von: Eder Herbert 19 april 2023

Frequentietherapie volgens Schumann

Bestaat er een frequentie die zich over de aarde uitstrekt en het menselijk organisme positief kan beïnvloeden? Inmiddels is dit zelfs wetenschappelijk bewezen. De frequentie wordt Schumann-resonantie genoemd. In het volgende artikel leggen we uit wat de Schumann Resonantie inhoudt, hoe hij is ontstaan en hoe de Schumann Resonantie een positief effect kan hebben op de menselijke gezondheid. We bekijken ook welke wetenschappelijke bevindingen er al zijn over de Schumann Resonantie en hoe de Schumann Resonantie gebruikt kan worden voor medische doeleinden.

Wat is de Schumann frequentie?

De Schumann-frequentie gaat terug op de gelijknamige uitvinder ervan, de natuurkundige Winfried Otto Schumann. Zijn uitvinding, de Schumann-frequentie, wordt gebruikt om bepaalde frequenties te beschrijven die golven langs de omtrek van de aarde produceren, zogenaamde staande stroomgolven. De Schumann-frequentie beschrijft dus het oscillatiepatroon van de aarde, dat 7,83 Hertz bedraagt. Het oscillatiepatroon van de aarde wordt in stand gehouden met de energie van blikseminslagen.

Ongeveer 50 bliksemschichten per seconde treffen de ionosfeer, die tussen 50 en 100 kilometer boven het aardoppervlak ligt en zich enkele honderden kilometers in de ruimte uitstrekt. Elke blikseminslag genereert elektromagnetische golven die rond de aarde draaien in de holte tussen het aardoppervlak en de ionosfeer. Een Schumann-resonantie, oftewel de natuurlijke oscillatie van de aarde, wordt opgewekt wanneer enkele van deze golven dezelfde golflengte hebben of langer zijn dan de omtrek van de aarde. Schumann-frequenties zijn golven met een extreem lage frequentie. Ze zijn tot honderdduizend keer lager dan bijvoorbeeld radiogolven. Wetenschappers vermoeden dat de Schumann-frequentie wordt veroorzaakt door elektrische activiteit in de atmosfeer.

Welk effect heeft de Schumann-frequentie op het menselijk organisme?

Hoewel de Schumann-frequentie een laagfrequente golf is, heeft ze een immense invloed op de mens. Talrijke studies hebben aangetoond dat de Schumann-frequentie wordt ontvangen door de pijnappelklier en al onze lichamelijke processen regelt. Chronoastrobiologen ontdekten bijvoorbeeld dat de Schumann-frequentie een grote invloed heeft op de hormoonregulatie van de mens. Maar dat niet alleen. De Schumann-frequentie is ook de klok voor onze hersenen, want ze activeert het limbisch systeem. Dit is een gebied in de hersenen dat verantwoordelijk is voor emoties. Experimenten hebben aangetoond dat mensen die kunstmatig werden blootgesteld aan de Schumann resonantie positieve veranderingen in hun mentale toestand konden bewerkstelligen. Ze voelden zich onmiddellijk veel beter, voelden zich gemotiveerder en konden beter slapen. Onderzoekers ontdekten ook dat de Schumann frequentie gebruikt kan worden om ziekten te behandelen. Zieke cellen gingen via de Schumann-frequentie een verbinding aan met gezonde cellen. Daardoor konden ziekteverschijnselen worden verlicht.

Experimenten rond de Schumann-frequentie

Dat het ontbreken van Schumann-golven leidt tot geestelijke en lichamelijke gezondheidsproblemen bij mensen is onder andere aangetoond door studies van E. Jacobi aan de Universiteit van Düsseldorf. Ook de hoogleraar gedragsfysiologie, R. Wever, van het Max Planck Instituut kon iets dergelijks bewijzen. In een onderzoek begon Wever in Erling-Andechs een ondergrondse bunker te bouwen, die magnetische velden volledig afschermde. Studenten die deelnamen aan dit experiment leefden vier weken lang in de bunker. Wever ontdekte dat gedurende deze vier weken het circadiane ritme van de studenten veranderde. Een circadiaan ritme is het vermogen van het organisme om fysiologische processen gedurende ongeveer 24 uur te synchroniseren. Wever merkte ook dat veel studenten klaagden over emotionele moeilijkheden en/of migraine. Deze problemen verdwenen toen de studenten de bunker verlieten. Op grond van deze resultaten concludeerde Wever dat er een direct verband bestond tussen het menselijk organisme en de polsslag van de aarde, de zogenaamde Schumann-resonantie.

