Czym jest wirus Coxsackie B1?

Wirusy Coxsackie B1 należą do rodziny pikornawirusów, podobnie jak wirus zapalenia wątroby typu A. Są to jednoniciowe wirusy RNA z rodzaju enterowirusów. Wirusy Coxsackie B1 występują na całym świecie, ale są szczególnie rozpowszechnione w Europie Środkowej. Szczyt zachorowań przypada na późne lato. Często dochodzi do wybuchu epidemii. Po zakażeniu wirusami Coxsackie B1 przeciwciała IgM można wykryć we krwi po około 7-10 dniach i pozostają tam przez około 4 tygodnie. Aby móc zaobserwować wzrost miana IgM, niezbędna jest druga próbka surowicy . Wirusy Coxsackie B1 mogą być przyczyną rozwoju ciężkich chorób ogólnoustrojowych, takich jak zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych u noworodków.

Jak przenoszony jest wirus Coxsackie B1?

Wirusy Coxsackie B1 są przenoszone z człowieka na człowieka drogą fekalno-oralną . Możliwe są jednak również infekcje wymazowe i kropelkowe. Po doustnym spożyciu wirusy namnażają się najpierw w błonie śluzowej gardła, a następnie w ścianie jelita. Wirusy Coxsackie B1 są wydalane głównie w kale.

Jaka jest morfologia wirusów Coxsackie B1?

Wirusy Coxsackie mają tylko około 20-40 mm wielkości i posiadają jednoniciowy, dodatnio spolaryzowany RNA. Na próżno szukać otoczki wirusowej w wirusach Coxsackie B2. Sześcienny kapsyd otacza genom . Wirusy te charakteryzują się niezwykle wysoką stabilnością i przeżywalnością w środowisku kwaśnym. Są one szczególnie wrażliwe na środki dezynfekujące zawierające chlor. Jednak standardowe środki dezynfekujące oparte na detergentach i alkoholu nie są w stanie im zaszkodzić. Wirusy Coxsackie B1 nie są eliminowane przez ten i mogą przetrwać nawet kilka dni w temperaturze pokojowej.

Jakie są objawy zakażenia wirusem Coxsackie B1?

W większości przypadków infekcja wirusem przebiega całkowicie bez objawów lub z bardzo niewielką ich liczbą. Po okresie inkubacji trwającym około 3-6 dni u osób zakażonych pojawia się gorączka, ból głowy i ogólnie złe samopoczucie. W niektórych przypadkach występują również objawy, takie jak nieżyt nosa, zapalenie gardła, nudności i wymioty. Łagodne zapalenie żołądka i jelit może być również objawem towarzyszącym . Z reguły objawy trwają około 3-4 dni lub maksymalnie 1 tydzień.

Wirusy Coxsackie B1 są również odpowiedzialne za następujące choroby:

• aseptyczne zapalenie opon mózgowych,
• Zapalenie mózgu,
• Paraliż,
• Wysypka
• Uogólniona choroba u noworodków,
• Pryszczyca,
• Herpangina,
• Zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego,
• Zapalenie płuc,
• Pleurodynia.

Uogólniona choroba noworodków

Ta jest najcięższą chorobą, która może wystąpić w wyniku zakażenia niemowląt w pierwszych tygodniach życia wirusem Coxsackie . Jednak ciężkie choroby mogą wystąpić do trzeciego miesiąca życia. Obraz kliniczny jest podobny do ciężkiej sepsy bakteryjnej z niepokojem, letargiem i wysoką gorączką. Ponadto występuje małopłytkowość, leukocytoza przesunięta w lewo , pleocytoza w płynie mózgowo-rdzeniowym i wzrost transaminaz . W przebiegu choroby często rozwijają się powikłania, takie jak zapalenie wątroby, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe. Zasadnicze znaczenie dla postawienia diagnozy ma wskazanie w historii medycznej niedawnego zakażenia matki .

Jak diagnozuje się wirusy Coxsackie B1?

Środki diagnostyczne zależą od obrazu klinicznego. W ostrej fazie molekularne dowody biologiczne można znaleźć w płynie mózgowo-rdzeniowym, stolcu, wodzie z płukania gardła za pomocą testu PCR. Same testy serologiczne nie są wystarczająco wiarygodne do diagnozy, ale mogą dać doskonałą diagnostykę wskazującą na wzrost miana.

Jak leczy się wirusa Coxsackie B1?

Leczenie wirusa Coxsackie B1 jest objawowe z użyciem środków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych. W ciężkich postaciach choroby stosuje się preparaty gamma-globuliny . W przypadku wtórnej infekcji bakteryjnej stosuje się antybiotyki. Skuteczne przeciwwirusowo leki są obecnie nadal testowane. Lek Interferon okazał się bardzo odpowiedni w przypadku kardiomiopatii .

Jak długo wirus Coxsackie B1 jest zaraźliwy? >p>W pierwszych tygodniach choroby osoby dotknięte są wysoce zaraźliwe. Ale nawet po ustąpieniu objawów wirusy są nadal wydalane ze stolcem przez kilka tygodni. Właśnie dlatego pacjenci pozostają zakaźni przez bardzo długi czas. Dlatego po ustąpieniu objawów należy nadal przestrzegać zasad higieny , aby uniknąć zakażenia i przeniesienia wirusa na .

Jakie są rokowania w przypadku wirusa Coxsackie B1?

Ponieważ przebieg jest zwykle łagodny, leczenie jest objawowe. Pacjenci zwykle dobrze wracają do zdrowia po chorobie. Mogą wystąpić powikłania, takie jak zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie mięśnia sercowego lub osierdzia.

Jak można zapobiegać zakażeniu wirusem Coxsackie B1?

Następujące ważne środki mogą pomóc w zapobieganiu zakażeniu wirusem Coxsackie B1:

• Skuteczna higiena szpitalna, zwłaszcza na oddziale noworodków, tj. antywirusowe środki dezynfekujące, higiena pieluch, przewijanie fartuchów. W razie potrzeby należy izolować zakażone noworodki.
• Profilaktyka ekspozycji, tj. odpowiednia higiena rąk. Najpierw dokładnie umyj ręce, a następnie je zdezynfekuj.
• Profilaktyka poekspozycyjna, co oznacza, że jeśli ryzyko jest szczególnie wysokie, gamma globuliny należy podać w ciągu 72 godzin.

 
Pojedyncze wykrycia zakażeń wirusem coxsackie B1 nie podlegają zgłoszeniu zgodnie z Infektionsschutzgesetz. Jednakże, jeśli ogniska się kumulują, odpowiedzialny dyrektor laboratorium musi złożyć raport do departamentu zdrowia publicznego. Po pokonaniu infekcji wirusem Coxsackie B1 odporność utrzymuje się przez całe życie. Obecnie nie ma szczepionki przeciwko temu patogenowi.