Co to jest wirus Coxsackie B6?

Wirusy Coxsackie B6 należą do rodziny pikornawirusów, podobnie jak wirus zapalenia wątroby typu A . Są to jednoniciowe wirusy RNA i należą do rodzaju enterowirusów. Można je znaleźć na całym świecie, ale są bardziej rozpowszechnione tam, gdzie klimat jest łagodny, na przykład w Europie Środkowej. Szczyt zachorowań przypada na późne lato i wczesną jesień. W tych okresach mogą wystąpić ogniska epidemiczne . Po zakażeniu wirusem przeciwciała IgM można wykryć we krwi po około 7 do 10 dniach i mogą one pozostać tam przez miesiąc. Druga próbka surowicy jest niezbędna, aby móc zaobserwować wzrost miana .

W jaki sposób przenoszone jest Coxsackie B6?

Wirusy Coxsackie B6 są najczęściej przenoszone z człowieka na człowieka drogą fekalno-oralną . Możliwe jest jednak również przenoszenie poprzez infekcje wymazami i drogą kropelkową. Jeśli dana osoba została zarażona doustnie, tj. połknęła wirusy , będą one najpierw namnażać się w błonie śluzowej gardła, a następnie w ścianie jelita, zanim zostaną wydalone z organizmu wraz ze stolcem.

Jaka jest morfologia wirusów Coxsackie B6?

Wirusy mają wielkość około 20-40 mm i posiadają dodatni polaryzujący jednoniciowy RNA. Wirusy Coxsackie B6 nie posiadają otoczki wirusowej. Ich genom jest otoczony sześciennym kapsydem . Wirusy te wykazują niezwykle wysoką stabilność i przeżywalność w szczególnie kwaśnym środowisku. Są wrażliwe wyłącznie na środki dezynfekujące zawierające chlor. Oznacza to, że konwencjonalne środki dezynfekujące na bazie alkoholu lub detergentów są całkowicie nieskuteczne. Nie są one w ogóle eliminowane i mogą przetrwać przez wiele dni w temperaturze pokojowej i być zakaźne.

Jakie są objawy zakażenia wirusem Coxsackie B6?

Zakażenie wirusem Coxsackie B6 zwykle przebiega bezobjawowo lub jedynie z niewielkimi objawami. Po okresie inkubacji trwającym około sześciu dni pojawia się gorączka, ogólne złe samopoczucie i ból głowy. W wielu przypadkach występują objawy towarzyszące, takie jak zapalenie gardła, nieżyt nosa, wymioty i nudności, a objawy łagodnego zapalenia żołądka i jelit również nie należą do rzadkości. Zazwyczaj objawy ustępują po około czterech dniach, ale rzadko trwają dłużej niż tydzień.

Pleurodynia

Nazywana jest również chorobą bornholmską lub epidemiczną mialgią. Choroba staje się zauważalna poprzez ostry wzrost gorączki, skurcze i kłujący ból w klatce piersiowej . Szczególnie dzieci mogą również odczuwać ból w górnej części brzucha. Ataki trwają zwykle 15-30 minut i często towarzyszy im tachypnoea i pocenie się . Gorączka osiąga szczyt około godziny po rozpoczęciu ataku , ale szybko spada, gdy objawy ustępują . Osoby dotknięte chorobą skarżą się na ból mięśni. Podczas osłuchiwania często słychać szmer opłucnowy. Jednakże, morfologia krwi i prześwietlenie klatki piersiowej nie wyróżniają się niczym szczególnym. Większość przypadków pleurodynii jest wywoływana przez wirusy Coxsackie B6. Z reguły objawy ustępują w ciągu kilku dni, a nawroty są raczej rzadkie. Leczenie polega na podawaniu NLPZ , czyli niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Inne środki, takie jak obróbka cieplna dotkniętych obszarów, mogą być stosowane jako uzupełnienie terapii.

Jak diagnozuje się wirusy Coxsackie B6?

Środki diagnostyczne zależą od obrazu klinicznego. W ostrej fazie możliwe jest uzyskanie dowodów w kale, płynie z płukania gardła i w płynie mózgowo-rdzeniowym za pomocą testu PCR. Badanie serologiczne nie jest wystarczające do postawienia diagnozy. Jednak wzrost miana może być cudownie wskazany za pomocą testów serologicznych.

Jak leczy się wirusa Coxsackie B6?

Terapia choroby wywołanej wirusem Coxsackie B6, jest w większości przypadków leczona objawowo. Oznacza to, że leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe są przyjmowane w razie potrzeby. Jeśli przebieg choroby pogarsza się, można zastosować preparaty gamma globuliny . W przypadku wykrycia wtórnej infekcji bakteryjnej stosuje się antybiotyki . Obecnie nadal testowane są leki o działaniu przeciwwirusowym . Lek interferon, który jest stosowany szczególnie w kardiomiopatiach, okazał się bardzo odpowiedni .

Jak długo wirus Coxsackie B6 jest zaraźliwy?

Szczególnie w pierwszych tygodniach choroby osoba dotknięta chorobą jest wysoce zaraźliwa. Jednak nawet po ustąpieniu objawów i dolegliwości wirus nadal jest wydalany ze stolcem przez wiele tygodni. W związku z tym pacjent jest nadal zakaźny przez bardzo długi czas, a przepisy dotyczące higieny muszą być nadal przestrzegane, nawet gdy objawy całkowicie ustąpią. Jest to jedyny sposób, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa .

Jakie są rokowania w przypadku wirusa Coxsackie B6?

Przebieg choroby jest w większości przypadków łagodny i może być leczony jedynie objawowo . Z reguły pacjenci dobrze wychodzą z infekcji. Należy jednak zawsze liczyć się z powikłaniami, takimi jak zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie mięśnia sercowego lub osierdzia.

Jak można zapobiegać zakażeniu wirusem Coxsackie B6?

Poniższe środki są ważne i mogą pomóc w zapobieganiu zakażeniu wirusem Coxsackie B6:

• Skuteczna higiena szpitalna, zwłaszcza na oddziale noworodkowym, czyli: skuteczne przeciwwirusowo środki dezynfekujące , a nie te na bazie alkoholu lub detergentów, wystarczająca higiena pieluch i zmiana fartuchów. Jeśli to konieczne, zakażone noworodki muszą zostać odizolowane.
• Profilaktyka narażenia, która oznacza praktykowanie odpowiedniej higieny rąk. Najpierw dokładnie umyj ręce, a następnie je zdezynfekuj.
• Profilaktyka poekspozycyjna, co oznacza podanie gamma globulin w ciągu 72 godzin, jeśli istnieje szczególnie wysokie ryzyko.

 
Pojedyncze wykrycia wirusa Coxsackie B6 nie muszą być zgłaszane zgodnie z ustawą o ochronie przed infekcjami. Jeśli jednak infekcje kumulują się, odpowiedzialny dyrektor laboratorium musi wydać raport do wydziału zdrowia . Pacjent, który przeszedł infekcję raz jest uważany za odpornego na wirusa Coxsackie B6. Obecnie nie istnieje szczepionka .