Wat is Simian Virus 40?

Simian virus-40, vertaald ook apenvirus 40, is een virus uit de groep Polymaviridae. Het virus is vooral bekend onder de afkorting SV-40.

Simian virus-40 werd in 1960 ontdekt in de celculturen van niercellen van resusapen, die werden gebruikt voor de productie van het poliovaccin. Tussen 1955 en 1963 zijn waarschijnlijk enkele miljoenen mensen gevaccineerd met het injecteerbare en orale vaccin en daardoor besmet met simiaans virus-40. Het Simian virus-40 komt zowel bij primaten als bij mensen voor. De natuurlijke gastheren van SV 40 zijn vooral resusapen en de Aziatische makaken.

Wat is de structuur van simiaans virus-40?

Het Simian virus-40 is een klein, ongeveer 5,2 kb, DNA-tumorvirus met een isosahedrale kapsel en een dubbelstrengs DNA-genoom. De nauwste verwanten zijn de twee menselijke polyomavirussen, het JC-virus en het BK-virus. Deze virussen zijn in ongeveer 75% van hun aminozuren identiek aan de grote T-antigenen van de apenvirussen. Op het niveau van de nucleotidenvolgorde vertoonden de polyomavirussen een homologie van ongeveer 70%. De laagste overeenkomst zit in de sequentie van het regulerende gebied.

Wat is de medische betekenis van simiaans virus-40?

Net als andere polyomavirussen kan simiaans virus-40 onder bepaalde omstandigheden tumoren veroorzaken. In de meeste gevallen blijft een infectie echter volledig asymptomatisch. Bij mensen is tot nu toe geen direct verband aangetoond tussen een SV40-infectie en het ontstaan van een tumor. Wel spelen oncogenen van het simiaans virus-40 een belangrijke rol bij de ontwikkeling van kankercellen uit menselijke cellen in een celkweek. Een verband tussen menselijke tumoren en het simiaans virus-40 als oorzaak kon echter niet onomstotelijk worden vastgesteld . Een duidelijk bewijs van SV-40 in verschillende tumoren kon tot nu toe niet worden geleverd.

Men vermoedt dat SV-40 eind jaren vijftig en begin jaren zestig op mensen is overgedragen via besmet poliovaccin. Ongeveer 100 miljoen mensen wereldwijd kregen toen dit vaccin. Tot nu toe is het SV-40 ontdekt bij mensen uit Zuid-Europa, Amerika en Japan . Het virus wordt overgedragen via speeksel of andere lichaamsvloeistoffen. In deze periode kon worden vastgesteld dat de incidentie van non-Hodgkin-lymfoom bijna is verdubbeld. Waarvoor echter momenteel geen geldige verklaring bestaat .

Voor welke ziekten zou het simian virus-40 de oorzaak zijn?

Volgens kritische evaluaties van zowel epidemiologische als virologische gegevens wijzen op een verband tussen SV-40 en bepaalde soorten kanker bij mensen. Om deze etiologie met zekerheid te kunnen bewijzen, ontbreken nog enkele aanvullende studies. Volgens een verklaring van de Wereldgezondheidsorganisatie wordt aangenomen dat Simian virus-40 de oorzaak is van de volgende menselijke tumoren:

• Mesotheliomen,
• Osteosarcomen,
• zeldzame hersentumoren.

De besmetting van vaccins werd, zoals gezegd, ontdekt in 1960. Na deze, ongetwijfeld vreselijke ontdekking, reageerde de WHO onmiddellijk en nam maatregelen op om SV-40 uit polio en andere vaccins te weren, als eis voor zowel de productie als de kwaliteitscontrole van poliovaccin. Deze eisen zijn consequent toegepast door vaccinfabrikanten omdat al meer dan 30 jaar is gebleken dat poliovaccins geproduceerd in niercellen van apen volledig vrij zijn van Simian virus-40.

De nieuwe en zeer gevoelige PCR-tests werden gebruikt om het bewijs te leveren dat er geen Simian virus-40 meer in de poliovaccins zat. Ook nu nog worden PCR-tests gebruikt bij de productie van poliovaccins .

Epidemiologische studies uitgevoerd tussen 1960 en 1974 konden geen verband vinden tussen menselijke tumoren en Simian virus 40. Ook recentere epidemiologische gegevens uit de zogenaamde tumorregisters, die meer dan 60 miljoen persoonsjaren van observatie bestrijken, hebben geen verband kunnen vinden. Er werden geen verschillen gevonden in de tumorincidentie die ook konden worden toegeschreven aan de met SV-40 besmette poliovaccins.

Het is volstrekt onduidelijk of de Simian virus-40 stammen die nu in de menselijke bevolking aanwezig en aantoonbaar zijn, nog steeds verband houden met het gebruik van het poliovaccin destijds. Ondanks bijna 40 jaar observatie is nog steeds niet met zekerheid vastgesteld dat de besmetting met simiaans virus-40 van sommige vroege partijen van het vaccin ook maar enig negatief effect heeft gehad op de gezondheid van de bevolking

Samengevat is er op basis van PCR-analyses geen bewijs "voor" of "tegen" een verband tussen SV-40 en een reeks menselijke tumoren . Bovendien is er tot nu toe geen betrouwbaar epidemiologisch en serologisch bewijs voor het verband tussen met simiaans virus-40 besmette vaccins en de incidentie van menselijke tumortypen die overeenkomen met door SV-40 geïnduceerde tumoren bij hamsters .

Is er een verband tussen simiaans virus-40 en non-Hodgkin lymfoom (NHL)?

Vooral de non-Hodgkin lymfomen zijn de laatste 30 jaar enorm in frequentie toegenomen. Hoewel er geen risicofactoren met zekerheid bekend zijn, wordt er altijd gespeculeerd over de virale oorzaak. Ook het Simian virus-40, dat bij proefdieren tumoren induceert maar ook mensen kan infecteren, wordt hier herhaaldelijk in het spel gebracht.

In twee onlangs gepubliceerde studies uit de VS werd dankzij PCR-analyses het SV-40 T-antigeen in verband gebracht met in meer dan 40% van de weefselmonsters van NHL. Daarentegen kon in een grote Japanse studie slechts 11 - 19 % van de weefselmonsters in verband worden gebracht met het SV-40 in . En in eerder uitgevoerde studies was het slechts 10 - 15 % van alle monsters dat een simian virus-40 suggereerde .