Co to jest Bartonella bacilliformis?

Bartonella bacilliformis, znana również jako południowoamerykańska Bartonelloza, odnosi się do bakterii w kształcie pałeczki należącej do rodzaju Alphaproteobacteria. Patogen ten został jak dotąd znaleziony tylko w Andach na wysokości od 3 000 do 10 000 stóp w zachodniej części Ameryki Południowej. Większość przypadków choroby odnotowano w Peru, ale występuje również w Ekwadorze i Kolumbii. Bartonella bacilliformis jest czynnikiem wywołującym tak zwaną chorobę Carriona. Choroba Carriona to termin używany w odniesieniu do objawowej infekcji Bartonella bacilliformis. Zwykle występuje ona w dwóch fazach i najpierw objawia się jako ostra gorączka orya, a następnie rozwija się w brodawki peruwiańskie (verruga peruana).

Jak przenoszona jest Bartonella bacilliformis?

Bartonella bacilliformis jest przenoszona przez muchy piaskowe (a dokładniej przez rodzaj Lutzomyia).

Jak rozwija się infekcja Bartonella bacilliformis?

Poprzez ukąszenie muchy piaskowej zakażonej patogenem Bartonella bacilliformis , bakterie dostają się do ludzkich naczyń włosowatych. Po okresie inkubacji trwającym około 21 dni bakterie przechodzą do czerwonych krwinek i zwykle wywołują ciężką wewnątrznaczyniową niedokrwistość hemolityczną. Ta faza choroby może przybrać rozmiary zagrażające życiu pacjenta i towarzyszy jej wysoka gorączka. Ponadto występuje niedokrwistość i tymczasowa immunosupresja. Ta ostra faza, zwana również gorączką Oroya, trwa od dwóch do czterech tygodni. Druga faza choroby, tak zwana verruga peruana, występuje, gdy bakteria przenika dalej do komórek śródbłonka.

Jakie są objawy zakażenia Bartonella bacilliformis?

Zakażenie Bartonella bacilliformis występuje raczej rzadko i przechodzi przez dwie różne fazy choroby:

• Gorączka Oroya:W tej pierwszej fazie może wystąpić gorączka, bóle brzucha, bóle głowy a także bóle mięśni i ciężka niedokrwistość.W nawet 70 procentach wszystkich przypadków choroby mogą wystąpić powikłania w postaci wtórnych infekcji i/lub powikłań sercowo-płucnych, takich jak niewydolność serca, nagromadzenie płynu między osierdziem a workiem osierdziowym (wysięk osierdziowy), obrzęk płuc i/lub wstrząs kardiogenny.
• brodawkiperuwiańskie (verruga peruana):W późniejszym stadium choroby pod skórą tworzą się narośla . Mogą one przekształcić się w czerwone lub fioletowe owrzodzenia naczyniowe (guzy naczynioruchowe ), które mają tendencję do bolesności lub krwawienia. te guzy naczyniowe są łagodną wysypką, która może powodować ogólne uczucie dyskomfortu.

Jakie powikłania mogą wystąpić w wyniku zakażenia Bartonella bacilliformis?

Zakażenia Bartonella bacilliformis mogą prowadzić do zapalenia wsierdzia, podobnie jak w przypadku innych gatunków Bartonella. Jest to infekcja zastawek serca. Ponieważ w wielu przypadkach choroby diagnoza może być również negatywna poprzez posiew krwi (zapalenie wsierdzia ujemne pod względem hodowli), nie zawsze jest możliwe bezproblemowe zdiagnozowanie zapalenia wsierdzia.

Ponadto może wystąpić tak zwana małopłytkowość spowodowana zakażeniem Bartonella bacilliformis. Jest to obecność zmniejszonej liczby płytek krwi, tzw. trombocytów. Zgłaszano również zaburzenia neurologiczne, takie jak neurobartonelloza. Jednak rokowania w przypadku neurobartonellozy, która powoduje zaburzenia świadomości i paraliż, są złe.

Jednakże zakażenie Bartonella bacilliformis może również prowadzić do tzw. superinfekcji . Mogą one być spowodowane przez salmonellę lub pasożyty (na przykład Toxoplasma gondii i Pneumocystis) .

Jak możesz chronić się przed zakażeniem Bartonella bacilliformis?

Podczas podróży do krajów Ameryki Południowej, w których patogen Bartonella bacilliformis jest szeroko rozpowszechniony, zaleca się stosowanie środków odstraszających owady, które mają zarejestrowany przez EPA symbol . Ponadto należy nosić koszule z długimi rękawami i długie spodnie , aby zapobiec ukąszeniom meszek. Ponieważ meszki są najbardziej aktywne w szczególności o świcie i zmierzchu, należy unikać aktywności na świeżym powietrzu w tym okresie.

Jak diagnozuje się zakażenie Bartonella bacilliformis?

Zakażenie Bartonella bacilliformis jest zwykle wykrywane za pomocą posiewu krwi lub posiewu ze zmian skórnych. Specyficzne przeciwciała i/lub molekularne biologiczne wykrywanie patogenu, na przykład za pomocą testu PCR, należy zdiagnozować za pomocą wykrywania serologicznego.

Ponadto możliwa jest bezpośrednia obserwacja bakterii w rozmazach krwi obwodowej. Ta ostatnia procedura diagnostyczna ma miejsce podczas ostrej fazy infekcji, tj. gorączki Oroya. W tym celu mikroskopowe wykrywanie patogenów wewnątrzerytrocytarnych w rozmazie krwi jest badane za pomocą barwienia Giemsy. Wykrycie zakażenia Bartonella bacilliformis poprzez biopsję jest również ogólnie możliwe za pomocą barwienia srebrem bakterii tak zwaną metodą Warthina-Starry'ego.

Jak leczy się zakażenie Bartonella bacilliformis?

Zakażenie Bartonella bacilliformis leczy się antybiotykami. W tym celu można przepisać następujące antybiotyki. Te antybiotyki są zwykle skuteczne nie tylko w przypadku zakażenia Bartonella bacilliformis, ale także w przypadku innych patogenów Bartonella:

• Aminoglikozydy,
• Cefalosporyny,
• Penicyliny,
• Tetracykliny.

 
Jednak niektórzy lekarze preferują chinolony. Wynika to z faktu, że infekcje enterobakteriami mogą wystąpić w przypadku antybiotyków wymienionych powyżej .

W zależności od ciężkości choroby i występujących objawów, można stosować więcej niż jeden antybiotyk w tym samym czasie . W przypadku leczenia wskazane jest skonsultowanie się ze specjalistą chorób zakaźnych. Zazwyczaj tylko gorączka Oroya wymaga leczenia w każdym przypadku. Jednak śmiertelność gorączki Oroya wynosi nieco poniżej 10 procent, nawet przy odpowiedniej terapii. Z drugiej strony, jeśli infekcja nie jest w ogóle leczona, śmiertelność wynosi od 40 do 85 procent.

Grzyby Verruga peruana można leczyć antybiotykiem ryfampiną. Ponieważ jednak zdarzały się również przypadki choroby, w których ryfampina doprowadziła do oporności, makrolidy mogą być stosowane jako alternatywa. Lek obiecuje podobną skuteczność jak ryfampina.