Ga naar de hoofdinhoud

Wat is tongcarcinoom?

Linguaal carcinoom wordt in de volksmond ook wel tongcarcinoom genoemd. Het is een zeldzame kwaadaardige tumor in het tonggebied, die vooral het achterste derde deel van de tong en, nog zeldzamer, het voorste deel van de tong en de onderkant van de tong aantast. Overmatig nicotine- of alcoholgebruik en andere oraal ingenomen geneesmiddelen bevorderen de ontwikkeling van tongcarcinoom. Onvoldoende mondhygiëne kan ook bijdragen aan de ontwikkeling van linguaal carcinoom. Als linguaal carcinoom vroeg wordt ontdekt, is de kans op genezing groot.

Welke vorm neemt tongcarcinoom aan?

Linguale carcinomen zijn meestal plaveiselcelcarcinomen (kwaadaardige huidtumoren) en komen voor in een platte of bloemkoolachtige vorm. Als een linguaal carcinoom al ver gevorderd is in zijn groei, kan het ook naburige cellen aantasten, zoals de lymfeklieren in de hals, de onderkaak of het strottenhoofd.

Wat zijn de oorzaken van linguaal carcinoom?

Artsen zijn nog steeds verdeeld over de precieze oorzaken van linguaal carcinoom. Wel staat vast dat de volgende factoren het risico op het ontwikkelen van linguaal carcinoom kunnen vergroten:

  • Roken,
  • veel alcoholgebruik (vooral van sterke drank),
  • Virale infecties (vooral HPV),
  • chronische ontsteking van de slijmvliezen van de mond en de tong,
  • onvoldoende mondhygiëne.

Wat zijn de symptomen van linguaal carcinoom?

Getroffenen die lijden aan linguïstisch carcinoom ervaren nauwelijks symptomen, vooral in het beginstadium. Later kunnen echter de volgende meestal aspecifieke symptomen optreden:

  • brandende pijn in het mond- en/of keelgebied, die vooral bij het slikken sterker wordt
  • Pijn of ongemak bij het slikken
  • Vreemd lichaam gevoel in de mond en/of keelstreek
  • Keelpijn die kan uitstralen tot in de oren
  • toegenomen speekselvorming
  • beperkte beweeglijkheid van de tong
  • Slechte adem
  • Problemen met articulatie
  • bloedingen aan de onderkant van de tong
  • vergrote lymfeklieren in de hals en/of onderkaak

Hoe wordt de diagnose linguaal carcinoom gesteld?

Als een linguaal carcinoom wordt vermoed, moet de betrokkene een specialist in oor-, neus- en keelgeneeskunde of een specialist in mond- en kaakchirurgie raadplegen. De betreffende specialist zal eerst de medische voorgeschiedenis van de patiënt opnemen en de mond en keel grondig onderzoeken, eventueel met behulp van een spiegel. Als het vermoeden van een linguaal carcinoom wordt bevestigd, wordt een weefselmonster genomen van het veranderde huidgebied. Uiteindelijk kan het vermoeden van een linguaal carcinoom alleen worden bevestigd door het endoscopisch onderzoek van het weefselmonster (biopsie). Verdere beeldvormingsprocedures zoals een echo-onderzoek, een computertomografie (CT) of een magnetische resonantiebeeldvorming kunnen vaststellen hoe ver de tumor zich al ontwikkeld heeft. Deze kennis speelt een belangrijke rol bij de verdere behandeling.

Hoe wordt een linguaal carcinoom behandeld?

De behandeling van een linguaal carcinoom hangt altijd af van de grootte van de tumor en de uitbreiding ervan. Daarnaast moet er rekening mee worden gehouden of de tumor al is uitgezaaid en wat de algemene gezondheidstoestand van de patiënt is. Bij alle mogelijke behandelingen zal de arts altijd proberen de functionaliteit van de tong en de andere aangetaste celstructuren zoveel mogelijk te behouden. Meestal worden de volgende therapeutische maatregelen overwogen:

  • Chirurgie: wordt meestal uitgevoerd als de tumor operatief zo volledig mogelijk kan worden verwijderd. Bij een chirurgische ingreep in het tonggebied wordt meestal een laser gebruikt, waarbij ook eventuele uitzaaiingen, bijvoorbeeld in het halsgebied, kunnen worden verwijderd.
  • Radiotherapie, of gecombineerde radiotherapie en chemotherapie: wordt meestal gebruikt voor zeer vergevorderde tumoren die niet volledig verwijderd kunnen worden
  • Gerichte therapie: dit omvat moderne geneesmiddelen zoals monoklonale antilichamen (bijvoorbeeld cetuximab), die specifiek gericht zijn op de specifieke celstructuur van het tumorweefsel om het te vernietigen of de groei ervan te vertragen
  • Plastische reconstructie: deze behandelmethode wordt vooral toegepast in vergevorderde gevallen die gepaard gaan met slikstoornissen en/of spraakproblemen. De beschadigde of verwijderde structuren worden dan operatief vervangen om tenminste de spraakfunctie, het kauwen en/of het slikken te waarborgen.
  • Psychologische ondersteuning: wordt aangeboden aan de getroffenen om hen te helpen omgaan met de ziekte en de daarmee gepaard gaande problemen en/of beperkingen.

Wat is de nazorg voor linguïstisch carcinoom?

Revalidatie moet direct of zo snel mogelijk na afloop van de behandeling volgen. Hiervoor kan de betrokkene terecht bij speciale nazorgklinieken die niet alleen vertrouwd zijn met de lichamelijke, maar ook met de psychische problemen van een kankerziekte. Naast deze nazorgklinieken moeten kankerpatiënten ook regelmatig op controle komen. Deze zijn nodig om eventuele kankerneoplasma's in een vroeg stadium op te sporen en te behandelen.

Wat is de prognose van linguïstisch carcinoom?

De 5-jarige overlevingskans voor patiënten met een linguale tumor is maximaal 25 procent. De 5-jaarsoverleving van patiënten met een tongrandtumor ligt tussen de 35 en 50 procent.