Soortgelijke conclusies moeten waarschijnlijk worden getrokken door elke astronaut die bij het verlaten van het aardoppervlak hoofdpijn, ademhalings- en polsslagveranderingen en een aantasting van de algemene gezondheidstoestand ervaart. Dat al deze lichamelijke veranderingen bij de astronauten kunnen worden toegeschreven aan de Schumann-frequentie werd bewezen toen professor Persinger deze kunstmatig nabootste en de klachten van de astronauten verdwenen. Maar gelukkig is het onder normale omstandigheden helemaal niet zo eenvoudig om de Schumann-frequentie zomaar te laten verdwijnen. Dat komt omdat ze kan worden berekend uit de omtrek van de aarde in relatie tot de lichtsnelheid en dus constant is. Alleen een plotselinge vermindering van de omtrek van de Aarde of een verandering van de lichtsnelheid zou ook de Schumann-frequentie kunnen veranderen. Omdat hier natuurkundige wetten aan ten grondslag liggen, is dit echter vrijwel onmogelijk. Theorieën die niettemin beweren dat de Schumann-resonantie in de loop der tijd verandert, zijn te wijten aan het kunstmatig creëren van nieuwe elektromagnetische velden door mensen

Hoe werd de Schumann-frequentie ontdekt?

in 1893 ontwikkelde de Ierse natuurkundige George Francis FitzGerald de hypothese dat de atmosfeer gebruikt kon worden als geleider van elektriciteit. Als lid van de groep van zogenaamde "Maxwellianen" bepleitte Fitzgerald de theorie van het elektromagnetische veld. Dit zou in wisselwerking staan met elektrische ladingen in de ruimte en zich zelfs bij afwezigheid van elektrische ladingen kunnen manifesteren. FitzGerald was in staat een elektromagnetische trilling van ongeveer 0,1 seconde te meten voor de toen bekende lagen van de atmosfeer. Dit was de laagste modus van de Schumann-resonantie. Pas later, met de aanname dat er ook een ionosfeer bestond (1902) en met het experimentele bewijs daarvan in 1925, konden ook hogere Schumann-resonanties worden aangetoond.

Deze eerste veronderstelling van Fitzgerald dat de atmosfeer als geleider van elektriciteit werkt, zou later door Schumann worden uitgewerkt. Schumann nam aan dat een bol een elektrische spanning opwekt in een andere bol en dat er dus een spanningsrelatie moet bestaan tussen deze twee bollen. Dit alles kon worden waargenomen in de negatief geladen aarde, die binnen de positief geladen ionosfeer bestaat en de aarde haar beslissende impuls geeft. In de loop van zijn onderzoek onderscheidde Schumann frequenties tussen 6 en 50 cycli. Van de in totaal acht Schumann-frequenties lagen er slechts vier in het Extreem Lage Frequentie (ELF) bereik, d.w.z. in het bereik tussen 3 en 30 Hertz:

Alfagolven: Frequentiebereik tussen 7 en 14 Hz worden geproduceerd door de hersenen in een ontspannen waaktoestand, d.w.z. vlak voor het inslapen, na het ontwaken en/of tijdens meditatie.
Betagolven: Frequentiebereik tussen 14 en 30 Hz worden opgewekt door de hersenen in een alerte en wakkere toestand. Mensen die lange tijd worden blootgesteld aan het bètagolfbereik voelen zich sterk gestrest en hun creativiteit wordt beperkt.
Theta-golven: Frequentiebereik tussen 3 en 7 Hz worden opgewekt door de hersenen in een droomtoestand, staat van ontspanning, creativiteit en/of intuïtie.
Deltagolven: Frequentiebereik tussen 0,5 en 3 Hz worden geproduceerd door de hersenen in diepe slaap.

Met behulp van EEG-apparatuur kon worden aangetoond dat de alfa- en theta-golven die het menselijk brein produceert, synchroniseren met de Schumann-frequentie. Beide hersenfrequenties zijn gebaseerd op een ontspannen, dromerige of slaperige resonantie, waarop ook celgeneratie en genezingsprocessen plaatsvinden. Alles wat bestaat heeft een bepaald frequentiebereik. Twee frequenties die synchroon op elkaar zijn afgestemd, zoals het geval is met de alfa- en theta-golven en de Schumann-frequentie, beïnvloeden elkaar. Als de Schumann-frequenties niet synchroon met elkaar bewegen, treden verstoringen op, d.w.z. disharmonie. Omdat het menselijk brein in resonantie is met de Schumann-frequenties, hebben deze verstoringen een direct effect op ons denken en zijn. Ze brengen het centrale zenuwstelsel uit balans, het sympathische zenuwstelsel, dat vooral de ingewanden voedt, en het parasympathische zenuwstelsel, dat verantwoordelijk is voor de structuur en het weefsel en de noodzakelijke lichaamsfuncties. Deze onbalans beïnvloedt lichaam, geest en ziel. Mensen kunnen hierop reageren met slaapstoornissen en/of stemmingswisselingen. Ook lichamelijke klachten als hoofdpijn, concentratieproblemen en/of depressieve stemmingen kunnen het gevolg zijn.

