Co to jest wirus Coxsackie B2?
Wirusy Coxsackie B2 to nieotoczkowe jednoniciowe wirusy RNA. Należą do rodziny pikornawirusów. Są główną przyczyną chorób takich jak przeziębienia, zapalenie mięśnia sercowego i zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Wirusy te mają rozmiar około 20-40 milimetrów i posiadają tylko jedną nić RNA. Wirusy Coxsackie B2 nie mają otoczki, ich genom jest otoczony sześciennym kapsydem. Mają wysoką stabilność i przeżywalność w środowisku kwaśnym i są wrażliwe tylko na zawierające chlor środki dezynfekujące. Zamiast tego, środki dezynfekujące na bazie alkoholu nie mają wpływu na wirusy Coxsackie. W temperaturze pokojowej mogą przetrwać przez kilka dni i mogą być zaraźliwe.
W jaki sposób przenoszony jest wirus Coxsackie B2?
Wirusy Coxsackie B2 są przenoszone z człowieka na człowieka drogą fekalno-oralną. Czasami mogą być również przenoszone przez infekcje kropelkowe lub infekcje wymazowe. Po spożyciu doustnym wirusy najpierw zaczynają namnażać się w błonie śluzowej gardła, a następnie w ścianie jelita. Wirusy Coxsackie B2 są wydalane głównie z kałem.
Jakie są objawy zakażenia wirusem Coxsackie B2?
Z reguły infekcje wirusem Coxsackie B2 są całkowicie bezobjawowe lub mają tylko bardzo niewielkie objawy. Najczęściej obserwuje się następujące objawy :
- Gorączka, podobna do grypy,
- Katar,
- Zapalenie gardła,
- Nudności i wymioty.
Jako
objaw towarzyszący mogą również wystąpić dolegliwości żołądkowo-jelitowe
. Zwykle objawy ustępują po 3-4 dniach, w
niektórych przypadkach dopiero po tygodniu. Choroby wywoływane
przez wirus Coxsackie B2 występują najczęściej latem
i wczesną jesienią.
Wirusy Coxsackie B2 są główną przyczyną następujących chorób:
- aseptyczne zapalenie opon mózgowych,
- Zapalenie mózgu,
- Paraliż,
- Wysypka
- Uogólniona choroba u noworodków,
- Pryszczyca
- Herpangina,
- Zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego,
- Zapalenie płuc,
- Pleurodynia.
Zapalenie opon mózgowych i mózgu
Szczególnie u dzieci, wirusy Coxsackie B2 są przyczyną aseptycznego zapalenia opon mózgowych. Wirusy te występują szczególnie często latem i jesienią w regionach o łagodnym klimacie. U osób dotkniętych chorobą występują ostre objawy, takie jak dreszcze, ból głowy, wysoka gorączka, światłowstręt, nudności i wymioty oraz ból podczas poruszania oczami. Inne objawy mogą obejmować kaszel, zapalenie gardła, biegunkę, bóle mięśni, zapalenie opłucnej, półpasiec i zapalenie mięśnia sercowego.
W rzadszych przypadkach występuje zapalenie mózgu. Objawy obejmują drgawki, dezorientację i narastającą senność. Osoby z nienaruszonym i silnym układem odpornościowym mają doskonałe rokowania. Pacjenci, którzy cierpią na agammaglobulinemię, hipogammaglobulinemię lub inne poważne niedobory odporności, są narażeni na ryzyko przewlekłego zapalenia mózgu lub opon mózgowych. Około 50% osób dotkniętych chorobą cierpi na objawy podobne do objawów zapalenia skórno-mięśniowego, takie jak wysypka, obrzęk i zapalenie mięśni. Może również rozwinąć się przewlekłe zapalenie wątroby.
Jak diagnozuje się wirusy Coxsackie B1?
W zależności od obrazu klinicznego wybierany jest środek diagnostyczny. Jeśli infekcja jest ostra, molekularne dowody biologiczne w kale, popłuczynach z gardła i płynie mózgowo-rdzeniowym można uzyskać za pomocą testu PCR. Same badania serologiczne mogą wskazywać na wzrost odpowiedniego miana, jednak badanie to nie jest wystarczające do postawienia diagnozy.
Jak leczy się wirusa Coxsackie B2?
Przeważnie leczenie chorób wywołanych przez wirusy Coxsackie B2 jest objawowe z zastosowaniem leków przeciwgorączkowych i przeciwbólowych. Jeśli podczas choroby wystąpi ciężki przebieg, można zastosować preparaty gamma-globuliny. Jeśli dojdzie do wtórnej infekcji bakteryjnej, do wyboru są antybiotyki. Obecnie leki przeciwwirusowe są nadal testowane, ale lek interferon, który jest stosowany w kardiomiopatii , okazał się bardzo skuteczny i skuteczny .
Szczególnie w pierwszych tygodniach po zakażeniu pacjenci są wysoce zakaźni, tj. wysoce zaraźliwi. Wirusy Coxsackie B2 mogą być nadal wydalane ze stolcem przez kilka tygodni, nawet jeśli objawy już dawno ustąpiły. Dlatego osoby z infekcją są uważane za zakaźne przez bardzo długi czas. Aby uniknąć przenoszenia wirusa Coxsackie B2, konieczne jest skrupulatne przestrzeganie zasad higieny nawet po ustąpieniu objawów.
Jakie są rokowania w przypadku wirusa Coxsackie B2?
Przebieg choroby jest zwykle łagodny, dlatego zwykle stosuje się jedynie leczenie objawowe. Zwykle osoby dotknięte chorobą mogą doskonale wyzdrowieć, ale nadal możliwe jest wystąpienie powikłań, takich jak zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego lub zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Jak można zapobiegać zakażeniu wirusem Coxsackie B2?
Aby zapobiec zakażeniu wirusem Coxsackie B2, ważne jest podjęcie następujących działań:
- Szczególnie na oddziale noworodkowym szpitala należy stosować skuteczną higienę szpitalną, co oznacza: odpowiedni przeciwwirusowy środek dezynfekujący, regularną zmianę fartuchów i higienę pieluch. Konieczne może być odizolowanie zakażonych noworodków.
- Profilaktyka poekspozycyjna, co oznacza, że gamma globulina musi zostać podana w ciągu 72 godzin, jeśli istnieje szczególnie wysokie ryzyko.
- Profilaktyka poekspozycyjna, co oznacza stosowanie właściwej higieny rąk. Najpierw dokładnie umyj ręce ciepłą wodą i mydłem, a następnie zdezynfekuj.
Czy istnieje obowiązek zgłaszania wirusa Coxsackie B2?
Na dzień dzisiejszy nie ma obowiązku zgłaszania wirusa. Jednak w przypadku nagromadzenia się ognisk , należy złożyć raport do wydziału zdrowia publicznego przez odpowiedniego kierownika laboratorium. Po pokonaniu choroby , pacjent ma dożywotnią odporność. Obecnie nie ma szczepionki przeciwko wirusowi Coxsackie B2.