COVID-vaccinaties: Spikeiwitten in de celkern en DNA-schade ontdekt

Het Coronavirus (SARS-CoV-2) houdt de mensen nu al bijna twee jaar in spanning. De pandemie die daardoor ontstond heeft niet alleen de wereldeconomie zwaar getroffen, maar ook vele levens geëist. Sindsdien hebben wetenschappers over de hele wereld koortsachtig onderzoek gedaan naar een geschikte behandelingsmogelijkheid.

Het COVID-vaccin, dat in december 2020 voor het eerst werd gebruikt, werd al snel een baken van hoop voor een terugkeer naar de normaliteit. Maar de mRNA-vaccinatie, die voor het eerst werd gebruikt, verschilt sterk van de tot nu toe gebruikte vaccinaties en is niet zonder controverse. Terwijl een conventionele vaccinatie het menselijk lichaam immuniseert door de desbetreffende gedode ziekteverwekker toe te dienen, zet de COVID-vaccinatie het DNA (d.w.z. het menselijk genetisch materiaal) in de celkern om in mRNA. Het mRNA bevat de blauwdruk voor het zogenaamde spike-eiwit. Dit spike-eiwit is de reden waarom mensen die met COVID besmet zijn, symptomen ontwikkelen.

Het is de bedoeling dat de COVID-vaccinatie antistoffen vormt tegen het spike-eiwit en zo mensen beschermt tegen COVID-infectie - althans dat is het plan. Een studie van wetenschappers van de Universiteit van Stockholm, gepubliceerd in oktober 2021, toonde echter aan dat de spike-eiwitten kunnen doordringen in de celkern en daar blijvende schade kunnen toebrengen aan het DNA.

Welke rol spelen spike-eiwitten bij COVID-19 infectie?

Het zogenaamde spike-eiwit wordt specifiek gebruikt door de Sars-CoV-2 ziekteverwekker om aan te meren op menselijke cellen en zo het COVID-virus in de cellen te introduceren. Deze conclusie werd al getrokken door onderzoekers die eerste in vitro onderzoek deden op menselijke cellen en spike-eiwitten vonden in de cellen van met name mensen die ernstig met Corona besmet waren. De studie van wetenschappers van de Universiteit van Stockholm toonde ook aan dat het spike-eiwit het vermogen van het DNA om zichzelf te herstellen beschadigt. Dit verklaart ook de ernstige COVID-kuren, omdat het spike-eiwit het natuurlijke immuunsysteem aantast.

Binnen het coronavaccin neemt het spikeiwit echter een niet onbelangrijke rol in. Het Covid 19 vaccin draagt de blauwdruk voor het spike-eiwit van het coronavirus. Door middel van een code moet het COVID-vaccin het spike-eiwit reproduceren en zo de productie ervan stimuleren om immunisatie op te wekken. In hun studie hebben onderzoekers van de Universiteit van Stockholm de mogelijke bijwerkingen van dit op spikeiwit gebaseerde vaccin aangetoond.

DNA-reparatiesysteem aangetast door COVID-vaccinatie

De afdeling Klinische Microbiologie en Virologie van de Universiteit van Umeå en de moleculair biologen van de afdeling Moleculaire Biowetenschappen van de Universiteit van Stockholm ontdekten in hun onderzoek dat de spike-eiwitten de werking van het DNA blijvend kunnen beschadigen. Met name het vermogen om zichzelf te repareren wordt door het spike-eiwit aangetast.

Naast het lichaamseigen immuunsysteem is dit DNA-reparatiesysteem een belangrijk beschermingsmechanisme tegen infectieziekten. Dit komt omdat de vorming van witte bloedcellen, de zogenaamde B- en T-cellen, essentieel is voor het effectief bestrijden van een infectie. De B- en T-cellen zijn als het ware de witte bloedcellen van het immuunsysteem. Zowel het DNA als het immuunsysteem zijn cruciaal betrokken bij de vorming van witte bloedcellen. Als er te weinig witte bloedcellen worden aangemaakt of als de B- en T-cellen geremd worden in hun groei, leidt dit tot een immuundeficiëntie. Een intact immuunsysteem bevordert op zijn beurt de ontwikkeling van infectieziekten.

