Wirusy zapalenia wątroby występują w różnych formach, są one klasyfikowane alfabetycznie jako wirus zapalenia wątroby typu A (HAV), wirus zapalenia wątroby typu B (HBV), wirus zapalenia wątroby typu C (HCV), wirus zapalenia wątroby typu D (HDV) i wirus zapalenia wątroby typu E (HEV).
Wirus zapalenia wątroby typu C jest otoczkowym jednoniciowym wirusem RNA o dodatniej polarności (ss+ RNA), który do tej pory jest jedynym znanym wirusem RNA, który może powodować przewlekłą chorobę.
Wirus zapalenia wątroby typu C jest prawdopodobnie jednym z najbardziej znanych wirusów zapalenia wątroby, chociaż zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu A jest znacznie częstsze (ta forma zapalenia wątroby jest jednak mniej groźna).
w 1989 roku wirus został zidentyfikowany przy użyciu metod inżynierii genetycznej.
Odkrywcy Harvey J. Alter, Michael Houghton i Charles M. Rice otrzymali za to osiągnięcie Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny w 2020 roku.
Przenoszenie:
Wirus zapalenia wątroby typu C przenosi się przez krew.
Oznacza to, że ktoś musi mieć bezpośredni kontakt z zakażoną krwią, aby zarazić się chorobą.
Szczególnie zagrożeni są narkomani, którzy przyjmują narkotyki dożylnie, na przykład heroinę.
Często strzykawki są wymieniane, a strzykawki są używane kilka razy bez odpowiedniego czyszczenia, co oznacza, że wirus przyczepia się do strzykawki i może zarazić kogoś innego.
Nie tylko konsumpcja za pomocą strzykawek zwiększa ryzyko zakażenia; istnieje również ryzyko zakażenia, gdy rurka nosowa jest używana kilka razy do wciągania narkotyków.
Nawet najmniejszy uraz nosa może zanieczyścić rurkę wirusem. Jeśli zostanie to następnie przekazane dalej, wirus może z kolei przeniknąć przez najmniejsze obrażenia w nosie i przejąć kontrolę.
Zakażenia występują również wielokrotnie poprzez tatuaże i piercing, ponieważ użyto skażonych narzędzi.
We wcześniejszych latach (przed 1990 r.) często zdarzało się, że wirus był przenoszony podczas transfuzji krwi, ale w międzyczasie oddawana krew jest testowana między innymi na obecność wirusa zapalenia wątroby i nie można całkowicie wykluczyć ryzyka, ale przynajmniej można je zmniejszyć do mniej niż 1%.
Przeniesienie wirusa poprzez stosunek seksualny jest raczej rzadkie, ale z pewnością możliwe. Ryzyko przeniesienia wirusa jest szczególnie wysokie podczas stosunku analnego, ponieważ w tym przypadku najczęściej dochodzi do niewielkich, niezauważalnych obrażeń.
Inne praktyki seksualne, które niosą ze sobą ryzyko uszkodzenia błony śluzowej, również zwiększają ryzyko infekcji.
Szacuje się, że przeniesienie wirusa zapalenia wątroby typu C z nosicielki na jej dziecko po urodzeniu wynosi mniej niż 5%; w przypadku współistnienia zakażenia wirusem HIV ryzyko to wzrasta do około 14%.
Przebieg wirusowego zapalenia wątroby typu C:
Po okresie inkubacji trwającym od 20 do 60 dni, wirusowe zapalenie wątroby typu C wybucha.
Możliwe objawy, które mogą wystąpić, są bardzo podobne do infekcji grypopodobnej.
Mogą one obejmować znużenie, zmęczenie, utratę apetytu, bóle stawów.
Może również wystąpić uczucie ucisku i napięcia w prawej górnej części brzucha.
Żółtaczka występuje w tej fazie tylko w rzadkich przypadkach. Zabarwia ona stolec na gliniasty kolor, a mocz na bardzo ciemny.
