Co to jest wirus Coxsackie B3?

Wirus Coxsackie B3 jest jednym z globalnie rozpowszechnionych wirusów należących do rodziny pikornawirusów . Są one przyczyną chorób takich jak aseptyczne zapalenie opon mózgowych, cukrzyca typu 1 i zapalenie trzustki. Wirusy Coxsackie B3 są główną przyczyną zapalenia mięśnia sercowego u osób poniżej 40 roku życia. W niezbyt rzadkich przypadkach te wirusy mogą prowadzić do nagłej śmierci sercowej.

Jaka jest morfologia wirusów Coxsackie B3?

Wirusy mają rozmiar około 20-40 mm i składają się z jednoniciowego RNA. Genom otoczony jest tak zwanym sześciennym kapsydem. Wirusy Coxsackie B3 nie mają otoczki wirusowej. Są bardzo przeżywalne w środowisku kwaśnym i są wrażliwe tylko na środki dezynfekujące zawierające chlor. Standardowe środki dezynfekujące z alkoholem lub detergentami nie mają wpływu na wirusy. Wirusy mogą z łatwością przetrwać wiele dni w temperaturze pokojowej.

W jaki sposób przenoszone są wirusy Coxsackie B3?

Wirusy Coxsackie B3 są przenoszone z człowieka na człowieka drogą kropelkową lub przez kontakt z kałem. Wirusy są izolowane z organizmu głównie poprzez stolec.

Jakie są objawy zakażenia wirusem Coxsackie B3?

Zakażenie wirusem Coxsackie B3 zwykle przebiega bezobjawowo lub z kilkoma niewielkimi objawami. Najczęstszym objawem jest gorączka. Ponieważ wirusy Coxsackie B3 są przenoszone głównie w miesiącach letnich i wczesną jesienią, pierwsze objawy są mylone z objawami letniej grypy . Jednak po odpowiednim okresie inkubacji wynoszącym około 3-6 dni, u osób dotkniętych chorobą pojawia się wysoka gorączka, ból głowy oraz złe samopoczucie. Nierzadko zakażeniu wirusami Coxsackie B3 towarzyszą objawy takie jak nieżyt nosa, zapalenie gardła, nudności i wymioty. Może również wystąpić łagodne zapalenie żołądka i jelit. Objawy trwają zwykle około 4 dni, ale nie dłużej niż jeden tydzień.

Wirusy Coxsackie B3 są głównie odpowiedzialne za następujące choroby:

• aseptyczne zapalenie opon mózgowych,
• Zapalenie mózgu,
• Paraliż,
• Wysypka
• Uogólniona choroba u noworodków,
• Pryszczyca
• Herpangina,
• Zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego,
• Zapalenie płuc,
• Pleurodynia.

Zapalenie mięśnia sercowego

Najczęstszą chorobą wywoływaną przez wirusy Coxsackie B3 jest zapalenie mięśnia sercowego. Choroba występuje najczęściej u noworodków oraz nastolatków i młodych dorosłych. Ponad 60% pacjentów to mężczyźni. U osób dotkniętych chorobą często występują objawy ze strony górnych dróg oddechowych, takie jak duszność, zaburzenia rytmu serca, gorączka i ból w klatce piersiowej. W niektórych przypadkach może rozwinąć się niewydolność serca. EKG wykaże uniesienie odcinka ST lub inne zmiany. Osłuchiwanie ujawnia szmer osierdziowy w około połowie przypadków. Badania krwi często wykazują podwyższone enzymy sercowe. W przypadku noworodków zakażenie wirusami Coxsackie B3 często rozwija się w chorobę o ciężkim przebiegu. U starszych dzieci lub dorosłych choroba zazwyczaj całkowicie ustępuje. U około 10% wszystkich osób dotkniętych chorobą rozwija się kardiomiopatia rozstrzeniowa i utrzymuje się przez długi czas. Rzadziej rozwija się przewlekłe konstruktywne zapalenie osierdzia.

Jak diagnozuje się wirusy Coxsackie B3?

W zależności od tego, jak przedstawia się obraz kliniczny, podejmowane są odpowiednie środki diagnostyczne. W ostrej fazie zakażenia diagnozę można postawić za pomocą molekularnych dowodów biologicznych w płynie mózgowo-rdzeniowym, kale lub wodzie z płukania gardła. Testy serologiczne nie są wiarygodne do postawienia diagnozy, ale mogą być pomocne do sprawdzenia wzrostu miana we krwi .

Jak leczy się wirusy Coxsackie B3?

U większości pacjentów zakażenie wirusami Coxsackie B3 przebiega całkowicie bezobjawowo. Niemniej jednak często stosuje się leczenie objawowe za pomocą leków przeciwgorączkowych i przeciwbólowych, aby umożliwić pacjentowi pozostanie bez objawów w trakcie trwania choroby. Jeśli przebieg choroby jest ciężki, często stosuje się preparaty gamma globuliny. Jeśli rozwiną się wtórne infekcje bakteriami , antybiotyki stają się leczeniem z wyboru. Jak dotąd leki przeciwwirusowe są nadal w fazie prób i testów. Jednak lek interferon, który jest stosowany szczególnie w przypadku kardiomiopatii, okazał się bardzo skuteczny. Jak długo wirus Coxsackie B3 jest zaraźliwy?

Osoby dotknięte chorobą są bardzo zaraźliwe, szczególnie w ciągu pierwszych kilku tygodni po zakażeniu. Ale nawet po ustąpieniu objawów wirus jest nadal wydalany z kałem przez kolejne kilka tygodni. Dlatego osoby dotknięte są uważane za zakaźne przez bardzo długi czas. Nawet po ustąpieniu dolegliwości i objawów należy nadal przestrzegać ważnych zasad higieny , aby uniknąć przenoszenia wirusa.

Jakie są rokowania w przypadku wirusa Coxsackie B3?

W większości przypadków choroba ma łagodny przebieg i jest leczona jedynie objawowo. W przypadku ciężkiego przebiegu choroby można zastosować preparaty gamma-blobuliny . W większości przypadków osoby dotknięte infekcją dobrze z niej wychodzą. Niemniej jednak należy liczyć się z powikłaniami, takimi jak zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie mięśnia sercowego lub zapalenie osierdzia .

Jak można zapobiegać zakażeniu wirusem Coxsackie B3?

Aby zapobiec zakażeniu, należy podjąć następujące środki:

• W szczególności należy przestrzegać skutecznej higieny szpitalnej na oddziale noworodkowym , oznacza to, że do dezynfekcji stosuje się wyłącznie środki skuteczne przeciwwirusowo, należy przestrzegać higieny pieluch i zmiany fartuchów oraz przestrzegać zasad higieny. W niektórych przypadkach konieczna jest izolacja zakażonych noworodków.
• Profilaktyka poekspozycyjna: odpowiednia higiena rąk, dokładne mycie rąk i ich dezynfekcja.
• Profilaktyka poekspozycyjna, co oznacza, że jeśli ryzyko jest szczególnie wysokie, gamma globuliny należy podać w ciągu 3 dni.

 
Izolowane przypadki zakażenia wirusem Coxsackie B3 nie podlegają zgłoszeniu, ale jeśli ogniska choroby nasilą się, odpowiedzialny dyrektor laboratorium musi wydać raport do odpowiedniego organu ds. zdrowia. Pacjenci po przeżyciu zakażenia wirusem mają dożywotnią odporność na niego. Obecnie nie istnieje jeszcze szczepionka przeciwko wirusowi Coxsackie B3 .