende spieren. Dit heeft het grote voordeel dat er geen verdere operatie hoeft plaats te vinden. >/p> >h2>Hoe wordt een monomorf adenoom gediagnosticeerd?>/h2> >p>Zoals al gezegd, moeten parotiskliertumoren altijd operatief verwijderd worden, omdat zelfs een goedaardig gezwel na verloop van tijd kan veranderen in een kwaadaardig gezwel. De operatie is problematisch, omdat de aangezichtszenuw door de parotisklier loopt, die bestaat uit een binnenkwab en een buitenkwab. Deze zenuw vertakt zich en kan beschadigd raken. Deze zenuw vertakt zich en reikt tot in het gebied van het gezicht dat verantwoordelijk is voor gezichtsuitdrukkingen . Tijdens de operatie mag deze zenuw in geen geval worden beschadigd, en dat is in veel gevallen erg moeilijk omdat, afhankelijk van de plaats van de tumor, verschillende delen van het weefsel moeten worden verwijderd.>/p> <p>

Subtotale parotidectomie: Bij tumoren die zich in de binnenkwab bevinden of ook een deel van grote tumoren die het buitenste deel van de klier aantasten, wordt eerst het buitenste deel van de klier verwijderd en vervolgens het deel van de parotisklier aan de binnenkwab met de tumor. Deze procedure is zeer gecompliceerd omdat hierbij de aangezichtszenuw wordt blootgelegd.

Totale parotidectomie: Deze therapie wordt toegepast als de hele parotisklier met de tumor verwijderd moet worden.

Radicale parotidectomie: In sommige gevallen is het onvermijdelijk dat ook de aangezichtszenuw moet worden verwijderd. Deze kan in een volgende operatie grotendeels worden hersteld.

Halsdissectie: Als de lymfeklieren in de hals zijn aangetast, moeten die ook worden verwijderd . Bij een kwaadaardige tumor van de parotisklier is het niet ongewoon dat talrijke lymfeklieren, tot 30, door uitzaaiingen zijn aangetast.

Hoe wordt een monomorf adenoom gevolgd?

Bij goedaardige tumoren van de parotisklier en in de meeste gevallen van een kwaadaardige tumor in de kindertijd en adolescentie zijn na de operatie geen verdere behandelingsmaatregelen nodig . Als het echter niet mogelijk was om tijdens de operatie de hele tumor te verwijderen, kunnen uitzaaiingen van de tumor zich in andere organen van het lichaam hebben gevestigd , waardoor agressieve vormen van de tumor kunnen ontstaan. Daarom is het essentieel dat chemotherapie of radiotherapie wordt gegeven.

Vooral radiotherapie is uiterst effectief gebleken voor gelokaliseerde tumoren. Vooral bij kinderen moeten de voordelen en gevolgen worden afgewogen, omdat zij doorgaans veel gevoeliger reageren op radiotherapie dan volwassenen. Ook complicaties zoals een groeistoornis in het gezicht en een tweede kanker komen veel vaker voor. Daardoor wordt radiotherapie vrij minder vaak uitgevoerd. Als de therapie echter niet onvermijdelijk is, wordt radiotherapie meestal gecombineerd met chemotherapie.

Wat zijn de risico's van monomorf adenoom?

Als de aangezichtszenuw tijdens de noodzakelijke operatie gewond raakt en dit onbehandeld blijft, zal gezichtsverlamming het gevolg zijn. Maar hier is het risico minder dan 1%. Als er speeksel in de nog open wond van het verwijderde speekselklierweefsel komt, kan dit leiden tot de vorming van een speekselfistel, dat echter in de meeste gevallen spontaan geneest.

Sommige lijders melden ook dat ze zweten tijdens het kauwen. De reden hiervoor is dat de fijne zenuwtakjes zich in de loop van maximaal 3 jaar na de operatie verbinden met de zweetklieren. Speciale zalven kunnen dit probleem echter verhelpen. Na de verwijdering van een goedaardige of een kwaadaardige tumor van de parotisklier kan er een deukje achterblijven. In het geval van goedaardige tumoren kan het ontbrekende weefsel van een aangrenzende spier tijdens de eigenlijke operatie worden ingebracht. De hoofddraaispier leent zich hier uitstekend voor. Bij een kwaadaardige tumor gaat het eerst om de behandeling van de tumor; cosmetische correcties worden pas later uitgevoerd.

Wat is de prognose voor een monomorf adenoom?

Als de tumor volledig verwijderd kan worden, is de prognose zeer goed, want slechts in 5 % van de gevallen komt de tumor terug. Natuurlijk speelt ook hier de voortgezette levensstijl een grote rol, zoals het onthouden van alcohol en nicotine.