Brodawka podeszwowa (Verruca plantaris)

Brodawki podeszwowe są ogólnie opisywane jako twarde, zrogowaciałe brodawki, które występują głównie w punktach nacisku na podeszwie stopy i rosną na głębokość przypominającą cierń.

Mają szorstką powierzchnię i są wrażliwe na ucisk. Brodawki podeszwowe są szczególnie powszechne na basenach i pod publicznymi prysznicami.

W przeciwieństwie do brodawek zwykłych (verrucae vulgares), brodawki podeszwowe zazwyczaj nie wystają znacznie ponad powierzchnię skóry: ponieważ znajdują się na podeszwie stopy lub pięcie, ciężar ciała spoczywa na nich.

Dlatego też nie mogą one tworzyć półkulistych guzków skórnych (jak brodawki zwykłe). Zamiast tego brodawki podeszwowe są wciskane do wewnątrz: zwykle sięgają głęboko do tkanki podskórnej. Na zewnątrz widoczna jest tylko nieco pogrubiona warstwa rogowa o miękkiej, gładkiej powierzchni i brązowo-szarym kolorze. Ten ostatni wynika z czarnych kropek stojących blisko siebie. Są to ślady wyciekającej krwi z powierzchownych, bardzo drobnych naczyń krwionośnych (naczyń włosowatych).

W medycynie konwencjonalnej brodawki podeszwowe są zwykle leczone "plastrem zawierającym kwas salicylowy" lub "oblodzeniem ciekłym azotem" lub, w najgorszym przypadku, zabiegiem chirurgicznym.

Z reguły brodawki podeszwowe można usunąć w ciągu 14 dni za pomocą "metod alternatywnych".

Chcesz wiedzieć jak?

Przyłóż waciki nasączone srebrem koloidalnym o stężeniu 50 ppm i przymocuj je na noc plastrem.

Ponadto pij od 100 do 150 ml srebra koloidalnego o stężeniu 25 ppm rano, w południe i wieczorem przez trzy dni, a następnie pij od 100 do 150 ml dwa razy dziennie aż do ustąpienia objawów