Owoce i warzywa mogą zostać zanieczyszczone jajami glisty ludzkiej w wyniku niewłaściwego zapłodnienia (zapłodnienie kałowe).

Zarażone osoby wydalają te bardzo odporne jaja w stolcu i dlatego są zakaźne.

Glista ludzka (Ascaris lumbricoides), znana również jako glista ludzka, jest pasożytem jelitowym.

Na całym świecie około 760 milionów do 1,4 miliarda ludzi jest zarażonych tym robakiem. Obszary ryzyka to głównie Azja Wschodnia, Afryka i Ameryka Łacińska.

Samce glisty dorastają do 25 centymetrów długości, a samice nawet do 40 centymetrów.

Chociaż glisty mogą zwykle żerować w kilku organizmach, rozmnażają się tylko w swoim żywicielu końcowym.

Zakażenie z człowieka na człowieka jest niemożliwe w przypadku glisty, a to dlatego, że jaja robaka muszą najpierw dojrzeć poza ciałem w ciepłym i wilgotnym środowisku o temperaturze około 30 stopni, zanim staną się zakaźne.

Jeśli jaja te zostaną następnie połknięte po około dwóch do sześciu tygodniach dojrzewania poprzez skażoną żywność, larwy te mogą wykluć się w jelicie cienkim i zarazić ludzi.

Najpierw przebijają ścianę jelita cienkiego i przez żyły jelitowe docierają do wątroby.

Następnie, po kolejnych pięciu do dziesięciu dniach, migrują dalej wzdłuż krwiobiegu przez prawe serce do płuc.

W wieku około tygodnia przebijają się przez naczynia krwionośne i osiedlają się w pęcherzykach płucnych. Tam zrzucają skórę i pełzają w górę oskrzeli i tchawicy w kierunku gardła.

Tam podrażniają błonę śluzową i wywołują odruch połykania. Człowiek połyka młode robaki i w ten sposób przenosi je przez przełyk do żołądka, a następnie z powrotem do jelita cienkiego.

Tutaj robaki stają się aktywne seksualnie i produkują pierwsze jaja po około 70 dniach, po tym jak po raz pierwszy dostały się do organizmu człowieka.

Zazwyczaj infekcja przebiega bezobjawowo. Mogą jednak wystąpić dolegliwości, takie jak kaszel, duszność, objawy podobne do astmy, zespół Löfflera z eozynofilowymi naciekami w płucach.
Dolegliwości te są wynikiem migracji larw do płuc.

7-9 tygodni po początkowym zakażeniu robaki można po raz pierwszy wykryć w kale.

Jeśli wyobrazisz sobie drogę larw w organizmie, objawy staną się jasne:

Migracja larw do krwi i płuc:

• Wzrost liczby granulocytów we krwi
• Drażniący kaszel
• Zapalenie oskrzeli
• Czasami gorączka
• Reakcje alergiczne na produkty przemiany materii robaków

Utrzymywanie się robaków w jelitach:

• Dyskomfort w górnej części brzucha
• Biegunka lub zaparcia lub naprzemiennie
• Utrata apetytu
• Zaburzenia snu
• Nerwowość

Powikłania

• Niedrożność jelita cienkiego, dróg żółciowych, przewodu trzustkowego lub wyrostka robaczkowego przez kulki robaków
• Niedrożność jelit (prawdopodobnie śmiertelna)
• Zapalenie trzustki lub dróg żółciowych

W przypadku podejrzenia inwazji robaków należy skonsultować się z lekarzem.
Poniższe listy częstotliwości mają na celu jedynie wsparcie konwencjonalnej terapii medycznej!