Versterking van het immuunsysteem met frequentietherapie en nog veel meer

Uitgaande van de veronderstelling dat elk menselijk organisme evenals elke ziekteverwekker bepaalde frequenties uitzendt, is frequentietherapie bedoeld om de ziekteverwekkers zodanig in trilling te brengen dat ze door het immuunsysteem vernietigd of bestreden kunnen worden.

Frequentietherapie wordt beschouwd als een alternatieve behandelmethode die niet alleen bij kanker, maar ook bij allerlei andere ziekten verbluffende resultaten oplevert.

In combinatie met de juiste voedingssupplementen zou frequentietherapie niet alleen specifiek ziekteverwekkers, bacteriën, schimmels of virussen doden, maar ook de menselijke orgaanfuncties ondersteunen, ontgiftingsprocessen stimuleren en het immuunsysteem versterken.

Het volgende artikel onthult de precieze procedure achter frequentietherapie, hoe het wordt toegepast en wat er bekend is over het werkingsmechanisme ervan.

Wat is frequentietherapie?

Frequentietherapie neemt de uitdrukkingen "negatieve trillingen voelen" of "niet op dezelfde golflengte zitten" letterlijk.

Dat komt omdat frequentietherapie uitgaat van de veronderstelling dat elke trilling die elke cel, elk organisme en elk orgaan uitzendt, kan worden waargenomen.

Bij frequentietherapie, die vaak ook resonantietherapie wordt genoemd, moeten deze trillingen opzettelijk worden verzwakt of versterkt via bepaalde apparaten voor frequentietherapie om structuren in het lichaam te veranderen.

Zelfs relatief lage stroomsterktes in combinatie met de bijbehorende zendfrequentie moeten leiden tot een reactie bij de ontvanger.

Deze reactie bestaat erin dat de frequentietherapie een direct effect heeft op de ziekteverwekker.

Door het toedienen van elektrische schokken aan de ziekteverwekker wordt deze beschadigd en het immuunsysteem versterkt.

Het idee van frequentietherapie is niet nieuw.

Acupunctuur werkt ook met verschillende frequenties en wordt met succes gebruikt om een grote verscheidenheid aan ziekten te behandelen.

Momenteel wordt frequentietherapie beschouwd als een van de meest innovatieve en toekomstgerichte therapievormen in de complementaire geneeskunde.

Er zijn verschillende soorten frequentietherapie, elk met zeer verschillende effecten in het menselijk organisme.

Wie heeft frequentietherapie uitgevonden?

Als deelgebied van de elektrotherapie is frequentietherapie terug te voeren op verschillende wetenschappers.

Een van de vroegste vormen van elektrotherapie, die voor medische doeleinden werd gebruikt, is te dateren in de tijd van de Egyptische geavanceerde beschaving. De toepassing van elektrische palingen, elektrische meervallen of elektrische roggen was bedoeld om jicht of andere pijnen te genezen. Al deze vissoorten hebben een specifiek orgaan, de zogenaamde electroplax, dat elektrische schokken tot 50mA opwekt. Men ontdekte dat de elektrische schokken niet gevaarlijk zijn voor de mens, maar wel uiterst effectief.

De kennis over deze elektrische schokken werd eeuwenlang gebruikt, totdat ze rond 1920 door de orthodoxe geneeskunde naar de achtergrond werd gedrongen.

Pas in de jaren dertig herontdekte Dr. Royal Raymond Rife de kennis over elektromagnetische resonanties tijdens zijn kankeronderzoek.

Hij ontdekte dat verschillende ziekteverwekkers verschillende elektromagnetische sequenties hebben en dat levende organismen beïnvloed kunnen worden door bepaalde frequenties te gebruiken.

Voor zijn studies ontwikkelde Rife zijn beroemde speciale microscoop, die een hoge resolutie had. Met behulp van deze microscoop kon hij waarnemen hoe ziekteverwekkers stierven wanneer bepaalde frequenties werden toegepast. In de jaren vijftig ontwikkelde Rife een speciaal apparaat voor frequentietherapie dat via elektroden elektromagnetische golven in het lichaam uitzond.

