Fasciolopsis buski en frequentietherapie

Definitie:

Fasciolopsis buski is een parasitaire platworm die behoort tot de klasse van de trematoden. Het is de grootste bekende darmworm die de menselijke darm kan aantasten en komt voornamelijk voor in Zuid- en Zuidoost-Azië. Infectie met deze parasiet staat bekend als fasciolopsiasis.

Levenscyclus:

Eieren:
De eieren worden uitgescheiden in de ontlasting van geïnfecteerde gastheren en komen in het water terecht.
Larven (miracidia):
Komen uit de eieren en infecteren waterslakken, die als tussengastheer dienen.
Cercariae:
Ontwikkelen zich in de slakken en komen vrij in het water.
Metacercariae:
Nestelen zich op waterplanten en worden opgenomen door eindgastheren (mensen of varkens) als ze besmette planten eten.

Overdracht:

Besmetting vindt plaats door de consumptie van rauwe of ondergekookte waterplanten, zoals waterkastanjes, waterspinazie of lotus, die besmet zijn met metacercariae.

Symptomen:

De symptomen van een infectie met *Fasciolopsis buski* kunnen variëren en zijn afhankelijk van het aantal ingenomen parasieten:

Buikpijn en krampen
Diarree of constipatie
Misselijkheid en braken
Verlies van eetlust en gewichtsverlies
Bij ernstige infecties: Darmobstructie, malabsorptie en bloedarmoede

Diagnose:

De diagnose wordt gesteld door eitjes van de parasiet op te sporen in ontlastingmonsters met behulp van microscopisch onderzoek.

Behandeling:

Anthelmintica:
Praziquantel is het middel bij uitstek voor de behandeling van fasciolopsiasis. Het doodt de volwassen wormen in de darm.

Preventie:

Vermijd consumptie van rauwe of te weinig gekookte waterplanten in endemische gebieden.
Verbeter de hygiëne en controleer slakkenpopulaties om de verspreiding van de parasiet te voorkomen.

wetenswaardigheden:

Fasciolopsis buski is nauw verwant aan andere trematoden die dieren en mensen infecteren, zoals de leverworm Fasciola hepatica.
Besmetting komt vaker voor in landelijke gebieden waar waterplanten het hoofdvoedsel vormen.

Onderzoek:

Onderzoek naar Fasciolopsis buski is gericht op het verbeteren van diagnostische methoden, het ontwikkelen van effectievere behandelingen en het implementeren van strategieën om de infectie in getroffen gebieden onder controle te houden en te voorkomen.