Czym są patogeny Bordetella parapertussis?

Bordetella parapertussis to bakteria należąca do rodzaju Bordetella. Są to małe, Gram-ujemne pałeczki, które są tlenowe, tj. potrzebują tlenu do rozmnażania. Bakteria może wywoływać obraz kliniczny przypominający krztusiec lub ostre zapalenie oskrzeli poprzez wytwarzanie toksyny zwanej toksyną krztuścową. Toksyna ta wywołuje napady kaszlu i umożliwia bakteriom przyczepienie się do błon śluzowych dróg oddechowych i namnażanie się. Patogen Bordetella parapertussis jest przenoszony drogą kropelkową, na przykład przez kichanie, kaszel lub rozmowę. Zasadniczo infekcja może wystąpić w każdym wieku, ale dotyka dzieci częściej niż przeciętnie.

Jakie są cechy histologiczne patogenu Bordetella parapertussis?

Patogen Bordetella parapertussis jest niemotylny, tzn. nie może poruszać się samodzielnie . Komórki mają 0,8 m długości i 0,4 m szerokości, na ich powierzchni znajdują się wypustki (fimbrie) i są otoczone otoczką. Podobnie jak w przypadku innych gatunków Bordetella, pod mikroskopem świetlnym wyglądają one na izolowane lub występują w parach lub grupach. Bardzo małe kolonie tworzą się , gdy bakteria napotka stałe podłoże hodowlane. Patogen Bordetella parapertussis jest trudny do odróżnienia od gatunku Haemophilus.

Jakie są objawy zakażenia Bordetella parapertussis?

Na stronie zakażenia Bordetella parapertussis występuje zwiększone tworzenie się początkowo cienkiego, a następnie lepkiego śluzu. Choroba rozwija się po okresie inkubacji trwającym od 7 do 14 dni (maksymalnie trzy tygodnie). Z reguły zakażenie Bordetella parapertussis objawia się mniej poważnym obrazem klinicznym niż zakażenie Bordetella pertussis (krztusiec). Dotyczy to zarówno czasu trwania choroby, jak i objawów. Występują następujące objawy, podobne do objawów krztuśca, które można podzielić na trzy etapy choroby :

• W pierwszym stadium choroby (nieżytowym), które rozpoczyna się około jednego do trzech tygodni po zakażeniu, pojawiają się objawy grypopodobne. Dopiero stopniowo pojawia się staccato-like kaszel, który początkowo występuje zwłaszcza w nocy, a następnie powoli zmienia się w ciągu dnia.
• W drugim etapie choroby (convulsivum), który rozpoczyna się około 10 do 14 dni po zakażeniu , rozwija się typowy, staccato kaszel. Po silnych wybuchach kaszlu następuje tak zwany stridor, czyli szybki i głęboki wdech. Faza ta może trwać do sześciu tygodni. Typowe dla napadów kaszlu jest odkrztuszanie lepkiego śluzu, któremu mogą towarzyszyć wymioty. Szczególnie u małych dzieci może dojść do zadławienia.
• W trzecim etapie (decrementi), który rozpoczyna się około 4 tygodnie po pierwszych objawach, kaszel powoli ustępuje. Ta tak zwana faza zdrowienia może trwać od e tygodni do 3 miesięcy. W tym czasie skurczowe ataki kaszlu mogą nawracać i są zwykle spowodowane podrażnieniem dróg oddechowych spowodowanym infekcją górnych dróg oddechowych.

Jakie są możliwe powikłania zakażenia Bordetella parapertussis?

Następujące powikłania mogą wystąpić, szczególnie u niemowląt i małych dzieci, u których doszło do zakażenia Bordetella parapertussis:

• zapalenie płuc,
• Drgawki,
• uszkodzenie mózgu

 
Infekcji krztuścem można zapobiec poprzez rutynowe szczepienia w dzieciństwie. W takim przypadku dziecko otrzymuje łącznie pięć dawek szczepionki acelularnej przeciwko krztuścowi. Szczepienia odbywają się w 2, 4 i 6 miesiącu życia, a następnie są powtarzane jako szczepienia przypominające między 15 a 18 miesiącem życia oraz między 4 a 6 rokiem życia.

Jak diagnozuje się zakażenie Bordetella parapertussis?

Aby jak najszybciej zapewnić pacjentowi najlepszą możliwą opiekę, kluczowe jest szybkie zdiagnozowanie zakażenia. W tym celu można zastosować różne testy, które zapewniają specyficzne wykrywanie bakterii Bordetella. Jeśli sekwencja IS481 zostanie wykryta, można to już uznać za wiarygodną diagnozę patogenu Bordetella parapertussis, ponieważ jest on często zawarty w bakterii . Ogólnie jednak niezwykle trudno jest odróżnić zakażenie Bordetella parapertussis od krztuśca (kokluszu). Zakażenie Bordetella parapertussis jest jednak zwykle łagodniejsze i rzadziej śmiertelne.

W pierwszym stadium choroby catarrhale i na początku drugiego stadium convulsivum, Bordetella parapertussis może być wykryta przez wydzielinę z jamy nosowo-gardłowej w 80 do 90 procent wszystkich przypadków. Jednakże, patogen Bordetella parapertussis jest zwykle nie do odróżnienia od B. pertussis. Do dokładnej diagnozy wymagane są specjalne podłoża hodowlane oraz wydłużony okres inkubacji.

Jak leczy się zakażenie Bordetella parapertussis?

Szczególnie u dzieci, które są bardzo ciężko chore na zakażenie Bordetella parapertussis , może być konieczna hospitalizacja w szpitalu z izolacją aerogenną . Dziecko pozostaje w izolacji, dopóki nie otrzyma antybiotyku przez pięć dni. W zależności od stanu zdrowia dziecka, odessanie nadmiaru śluzu z nosogardzieli może uratować życie, ponieważ środki mukolityczne lub łagodna sedacja mają zwykle tylko minimalny efekt.

Jeśli choroba jest mniej poważna, antybiotyki podaje się na etapie kataru, co powinno już stosunkowo szybko złagodzić objawy. Jeśli skurczowe ataki kaszlu już się rozpoczęły , antybiotyki są zwykle nieskuteczne , ale nadal są podawane, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby . Najlepiej podawać następujące środki :

• Erytromycyna przez okres 14 dni,
• Azytromycyna przez okres 5 dni,
• Trimetoprim/sulfametoksazol jest stosowany u pacjentów w wieku powyżej 2 miesięcy, jeśli nie tolerują antybiotyku makrolidowego lub są nadwrażliwi