Deze elektromagnetische golven brachten de ziekteverwekkers opzettelijk in trilling, zodat ze stierven of zo verzwakt werden dat ze door het lichaamseigen immuunsysteem konden worden vernietigd. Rife noemde deze trillingen "dodende frequenties". Deze frequenties zijn vergelijkbaar met een operazanger die glas kan laten springen. Als de exacte frequentie van de ziekteverwekker wordt geraakt, lossen de DNA-strengen volgens het resonantieprincipe op en wordt de ziekteverwekker vernietigd. De "dodende frequenties" bestaan voor een grote verscheidenheid aan ziekteverwekkers en kunnen volgens de onderzoekers gebruikt worden om ziekten te behandelen.

Omdat Rife's goedkope kankerbehandeling werd geboycot door de farmaceutische industrie, werden zijn studies pas decennia later opgepakt door wetenschapper Dr. Hulda Clark.

Net als Rife deed ook Clark onderzoek met de elektromagnetische signaturen van bacteriën, parasieten en virussen. Clark slaagde er ook in talrijke frequenties te identificeren waarmee ziekteverwekkers specifiek beschadigd konden worden. Ze ontwikkelde verschillende apparaten voor frequentietherapie, die bacteriën, virussen en/of parasieten moesten doden door middel van speciale oscillaties.

De arts Dr. Beck gebruikte de aantekeningen van Clark als basis voor de ontwikkeling van zijn bloedelektriseringsapparaat. Met behulp van dit apparaat moest het bloed van de patiënt gezuiverd worden door een kleine dosis elektriciteit. In combinatie met het bloedelektriseringsapparaat beval Dr. Beck de door hem ontwikkelde magneetveldtherapie aan, die met behulp van colloïdaal zilver een versterkend effect zou hebben.

Naast Dr. Rife, Dr. Clark en Dr. Beck heeft ook het Instituut van NLS-Informationsmedizin GmbH verschillende frequenties kunnen identificeren die de menselijke orgaanfuncties kunnen ondersteunen, vooral de laatste jaren.

Hoe werkt frequentietherapie?

Frequentietherapie is gebaseerd op de veronderstelling dat elk orgaan en elke cel individuele elektromagnetische frequentiepatronen heeft. Als deze frequentiepatronen uit balans zijn, kan dit wijzen op een beginnende of bestaande ziekte.

Frequentietherapie is er niet alleen op gericht om de verandering in frequentiepatronen in een vroeg stadium te herkennen, maar ook om ze te kunnen veranderen.

Bij frequentietherapie wordt een speciaal softwaregestuurd apparaat, dat verbonden is met een computer, via kleefelectroden met het lichaam verbonden. (Dit is tenminste het geval als de behandeling wordt uitgevoerd door een arts in een praktijk.

Inmiddels zijn er echter ook bepaalde apparaten voor frequentietherapie voor thuisgebruik) Via het apparaat worden frequenties tussen minder dan één Hz en meer dan 120 GHz naar het menselijk organisme gestuurd. Ziekteverwekkers zoals bacteriën, virussen of schimmels moeten zo in trilling worden gebracht en zo nodig gedood of verzwakt, zodat het lichaamseigen immuunsysteem de ziekteverwekker kan bestrijden.

Voor welke toepassingsgebieden is frequentietherapie geschikt?

Frequentietherapie kan gebruikt worden als pijntherapie. Veel pijnpatiënten melden het positieve effect van frequentietherapie en zeggen dat ze dankzij deze therapeutische maatregel minder pijnmedicatie nodig hebben.

Maar ook huidziekten, allergieën of stofwisselingsstoornissen kunnen met frequentietherapie worden behandeld.

Veel therapeuten spreken ook van een positief effect bij de behandeling van hardnekkige infecties zoals de ziekte van Lyme, herpes simplex, HPV of sinusitis.