Ponieważ objawy w fazie ostrej są bardzo słabe lub faza ta przebiega całkowicie bezobjawowo, choroba albo nie jest w ogóle zauważana, albo jest błędnie diagnozowana jako infekcja grypopodobna.
Wirus może namnażać się bez przeszkód i w około 70% zakażeń przechodzi z fazy ostrej w przewlekłą.
Jeśli infekcja pozostaje nieleczona, jej przebieg jest długotrwały, co może prowadzić do marskości wątroby po około 20 latach.
Dlaczego wirus zapalenia wątroby typu C należy do onkowirusów?
Wirus zapalenia wątroby typu C wywołuje chorobę wątroby typu C. Jeśli choroba jest przewlekła, może rozwinąć się marskość wątroby.
Marskość wątroby znacznie zwiększa ryzyko rozwoju raka wątroby.
Jak mogę chronić się przed wirusem zapalenia wątroby typu C?
Obecnie aktywna immunizacja przeciwko wirusowi nie jest możliwa za pomocą szczepionki, więc musisz chronić się przed nim w inny sposób.
Ponieważ wirus przenosi się przez krew, musisz upewnić się, że nie masz kontaktu z zakażoną krwią.
Jeśli chcesz wykonać piercing lub tatuaż, powinieneś zwrócić uwagę na czystość studia.
W przypadku osób uzależnionych od narkotyków ważne jest, aby nie używać zużytych strzykawek ani rurek nosowych.
Wiele organizacji pracujących z klientami uzależnionymi od narkotyków dokłada starań, aby zapewnić czyste strzykawki, a także prawidłowo utylizować stare strzykawki.
Chociaż wirus zapalenia wątroby typu C rzadko przenosi się drogą płciową, ryzyko nadal istnieje, dlatego ważne jest, aby zawsze zwracać uwagę na "bezpieczny seks".
Ważne jest, aby używać prezerwatyw, zwłaszcza jeśli masz często zmieniającego się partnera seksualnego lub przygody na jedną noc, nie tylko w celu uniknięcia zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C, ale także w celu ochrony przed innymi infekcjami przenoszonymi drogą płciową lub wirusem HIV.
Jak rozpoznać zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C?
Ponieważ faza ostra charakteryzuje się objawami grypopodobnymi lub brakiem jakichkolwiek objawów, zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C nie można wykryć na podstawie samych objawów, a zwykle nie można ich nawet podejrzewać z powodu łagodnych objawów.
Tylko badanie krwi może stwierdzić, czy masz zapalenie wątroby typu C, czy nie.
Jeśli pracujesz w branży medycznej lub masz kontakt z osobami uzależnionymi od narkotyków w swojej pracy, zaleca się wykonywanie badania krwi od czasu do czasu, aby można było wcześnie rozpocząć leczenie w przypadku zakażenia.
Powinieneś również wykonać test, jeśli masz zmieniających się partnerów seksualnych lub przygody na jedną noc.
Ponieważ nie ma szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu C, szczególnie ważne jest podjęcie środków ochronnych w celu zapobiegania zakażeniu.
Jeśli należysz do grupy ryzyka ze względu na swój zawód, zażywanie narkotyków lub zachowania seksualne, zawsze powinieneś wykonać test jako dodatkowy środek ochronny, ponieważ jest to jedyny sposób, aby zagwarantować, że nie dojdzie do zakażenia.
Badanie krwi określa, czy w organizmie wytworzyły się przeciwciała przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu C. W przypadku zakażenia można je wykryć po około siedmiu do ośmiu tygodniach od zakażenia.
Co się stanie, jeśli zarażę się wirusem zapalenia wątroby typu C?
10-15% przypadków ostrego zapalenia wątroby leczy się bez leczenia. Jeśli tak się nie stanie, ostre zapalenie wątroby leczy się lekami przeciwwirusowymi. Przewlekłe zapalenie wątroby jest również leczone lekami przeciwwirusowymi, aby zapobiec dalszemu postępowi choroby i wynikającemu z niej rakowi.