- Frequentiesystemen
-
Thema's
- Tumoren benigne (goedaardig)
- Tumor kwaadaardig (maligne)
- Poliepen
- Cysten
- Virussen
- Bacteriën
- Dermatologie en frequenties
- Gynaecologie en frequenties
- Ziekten en frequenties
- Neoplasie en frequentietherapie
- Ziekteverwekkers en frequentietherapie
- Esoterie en frequentietherapie
- Waterstof - frequentietherapie
- Onderwerpen Elektrosmog
- KE kruiden blog
- Frequentie therapie basis
- Biozapper
- Jager 4025 - Meta Jager
- Frequentietherapie in Oostenrijk
- Gezondheid in het algemeen
- Elemententheorie
- Mycotherapie
- Vitaal veld
- Allergieën
- Zuur-base evenwicht
- Schimmelziekten
- Buchempfehlungen
- Komplementäre Medizin
- Toevoegingen
- E-Smog
- Frequenties
- Analyse | Consulting
- Onderwijs
Lexicon: A
Aflatoxine en frequentietherapie
Definitie:
Aflatoxinen zijn giftige chemische verbindingen die worden geproduceerd door bepaalde schimmels, met name van het geslacht Aspergillus. Deze schimmels groeien vaak op landbouwproducten zoals maïs, pinda's en katoenzaad, vooral onder vochtige en warme omstandigheden.
Oorsprong:
Aflatoxinen worden voornamelijk geproduceerd door de schimmelsoorten Aspergillus flavus en Aspergillus parasiticus. Deze schimmels kunnen op verschillende voedingsmiddelen en diervoeders groeien als de bewaaromstandigheden niet optimaal zijn.
Gezondheidsrisico's:
Aflatoxinen zijn kankerverwekkend en kunnen ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken bij mens en dier. De consumptie van met aflatoxine besmet voedsel kan het risico op leverkanker verhogen. Ze kunnen ook acute vergiftiging veroorzaken, wat kan leiden tot leverschade en -falen.
Regelgeving:
Wereldwijd zijn er strenge regels om het aflatoxinegehalte in voedsel en diervoeder te controleren. Deze voorschriften zijn bedoeld om ervoor te zorgen dat de concentraties aflatoxinen in voedingsmiddelen onder de gespecificeerde grenswaarden blijven om de gezondheid van consumenten te beschermen.
Preventie:
Om de vorming van aflatoxinen te voorkomen, is het belangrijk om landbouwproducten op te slaan onder geschikte omstandigheden die de groei van schimmels tegengaan. Dit houdt onder andere in dat de luchtvochtigheid en temperatuur tijdens opslag en transport worden gecontroleerd.
Detectie:
Aflatoxinen kunnen worden gedetecteerd met verschillende analytische methoden, waaronder hogedrukvloeistofchromatografie (HPLC) en enzyme-linked immunosorbent assays (ELISA). Deze tests zijn essentieel voor het bewaken en controleren van aflatoxinegehaltes in voedsel.
Wetenswaardigheden:
- Aflatoxinen werden voor het eerst ontdekt in de jaren 1960 nadat duizenden kalkoenen in Engeland stierven aan een mysterieuze ziekte die later werd herleid naar met aflatoxinen besmet voer.
- Er zijn verschillende soorten aflatoxinen, waaronder aflatoxine B1, B2, G1 en G2, waarbij aflatoxine B1 als de giftigste wordt beschouwd.
Onderzoek:
Onderzoek richt zich op de ontwikkeling van methoden om aflatoxinebesmetting in voedsel te verminderen en het kweken van planten die resistent zijn tegen schimmelaantasting.