Fysiologisch effect

Definitie

Een fysiologisch effect beschrijft elke meetbare verandering in de functies van levende organismen die optreedt als reactie op interne of externe prikkels. Deze effecten kunnen worden waargenomen op cellulair niveau, in weefsels, organen of in het organisme als geheel en dienen om zich aan te passen, homeostase te behouden of te reageren op omgevingsfactoren.

Eigenschappen en kenmerken

Natuurlijkheid: Regelmatige reacties die verschillen van pathologische veranderingen.
Doelgericht: Optimalisatie en behoud van lichaamsfuncties.
Omkeerbaarheid: Vaak omkeerbaar nadat de stimulus is verwijderd.
Beheersbaarheid: Variabel afhankelijk van de intensiteit en duur van de stimulus.

Voorbeelden van fysiologische effecten

1. Cardiovasculair systeem

Verhoging van de hartslag bij fysieke inspanning, vasodilatatie bij hitte.

2. Ademhalingssysteem

Verhoging van de ademhalingsfrequentie met een verhoogd_CO2-gehalte in het bloed.

3. Endocrien systeem

Afgifte van adrenaline als stressreactie.

4. Immuunsysteem

Koorts als natuurlijke immuunreactie.

5. Spierstelsel

Spiercontractie na zenuwstimulatie.

Betekenis in geneeskunde en onderzoek

Diagnostiek: Pols, bloeddruk, ademhalingsfrequentie als indicatoren.
Farmacologie: Evaluatie van medicijneffecten.
Therapie: Gerichte bevordering van positieve aanpassingen.

Samenvatting

Een fysiologisch effect is een natuurlijke, functionele verandering in het organisme als reactie op stimuli. Het is essentieel voor overleving, aanpassing en gezondheid en vormt een belangrijke basis voor medische diagnostiek en therapie.