Co to jest pokrzywka

Pokrzywka jest jedną z najczęstszych chorób skóry i występuje w postaci ostrej lub przewlekłej. Pokrzywce towarzyszy typowe powstawanie bąbli, które powodują intensywne swędzenie, ale nie są zaraźliwe. W niektórych przypadkach pokrzywka może również powodować obrzęk błon śluzowych.

Co powoduje pokrzywkę?

U większości pacjentów pokrzywka występuje epizodycznie i nie jest wywoływana przez żadne czynniki zewnętrzne. Lekarze nazywają to pokrzywką spontaniczną, która może być spowodowana infekcją lub rzadkimi nietolerancjami. Istnieje różnica między pokrzywką spontaniczną a tak zwaną pokrzywką indukowaną. W pokrzywce indukowanej bąble są wywoływane przez jeden lub więcej bodźców zewnętrznych. Może to być na przykład zimno, ciepło lub ciśnienie.

Wysypka typowa dla pokrzywki jest spowodowana produkcją pewnych komórek odpornościowych zwanych komórkami tucznymi. Komórki tuczne powstają zwykle w wyniku wcześniejszej reakcji na prozapalną substancję przekaźnikową. W szczególności hormon tkankowy histamina jest jedną z takich substancji przekaźnikowych i jest głównie odpowiedzialny za typowe objawy pokrzywki, tj. powstawanie bąbli, a także silne swędzenie, zaczerwienienie i obrzęk skóry.

Jakie są objawy pokrzywki?

Pokrzywka objawia się tak zwanymi bąblami. Są to obrzęki w kolorze skóry do białawego na powierzchni skóry, które są wypełnione płynem. W niektórych przypadkach brzegi bąbli mogą mieć również zaczerwienienie zapalne. Jeśli dwa bąble znajdują się bardzo blisko siebie, mogą również stać się dużym obrzękiem. Z reguły bąble swędzą i pieką bardzo intensywnie, tak jakby skóra miała kontakt z kłującymi pokrzywami. Stąd pochodzi słowo pokrzywka, ponieważ pokrzywy nazywane są po łacinie urtica. W rzadkich przypadkach pokrzywka objawia się głębszymi obrzękami zwanymi obrzękiem naczynioruchowym. Obrzęk naczynioruchowy zwykle występuje na podeszwach stóp, dłoniach i twarzy. W przeciwieństwie do bąbli, obrzęk naczynioruchowy zwykle nie powoduje swędzenia. Zamiast tego pacjenci skarżą się na uczucie ucisku i/lub bolesne pieczenie.

Jakie są różne formy pokrzywki?

Lekarze rozróżniają następujące rodzaje pokrzywki. Zazwyczaj występują one oddzielnie. Rzadko jednak dwa lub więcej podtypów może wystąpić w tym samym czasie.

• pokrzywka spontaniczna: Pokrzywka i/lub obrzęk naczynioruchowy pojawiają się bez widocznego zewnętrznego czynnika wyzwalającego. W zależności od tego, jak długo trwa zanikanie bąbli lub obrzęku naczynioruchowego, rozróżnia się pokrzywkę spontaniczną ostrą i spontaniczną przewlekłą.
• samoistna ostrapokrzywka:Często nie można zidentyfikować konkretnego czynnika wywołującego samoistną ostrą pokrzywkę. Jednak wielu pacjentów cierpi również na ostrą infekcję przewodu pokarmowego lub dróg oddechowych, dlatego lekarze widzą związek między tymi dwoma. Nie można również wykluczyć nietolerancji niektórych pokarmów. Spontaniczna ostra pokrzywka trwa jednak krócej niż sześć tygodni.
• pokrzywka przewlekłaspontaniczna: Pokrzywka trwająca dłużej niż sześć tygodni nazywana jest pokrzywką przewlekłą. Objawy mogą być ciągłe lub nawracające. Głównymi czynnikami wywołującymi pokrzywkę przewlekłą spontaniczną są przewlekłe infekcje, reakcje autoimmunologiczne lub nadwrażliwość.
• pokrzywka fizyczna: jest wywoływana przez bodźce fizyczne, takie jak zimno, ciepło lub ucisk. Pokrzywka fizyczna występuje tylko w około 10 procentach wszystkich przypadków.
• inne formy pokrzywki: występują u mniej niż 10 procent wszystkich chorych i dlatego są raczej rzadkie. Inne formy pokrzywki mogą być spowodowane wysiłkiem fizycznym, kontaktem z wodą lub nadmiernym poceniem się.

Jak można leczyć pokrzywkę?

Wybór leczenia zależy od rodzaju pokrzywki i nasilenia objawów. Na przykład, pokrzywkę można leczyć za pomocą leków. Leki przeciwhistaminowe są często stosowane w celu zahamowania działania histaminy. Jednak w większości przypadków pokrzywka znika w ciągu 24 godzin, nawet bez leczenia. Mogą one zostać zastąpione nowymi pokrzywkami w innych częściach ciała. Aby trwale wyleczyć pokrzywkę, ważne jest, aby znać czynnik wyzwalający i unikać go w przyszłości, szczególnie w przypadku pokrzywki indukowanej. Może to obejmować na przykład niektóre pokarmy, ale także leki.

Tak zwana terapia habituacyjna (hartowanie) może być również rozważana jako leczenie pokrzywki i jest stosowana głównie wtedy, gdy leki przeciwhistaminowe nie przynoszą ulgi, a światło można zidentyfikować jako czynnik wyzwalający pokrzywkę. W ramach terapii habituacyjnej skóra powinna być specjalnie wystawiona na działanie światła słonecznego, aby w ten sposób rozwinąć tolerancję na światło słoneczne. Terapia habituacyjna może być również stosowana w celu przyzwyczajenia skóry do zimna. Na przykład, należy regularnie brać zimne prysznice.