Wat is een neuspoliep?

Een neuspoliep is een goedaardige weefselgroei in de sinussen die bestaat uit zacht, oedemateus bindweefsel. Neuspoliepen verschijnen meestal altijd aan beide zijden en krijgen een grijsroze of glazig honingkleurig uiterlijk. Ze groeien in een druppelvorm, zitten bovenop het neusslijmvlies of steken als een steeltje uit het slijmvlies. Neuspoliepen kunnen verschillende afmetingen aannemen. Kleine neuspoliepen zijn slechts enkele millimeters groot, terwijl grotere neuspoliepen enkele centimeters kunnen beslaan en de neusholte volledig blokkeren. Vooral mannen hebben na hun dertigste meer last van neuspoliepen.

Waar en hoe ontstaan neuspoliepen?

Vanuit de bijholten groeit de neuspoliep de hoofdneusholte in. Poliepen ontstaan vaak in de ethmoïd sinussen en de sinus sphenoïde. In vrij zeldzame gevallen kunnen neuspoliepen zich ook vestigen in het ostiomeatale complex (gebied in de middelste neusgang).

Neuspoliepen ontstaan vaak door genetische factoren die het slijmvlies gevoeliger maken voor bijvoorbeeld chronische ontsteking van de sinussen (chronische sinusitis) of het neusslijmvlies. Maar ook allergiepatiënten, astmapatiënten of mensen die lijden aan pijnstillerintolerantie ontwikkelen vaker neuspoliepen. Maar ook kinderen die lijden aan de stofwisselingsziekte taaislijmziekte ontwikkelen vaak neuspoliepen.

Wat zijn de symptomen van neuspoliepen?

Neuspoliepen kunnen verschillende symptomen veroorzaken, afhankelijk van hun grootte. Een belemmerde neusademhaling kan ertoe leiden dat de persoon liever door de mond ademt, waardoor ziekteverwekkers de luchtwegen kunnen binnendringen. Dit kan weer leiden tot ontsteking of irritatie van het strottenhoofd (laryngitis), de keel (faryngitis) of de bronchiën (bronchitis). Bovendien kunnen neuspoliepen de taak van de neus belemmeren, zoals het bevochtigen, reinigen en verwarmen van de lucht die we inademen.

Hoe wordt een neuspoliep gediagnosticeerd?

Als een neuspoliep wordt vermoed, zal de keel-, neus- en oorarts (KNO-arts) de neus en de sinussen onderzoeken. Grotere, maar ook kleinere neuspoliepen kunnen meestal zichtbaar worden gemaakt door de neusholte door een lichtbron te inspecteren (nasale endoscopie). Er kunnen echter ook andere beeldvormende procedures worden uitgevoerd, zoals een computertomografie (CT) of een digitale volumetomografie (DVT).

Hoe wordt een neuspoliep behandeld?

Omdat neuspoliepen meestal ontstaan door een chronische sinusitis, zal de KNO-arts eerst specifiek deze ziekte behandelen. Daarnaast kunnen medicijnen als glucocorticoïden worden voorgeschreven voor neuspoliepen, die geacht worden het lichaamseigen hormoon cortisol na te bootsen. Glucocorticoïden worden geacht de groei van kleine neuspoliepen te helpen remmen en kunnen bijvoorbeeld in de vorm van een neusspray worden toegediend.

Als de neuspoliepen daarentegen groot zijn, kan een operatie worden uitgevoerd. Terwijl kleinere poliepen poliklinisch kunnen worden verwijderd door middel van een polypectomie, worden grote neuspoliepen meestal klinisch verwijderd onder algehele anesthesie. Bij veel patiënten komen de poliepen ook na een succesvolle behandeling regelmatig terug. In deze gevallen kunnen ook speciale medicijnen worden toegediend, zoals biologische middelen (antilichamen), die bedoeld zijn om het ontstekingsproces dat bijdraagt aan de ontwikkeling van de neuspoliepen te verstoren.

Poliepen algemene instellingen

Poliepen specifieke instellingen