Nuttige toepassing van de Schumann-frequentie voor ziekten en algemeen welzijn

Toen artsen vroeger spraken over weersgevoeligheid of door regenbuien veroorzaakte somberheid en depressie door grijze dagen, werden ze meestal afgedaan als kwakzalvers. Intussen hebben talrijke wetenschappelijke experimenten bewezen dat het menselijk organisme functioneert als een zeer complex mechanisme en ook afhankelijk is van externe factoren. Er is dus niet alleen een verband tussen lichaam en geest, maar ook een beïnvloeding door de omgeving. Veel studies hebben aangetoond dat mensen die zich synchroniseren met de Schumann-frequentie van 7,83 Hz betere fysieke en psychologische factoren hebben dan mensen in disharmonie:

betere leer- en geheugenprestaties,
meer evenwicht en een neiging tot minder jet-lag symptomen,
betere stressbestendigheid.

Als bewijs voor het verband tussen hersenritmes en Schumann-resonanties kan de neuropsycholoog en psychotherapeut Herbert König worden aangehaald. Hij was Schumanns opvolger aan de universiteit van München en vergeleek natuurlijk voorkomende elektromagnetische velden in de omgeving met menselijke EEG-opnamen. Hij ontdekte dat de door de hersenen gestuurde alfagolven in hetzelfde frequentiegebied liggen als de Schumann-resonanties. König en zijn collega's onderzochten dit verschijnsel en bewezen dat de elektromagnetische activiteit die optreedt in de resonantieholte van de aarde gesynchroniseerd kon worden met de hersenritmes. Deze kennis kan worden toegepast voor medische doeleinden. Schumann vond speciaal voor dit doel zijn zogenaamde Schumann-apparaat uit, waarmee men de Schumann-frequentie als zelftherapie thuis of in medische instellingen kon reproduceren.

Synchroniseren met de Schumann-resonantie

Schumann ontwikkelde samen met andere artsen een zogenaamde zapper. Dit is een handig apparaatje waarmee verschillende frequenties kunnen worden ingesteld voor zelfbehandeling thuis of voor therapeutische oefening. Het doel van de zapper is om zichzelf weer in de juiste trilling te brengen. Veel onderzoekers zijn het erover eens dat het Schumann apparaat gebruikt kan worden om een 7,83 Hz signaal op te wekken en zo de storende effecten van elektromagnetische velden te verminderen. Aan de andere kant, als je niet meteen een zapper of een zogenaamd Schumann-apparaat wilt gebruiken, kun je ook de volgende paar dingen doen om weer in harmonie te komen met de Schumann-resonantie.

Breng veel tijd door in de natuur: Wat dacht je bijvoorbeeld van een ontspannende wandeling in het bos of een uitstapje naar de zee? Als je veel tijd buiten doorbrengt, zul je snel in staat zijn je trillingen in harmonie te brengen met Moeder Natuur, oftewel de Schumannfrequentie. Elke plek in de natuur is hier goed voor. Het maakt niet uit of het een picknick in de natuur is of een dutje op de ligstoel in de tuin. Het belangrijkste is dat je frisse lucht inademt!
Een blik op de sterren: Het observeren van de sterren aan de heldere nachtelijke hemel kan ook leiden tot harmonie met de frequentie van de aarde.
Luisteren naar Schumann-frequenties: Er zijn nu veel commerciële muziek-cd's die Schumann-frequenties bevatten. Je kunt hiernaar luisteren terwijl je naar je werk rijdt of tijdens je lunchpauze. Als alternatief zijn er ook veel video's op YouTube die je ontspannen kunt bekijken.

Waarom kan Schumann Resonantie genezing teweegbrengen?

De helende werking van de Schumann frequentie is nauw verbonden met de menselijke pijnappelklier. In het oude Egypte werd de pijnappelklier ook wel het derde oog genoemd. In medische zin is hij onderdeel van het diencephalon en verantwoordelijk voor de productie van melatonine. De pijnappelklier is dus enorm belangrijk voor onze hormoonregulatie en regelt het slaap-waakritme van de mens. In dit opzicht functioneert de pijnappelklier als een soort klokgenerator voor de hersenen.

Door gedurende langere tijd naar een bepaalde frequentie te luisteren, synchroniseert de pijnappelklier met deze frequentie. Dit gebeurt ongeveer elke dertig seconden gedurende telkens ongeveer 300 milliseconden. Onderzoekers hebben ontdekt dat de frequentie waarmee onze pijnappelklier synchroniseert van cruciaal belang is. Synchronisatie met de Schumann frequentie, zo blijkt uit het artikel, kan helend werken en een positieve invloed hebben op het algemeen welzijn.

Naast het positieve effect op de pijnappelklier hebben studies ook aangetoond dat de Schumann-frequentie ook een positief effect heeft op het limbisch systeem. De acht-hertz trilling brengt de hersenen in een kalmerende en tegelijkertijd energieke toestand. Het totale resultaat is een holistische harmonisatie van het lichaam waarin alle organen en alle functies van het organisme hun centrum vinden. Verschillende ziekteverschijnselen kunnen op deze manier worden verlicht of genezen.