Keelkankeradenoom en frequentietherapie

definitie:

Een halskankeradenoom is een goedaardige tumorvorming die kan voorkomen in de klieren van de hals, zoals de speekselklieren. Het is geen kwaadaardige , maar een niet-kankergezwel dat desondanks in de gaten gehouden en soms behandeld moet worden om complicaties te voorkomen.

Oorzaken:

De precieze oorzaken van adenomen in de hals zijn niet volledig bekend. Mogelijke factoren zijn genetische aanleg, omgevingsfactoren en hormonale invloeden.

Symptomen:

zwelling of knobbels in de nek die gevoeld kunnen worden.
Mogelijk pijn of ongemak in het getroffen gebied.
In zeldzame gevallen kan disfunctie van de aangetaste klier optreden.

diagnose:

De diagnose van een halskankeradenoom wordt gesteld door

Lichamelijk onderzoek en medische voorgeschiedenis.
Beeldvormende procedures zoals echografie, CT of MRI om de grootte en locatie van het adenoom te bepalen.
Biopsie met een fijne naald of weefselafname voor histologisch onderzoek om de goedaardige aard van de tumor te bevestigen.

Behandeling:

Regelmatig toezicht en controle op veranderingen in grootte of structuur.
Chirurgische verwijdering als het adenoom ongemak veroorzaakt, groeit of het risico loopt op kwaadaardige degeneratie.

Preventie:

Omdat de precieze oorzaken niet bekend zijn, zijn er geen specifieke preventieve maatregelen. Een gezonde levensstijl en regelmatige medische controles kunnen echter helpen om algemene gezondheidsrisico's te minimaliseren.

Wetenswaardigheden:

Adenomen zijn over het algemeen goedaardig en hebben niet het vermogen om andere weefsels binnen te dringen of uit te zaaien.

Bij de meeste adenomen in de hals zijn de speekselklieren betrokken, met name de parotisklier.

Onderzoek:

Onderzoek richt zich op het begrijpen van de biologische mechanismen die leiden tot de ontwikkeling van adenomen en op het ontwikkelen van zachtere behandelmethoden en technieken voor vroegtijdige opsporing.