DNA-schade door COVID-vaccinatie?

De onderzoekers van de studie in Stockholm beweren tot precies deze conclusie te zijn gekomen, namelijk dat het spikeiwit het DNA-reparatiesysteem en het adaptieve menselijke immuunsysteem in vitro ondermijnt. De COVID-vaccinatie zou dus een mechanisme in gang zetten dat, door de vorming van de spike-eiwitten, de lichaamseigen immuniteit laat aantasten door het DNA-herstel te verlagen. Vooral bij oudere mensen of bij mensen met een reeds verzwakt immuunsysteem kan deze omstandigheid verwoestende gevolgen hebben en leiden tot ernstige COVID-19 kuren.

Toegenomen tumorvorming mogelijk

Het vermogen van DNA om zichzelf te repareren is niet alleen belangrijk voor het lichaamseigen immuunsysteem. DNA is ook in staat om eventuele fouten, zogenaamde mutaties, zelf te repareren. Als deze functie verstoord is door een defect DNA-reparatiesysteem, kan het zijn dat mutaties niet eens herkend worden en dus niet gerepareerd kunnen worden. Te veel mutaties leiden dan weer tot tumoren of genetische ziekten.

Omdat de onderzoekers van de Universiteit van Stockholm het DNA-reparatiesysteem verstoord zien door de vorming van het spikeiwit, vrezen ze dat de COVID-vaccinatie zou kunnen bijdragen tot meer tumorvorming.

Welke consequenties moeten getrokken worden uit de studie van Stockholm?

De onderzoekers van de Universiteit van Stockholm zien ernstige bijwerkingen van de productie van volledige spikeiwitten door de COVID-vaccinatie. Daarom stellen ze in plaats daarvan voor om in de toekomst alleen bepaalde delen van het spikeiwit te gebruiken bij de COVID-vaccinatie. Als niet het volledige spike-eiwit wordt geproduceerd, hopen ze dat de vaccinatie veiliger en effectiever zal zijn.

De studie van Stockholm - Een samenvatting

De Sars-CoV-2 ziekteverwekker van het Covid-virus gebruikt het zogenaamde spike-eiwit om aan te meren op menselijke cellen en zo het COVID-virus in de cellen te brengen. Het Covid 19 vaccin draagt de blauwdruk voor het spike-eiwit van het Coronavirus in de vorm van een code. Op deze manier wordt verondersteld dat het spikeiwit wordt gerepliceerd en de productie ervan wordt gestimuleerd om een natuurlijke immuniteit tegen COVID tot stand te brengen.

Onderzoekers van de Universiteit van Stockholm ontdekten echter onlangs dat het spike-eiwit ook het DNA-reparatiesysteem aantast. Samen met het lichaamseigen immuunsysteem is dit een van de belangrijkste menselijke beschermingsmechanismen tegen infectieziekten. Dat komt omdat het DNA een beslissende rol speelt bij de vorming van B- en T-cellen, de zogenaamde witte bloedcellen van het immuunsysteem. Als iemand onvoldoende witte bloedcellen vormt, leidt dit tot een immuundeficiëntie.

Naast de vorming van witte bloedcellen heeft het DNA ook het vermogen om zogenaamde mutanten, d.w.z. fouten in het DNA, te herkennen en te repareren. Het spike-eiwit schakelt dit DNA-reparatiesysteem vrijwel uit. Daardoor kunnen mutanten, indien nodig, noch herkend, noch gerepareerd worden. De vorming van mutanten leidt echter tot meer tumorvorming of de ontwikkeling van genetische ziekten.

Hier is de link naar de studie: virussen-13-02056-v2-1