Daarnaast kan frequentietherapie ook gebruikt worden als ondersteunende behandeling bij kanker, vooral wanneer bestraling of chemotherapie niet het gewenste succes heeft opgeleverd.

Verder kan frequentietherapie helpen als aanvullende therapeutische maatregel bij celregeneratie, bijvoorbeeld na kanker.

Frequentietherapie kan ook gebruikt worden om het immuunsysteem te ondersteunen en schadelijke stoffen te elimineren.

Hierbij worden de nieren, darmen, lever en het lymfestelsel ondersteund door de bijbehorende frequenties en worden mogelijke ziekteverwekkers zoals bacteriën, parasieten, schimmels of virussen geëlimineerd.

In combinatie met frequentietherapie kunnen ook alkalische kruidentheeën, colloïdaal zilver en volledige en voetbaden worden gebruikt. Zij versterken de afweer van het lichaam tegen bacteriën en virussen.

Benaderingen van frequentietherapie

Artsen onderscheiden met betrekking tot frequentietherapie twee benaderingen, die meestal op elkaar voortbouwen:

• Algemene lichaamsscan: Hierbij wordt de hele patiënt onderzocht om van hem of haar een lezing te krijgen over de frequenties die hij of zij produceert. In het bijzonder wordt gezocht naar afwijkingen met betrekking tot de frequentieniveaus van de organen en andere gebieden van het lichaam. Op deze manier moet de respectievelijke toestand van het orgaan worden vastgesteld en of er al dan niet ziekteverwekkers aanwezig zijn in de overeenkomstige delen van het lichaam.
  Afhankelijk van de resultaten van het onderzoek wordt het betreffende lichaamsdeel vervolgens door middel van frequentietherapie op een optimaal trillingsniveau gebracht.
• Gerichte genezing: Normaal gesproken volgt deze methode op de algemene lichaamsscan. Na de algemene lichaamsscan kan een gebied van het lichaam als problematisch worden aangemerkt en vervolgens worden behandeld in het kader van gerichte genezing. Artsen gaan ervan uit dat elk orgaan op een andere frequentie reageert. Bijvoorbeeld, terwijl de hersenen een hoge frequentie van 72 tot 78 Hz hebben, heeft de alvleesklier een frequentie van 60 tot 80 Hz en de maag een frequentie tussen 58 en 65 Hz. Niet alleen gifstoffen, maar ook ziekteverwekkers werken op een lagere frequentie. Als deze frequentie van de ziekteverwekker een bepaald orgaan raakt, verlaagt ook de frequentiewaarde dienovereenkomstig voor het betreffende orgaan. Binnen de techniek van gerichte genezing moet de frequentie van het betreffende lichaamsdeel weer op het oorspronkelijke niveau worden gebracht.

Behandeling van kanker door frequentietherapie

Dr. Rife ging ervan uit dat veel tumoren worden veroorzaakt door micro-organismen. Binnen zijn onderzoekswerk slaagde Rife erin zogenaamde "dodende frequenties" te ontwikkelen waarmee hij beweert in het laboratorium geproduceerde tumoren volledig te hebben vernietigd. Voor zijn werk ontwikkelde hij een apparaat voor frequentietherapie, dat later door verschillende onderzoekers werd aangepast en verder ontwikkeld. Maar, vooral met betrekking tot kankertherapie, mag zo'n apparaat voor frequentietherapie nooit zonder professionele hulp worden gebruikt. Omdat er altijd verschillende oorzaken aan een ziekte ten grondslag liggen, moet de algemene gezondheidstoestand van de patiënt eerst door de arts worden bekeken en moet de frequentietherapie dienovereenkomstig door een deskundige worden begeleid.

Wat zijn de verschillende apparaten voor frequentietherapie?

Er zijn verschillende frequentietherapie apparaten die gebruikt kunnen worden voor verschillende soorten frequentietherapie. In het algemeen is de behandeling met een frequentietherapieapparaat voor de patiënt volledig pijnloos. Sommige patiënten ervaren een lichte tinteling tijdens de behandeling, maar de meerderheid vindt dit prettig.

