Co to jest ludzki wirus T-limfotropowy 1?
Ludzki wirus T-limfotropowy 1 jest również określany skrótem HTVL-1. Jest to retrowirus przypisany do grupy onkowirusów . Wirus infekuje głównie limfocyty T CD4-dodatnie. W wielu przypadkach zakażenie wirusem wywołuje białaczkę limfocytów T. Możliwa jest również manifestacja zakażenia wirusem poprzez atak na układ nerwowy.
Jaka jest morfologia ludzkiego wirusa T-limfotropowego 1?
Wirus ma kształt dwudziestościanu i jest otoczony otoczką lipidową. Jego średnica wynosi około 100 nm. Wirus jest zbudowany w taki sposób, że otoczka zawiera matrycę, ma kapsyd, antygen kapsydu i centralny rdzeń z jednoniciowym RNA.
Jak bardzo rozpowszechniony jest ludzki wirus limfotropowy T 1?
Szacuje się, że około 15-20 milionów ludzi na całym świecie jest zakażonych HTLV-1 . W porównaniu z danymi dotyczącymi zakażeń HIV, jest to około 13 milionów mniej. Zakażenie HTLV-1 do tej pory było w dużej mierze ograniczone do niektórych obszarów endemicznych, podczas gdy wirus HI rozprzestrzenił się gwałtownie w pandemię głównie w latach 80-tych. Wynika to głównie z faktu, że transmisja wirusa HTLV-1 jest znacznie mniej wydajna. Znane obszary ryzyka dla ludzkiego wirusa T-limfotropowego 1 to:
- Japonia, przy czym południowe wyspy są szczególnie zagrożone,
- karaiby i Ameryka Środkowa,
- niektóre regiony Afryki Równikowej,
- niektóre regiony Ameryki Południowej,
- niektóre populacje w USA.
Z drugiej strony w
krajach europejskich HTLV-1 praktycznie nie występuje
, z wyjątkiem imigrantów z wyżej wymienionych obszarów endemicznych, którzy są już nosicielami
wirusa przy wjeździe do kraju.
W jaki sposób przenoszony jest ludzki wirus T-limfotropowy 1?
Znane są trzy główne sposoby przenoszenia wirusa:
- zakażenie poporodowe niemowlęcia poprzez przyjmowanie mleka matki zakażonej wirusem.
- poprzez transfuzję zakażonych produktów krwiopochodnych.
- poprzez kontakty seksualne, przy czym przenoszenie wirusa odbywa się zazwyczaj za pośrednictwem mężczyzny.
Jakie są objawy zakażenia ludzkim wirusem limfotropowym T typu 1?
Ludzki wirus T-limfotropowy 1 może być przyczyną następujących dwóch chorób:
- Białaczka dorosłych z komórek T: Jest to wysoce agresywna postać chłoniaka nieziarniczego. Choroba może przejść od postaci ostrej do przewlekłej . Postać ostra zwykle prowadzi do śmierci w ciągu kilku miesięcy. Typowymi objawami są swędzące, żywe zmiany skórne i zakażenie wszystkich narządów wewnętrznych, a także kości i nerwów.
- Tropikalny niedowład spastyczny: W tej chorobie, która może być wywołana przez wirusa , nacisk kładziony jest szczególnie na zmiany neurologiczne . Obejmują one nietrzymanie moczu i kału, niedowład i ból pleców. Inne objawy mogą obejmować zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie rogówki i spojówki, łuszczycę i zapalenie stawów.
Jak diagnozuje się ludzki wirus T-limfotropowy 1?
Diagnoza musi zostać postawiona na podstawie badań laboratoryjnych płynu mózgowo-rdzeniowego, krwi EDTA, szpiku kostnego , biopsji skóry i/lub tkanki węzłów chłonnych. Wirus można wykryć przede wszystkim za pomocą testu PCR. Jako alternatywę można zastosować test antygenu p19gag.
Udowodnione zakażenie ludzkim wirusem T-limfotropowym 1 prowadzi do zakazu oddawania krwi i narządów przez osoby zakażone. Należy zapewnić edukację na temat odbywania stosunków seksualnych bez zabezpieczenia . Zakażona matka nie powinna karmić piersią, lecz butelką swoje niemowlę.
Jak leczy się ludzki wirus T-limfotropowy 1?
Leczenie zależy od choroby, która została wywołana. W pierwszej kolejności stosuje się terapię skojarzoną. W tym przypadku stosuje się inhibitory odwrotnej transkryptazy lub lamiwudynę z interferonem alfa. Terapia ta jest prowadzona przez 6 do 12 miesięcy. Ponadto możliwe jest podawanie kwasu walproinowego w celu dalszego zmniejszenia wiremii. Jeśli występuje ostra białaczka dorosłych z komórek T , zwykle stosuje się agresywną chemioterapię w celu wyleczenia choroby .
Jak można zapobiegać zakażeniu ludzkim wirusem T-limfotropowym 1?
Nie istnieje jeszcze szczepionka przeciwko temu wirusowi. Obecnie nie są prowadzone żadne badania mające na celu wprowadzenie szczepionki na rynek w najbliższej przyszłości. Ponieważ jest przenoszony głównie przez krew i niezabezpieczone stosunki seksualne, stosowanie prezerwatyw jest nadal najlepszym i najskuteczniejszym środkiem zapobiegania wirusowi. Zakażone matki nie powinny karmić piersią swoich dzieci. Osoby zażywające narkotyki są również narażone na ryzyko zarażenia się ludzkim wirusem T-limfotropowym 1, jeśli dzielą się igłami z innymi. Osoby zażywające narkotyki powinny zawsze używać własnych igieł, również w celu zapobiegania innym chorobom zakaźnym.
Jakie są rokowania w przypadku chorób wywoływanych przez ludzki wirus T-limfotropowy 1?
W przypadku ostrej białaczki dorosłych z komórek T, w której zmiany skórne znajdują się na pierwszym planie, rokowanie jest dość dobre. Średni wskaźnik przeżycia wynosi wówczas ponad 20 lat. Jeśli nacisk położony jest na chorobę białaczkową, czas przeżycia wynosi mniej niż 1 rok po postawieniu diagnozy.
W przypadku tropikalnego niedowładu spastycznego rokowanie jest znacznie lepsze. Jednak choroby wtórne, takie jak zapalenie stawów, łuszczyca i zapalenie błony naczyniowej oka, mogą znacznie obniżyć jakość życia pacjenta. Zgony są jednak znacznie rzadziej związane z ludzkim wirusem limfotropowym T 1.
Czy istnieje obowiązek zgłaszania zakażenia ludzkim wirusem T-limfotropowym 1?
Zgodnie z ustawą o ochronie przed zakażeniami w Niemczech nie ma obowiązku zgłaszania przypadków zakażenia ludzkim wirusem T-limfotropowym 1.