Czym jest syncytialny wirus oddechowy?

Syncytialny wirus oddechowy , znany również jako wirus RS lub w skrócie RSV , jest wirusem, który prowadzi do fuzji komórek w drogach oddechowych, tj. w drogach oddechowych. Patogen jest bardzo podobny do wirusa grypy i rozprzestrzenia się na całym świecie . Syncytialny wirus oddechowy powoduje sezonowe ogniska choroby. Większość ludzi choruje w Europie między listopadem a kwietniem. Jednak najczęstsze epidemie występują w styczniu i lutym.

Kto najczęściej choruje na syncytialny wirus oddechowy?

Wszyscy ludzie, niezależnie od wieku, mogą zachorować z powodu wirusa RS, ale szczególnie często chorują małe dzieci. Około 50-70% wszystkich dzieci zostaje zarażonych wirusem RS w pierwszym roku życia. Prawie wszystkie dzieci przeszły infekcję RSV co najmniej raz po drugim roku życia.

Ponadto zakażenie tym wirusem jest najczęstszym powodem, dla którego dzieci lub nawet niemowlęta muszą być leczone w szpitalu z powodu chorób dróg oddechowych . Wcześniaki i małe dzieci są szczególnie zagrożone. Choroba może mieć u nich ciężki przebieg. U wcześniaków, które cierpią na uszkodzenie płuc lub wady serca, zakażenie wirusem jest nawet śmiertelne w jednym na 100 przypadków .

U dorosłych jednak zakażenie syncytialnym wirusem oddechowym prowadzi zwykle do nieskomplikowanej i łagodnej infekcji górnych dróg oddechowych. Wiele zakażonych osób nie wykazuje żadnych objawów, dlatego infekcja wirusem często pozostaje niewykryta u dorosłych. U kobiet w ciąży wirus może być przenoszony z matki na nienarodzone dziecko.

Jak przenoszony jest syncytialny wirus oddechowy?

Wirus RSV jest wysoce zaraźliwy. Osoby zarażone wirusem mogą zarazić inne osoby już dzień później. Oznacza to nawet przed wystąpieniem pierwszych objawów. Dzieje się tak, ponieważ okres inkubacji wynosi od dwóch do ośmiu dni.

Wirus RS jest przenoszony przez:

Zakażenie drogą kropelkową:

Kiedy kichasz, kaszlesz lub rozmawiasz, drobne kropelki śliny zawierające wirusa są uwalniane do otoczenia. Jeśli kropelki te wejdą w kontakt z błoną śluzową nosa lub spojówką oka osoby, która jest nadal zdrowa, istnieje bardzo wysokie ryzyko, że ona również zachoruje.

Zakażenie wymazem:

Transmisja jest również możliwa poprzez zakażenie wymazem poprzez skażoną odzież lub zabawki. Według ekspertów wirus może przetrwać na rękach przez około 20 minut, na ubraniach przez około 45 minut, a na plastikowych powierzchniach nawet przez kilka godzin.

Jakie są objawy syncytialnego wirusa oddechowego?

Objawy zakażenia wirusem RSV różnią się w zależności od osoby . Osoby, które nie mają innych chorób często nie mają żadnych objawów. W innych przypadkach, występują objawy podobne do przeziębienia, takie jak:

• Lekko podwyższona temperatura ciała,
• Katar,
• Suchy kaszel,
• Ból gardła.

Jeśli RSV bronchiolitis występuje u niemowląt i małych dzieci, wpływając nie tylko na górne drogi oddechowe, ale także na dolne drogi oddechowe, a dokładniej na gałęzie drzewa oskrzelowego, występują następujące objawy:

• Wysoka gorączka,
• Przyspieszony oddech,
• Słyszalny świszczący oddech i grzechotanie podczas oddychania,
• Kaszel z plwociną,
• Trudności w oddychaniu, w tym użycie mięśni pomocniczych,
• Duszność,
• Zimna, sucha i blada skóra,
• Niebieskie przebarwienia błon śluzowych i/lub skóry spowodowane brakiem tlenu,
• U dzieci w wieku poniżej 18 miesięcy, zapadnięte ciemiączko.