• Plasmagenerator: Dit apparaat voor frequentietherapie maakt geen direct lichamelijk contact met de patiënt. In plaats daarvan creëert de plasmagenerator een elektromagnetisch veld rond het lichaam van de patiënt met een straal van ongeveer vijf meter. Met de plasmagenerator kunnen frequenties ook in diepere weefsellagen en organen worden uitgezonden. Dit betekent dat de gewenste effecten zelfs in het bot kunnen worden bereikt.
• Zapper: Dit apparaat werd, elk in verschillende versies, ontwikkeld door Dr. Hulda Clark en Dr. Beck. De zapper zendt frequenties naar het lichaam via de huid. Omdat er een zendweerstand is op de huid en een interne weerstand in het lichaam, die samen ongeveer 2.500 ohm bedragen, bereikt de zapper niet de diepere lagen of met lucht gevulde organen zoals de longen. Bovendien kunnen de door de zapper uitgezonden frequenties niet doordringen in de botten. De zapper is daarom vooral geschikt voor het beschadigen of vernietigen van micro-organismen, voor pijntherapie, voor stimulatietherapie en voor ontgifting.

Waar kunnen apparaten voor frequentietherapie worden gekocht?

Frequentietherapie apparaten zijn te koop bij artsen, maar ook bij alternatieve behandelaars. Het is belangrijk onderscheid te maken tussen apparaten die uitdrukkelijk geschikt zijn voor thuisgebruik en apparaten die in een dokterspraktijk moeten worden uitgevoerd. Er zijn ook verschillen in het doel van de behandeling. Terwijl sommige apparaten voor frequentietherapie met eenvoudige programma's alleen dienen om het immuunsysteem te versterken en gebruikt moeten worden in combinatie met voedingssupplementen, worden andere specifiek gebruikt om ziektepatronen te behandelen.

Voor wie is frequentietherapie geschikt?

Artsen kunnen een zogenaamd NLS-apparaat gebruiken om verschillende medische aandoeningen te diagnosticeren. Een NLS-apparaat is een niet-lineair analyseapparaat dat disharmonische trillingen detecteert en aangeeft welke bacteriën en virussen in welke organen voorkomen. Om deze micro-organismen te vernietigen kan een plasma-apparaat of een zapper worden gebruikt. Idealiter wordt frequentietherapie daarom altijd gebruikt in combinatie met conventionele geneeskunde en moeten patiënten altijd een medisch specialist raadplegen voordat ze met de therapiemaatregel beginnen. De arts kan dan niet alleen de juiste soort frequentietherapie voor de patiënt bepalen, maar ook het succes van de therapiemaatregelen in de loop van de behandeling meten. Zelfbehandeling in het kader van frequentietherapie wordt uitdrukkelijk afgeraden.

Effectiviteit van frequentietherapie bij kanker

In de loop van talrijke onderzoeken is gebleken dat de toepassing van de volgende frequenties voor de behandeling van de volgende kankerziekten verlichting kan geven:

• Alvleesklierkanker: cellen van dit type kanker zijn bijzonder gevoelig tussen 100.000 en 300.000 Hz,
• Leukemie: Zogenaamde frequenties onder de naam OPEF-technologie ("oscillerend gepulseerd elektrisch veld") zouden gemiddeld 25% tot 40% van de leukemiecellen doden. Bij sommige patiënten is het percentage dodelijke leukemiecellen zelfs 60%. De regelmatige en juiste toepassing van frequentietherapieën bij leukemie zou de groei van kankercellen zelfs met 65 procent vertragen.
• en nog veel meer boeiende onderwerpen in onze informatiebladen

Wat zijn de contra-indicaties van frequentietherapie?

Frequentietherapie mag niet worden uitgevoerd tijdens de zwangerschap en ook niet bij patiënten met pacemakers. Als de patiënt grotere implantaten heeft, kan dit ook een contra-indicatie zijn voor het uitvoeren van frequentietherapie.