Jako objawy towarzyszące często wymienia się brak siły, brak apetytu, odmowę picia i ogólne złe samopoczucie. Ogólnie rzecz biorąc, cały obraz kliniczny takiego zapalenia oskrzelików przypomina krztusiec.

Jak diagnozuje się syncytialny wirus oddechowy?

Jeśli u dziecka występują objawy grypopodobne, wysoka gorączka i/lub duszności, zawsze należy skonsultować się z pediatrą. RSV jest tylko bardzo trudny do odróżnienia od innych wirusowych chorób układu oddechowego. Nie tylko badanie kliniczne pomaga lekarzowi w postawieniu diagnozy , ale przede wszystkim szczegółowy opis objawów i wiek pacjenta.

Po przeprowadzeniu przez lekarza badania klinicznego z osłuchiwaniem, zwykle zlecane jest badanie laboratoryjne . W wymazie z wydzieliny nosowo-gardłowej wirusy RS można wykryć ponad wszelką wątpliwość. Tylko w wyjątkowych przypadkach możliwe jest wykrycie przeciwciał we krwi , ponieważ organizm wytwarza tylko kilka przeciwciał przeciwko wirusowi.

Jak leczy się syncytialny wirus oddechowy?

Obecnie nie istnieje żadna terapia przyczynowa przeciwko wirusowi RSV, dlatego można leczyć jedynie objawy. Następujące środki są zwykle zalecane przez lekarza, :

• Dostateczne spożycie płynów,
• Uniesienie górnej części ciała ułatwia oddychanie,
• Krople do nosa lub płukanie nosa solą fizjologiczną,
• Okłady na łydki,
• Inhalacje.

W przypadku wysokiej gorączki zwykle przepisywany jest ibuprofen lub paracetamol. W przypadku ciężkiego nieżytu nosa ulgę może przynieść obkurczający spray do nosa . Stosowanie leków rozszerzających oskrzela, takich jak salbutamol, powinno zapewnić ulgę w oddychaniu poprzez rozszerzenie dróg oddechowych. Są one dostarczane bezpośrednio do miejsca, w którym są potrzebne, za pomocą inhalatora .

W ciężkich przypadkach adrenalina jest podawana za pomocą inhalatora. Podawanie kortyzonu ma sens tylko systemowo, tj. w postaci tabletek, ponieważ kortyzon podawany jako inhalacja nie ma wpływu na wirusa RS . Jeśli poziom tlenu we krwi osoby dotkniętej chorobą staje się zbyt niski, konieczna staje się wentylacja. Odbywa się to w szpitalu za pomocą maski oddechowej.

Jak można zapobiegać syncytialnemu wirusowi oddechowemu?

Najskuteczniejsze i najważniejsze środki obejmują staranną higienę, w życiu publicznym, ale także w rodzinie. Następujące środki mogą pomóc powstrzymać rozprzestrzenianie się RSV.

• Regularnie myj ręce, a jeszcze lepiej je dezynfekuj.
• Kaszl i kichaj tylko w zgięcie łokcia, a nie w dłonie.
• Zabawki dzieci powinny być regularnie czyszczone.
• Dzieci z chorobą nie powinny odwiedzać placówek społecznych, takich jak przedszkola lub szkoły.
• Należy unikać palenia tytoniu, zwłaszcza w pobliżu dzieci.

Nie ma aktywnej szczepionki przeciwko RSV, ale istnieje bierna szczepionka dla dzieci z czynnikami ryzyka. W szczególności takie szczepienie jest zalecane dla następujących dzieci:

• Wcześniaki urodzone przed 35 tygodniem ciąży.
• Wcześniaki z chorobami płuc lub wadami serca.
• Dzieci poniżej drugiego roku życia z chorobami płuc lub wadami serca.