Czym jest wirusowe zapalenie wątroby typu C - HCV?

Wirusowe zapalenie wątroby typu C to ciężka postać zapalenia wątroby wywoływana przez tak zwany wirus zapalenia wątroby typu C - HCV. Wirus rozprzestrzenia się na całym świecie i jest przenoszony głównie przez krew. W przypadku ostrej choroby objawy występują rzadko lub prawie wcale. Jednak ostre zapalenie wątroby typu C często przekształca się w chorobę przewlekłą. Wirusowe zapalenie wątroby typu C nazywa się przewlekłym, jeśli HCV RNA jest wykrywalne u pacjenta dłużej niż 6 miesięcy .

W jaki sposób przenoszony jest wirus zapalenia wątroby typu C - HCV?

Główną drogą przenoszenia wirusa jest zakażona krew. Z tego powodu główną przyczyną zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C jest również używanie narkotyków. Dzieląc się strzykawkami, łyżkami lub igłami, użytkownicy narkotyków bardzo łatwo zarażają się nawzajem. Jednak dzielenie się rurkami do wąchania podczas używania kokainy jest również źródłem zagrożenia , ponieważ wirus jest również przenoszony przez błony śluzowe.

Personel medyczny , taki jak sanitariusze, lekarze lub pielęgniarki, którzy mają kontakt z pacjentami zakażonymi wirusowym zapaleniem wątroby typu C, jest narażony na zwiększone ryzyko zakażenia. Specjaliści, którzy mają kontakt z materiałem do pobrania próbki, mogą łatwo ulec zakażeniu, na przykład, jeśli ukłują się igłą zanieczyszczoną krwią osoby zakażonej.

W przypadku oddawania krwi lub otrzymywania krwi od innych osób nie ma istotnego ryzyka zakażenia , ponieważ wszystkie produkty krwiopochodne są testowane na obecność wirusa. Przeniesienie wirusa przez inne płyny ustrojowe, takie jak pot, łzy, ślina lub sperma, jest prawie niemożliwe. Należy jednak stwierdzić, że istnieje zdecydowanie zwiększone ryzyko podczas niektórych praktyk seksualnych, na przykład gdy w grę wchodzi krew , ponieważ wirus może być przenoszony przez urazy błon śluzowych.

Matka może przekazać wirusa swojemu dziecku, w zależności od poziomu wiremii we krwi matki. Przeniesienie wirusa przez krew jest również możliwe podczas porodu. Ryzyko wynosi jednak tylko około trzech do dziesięciu procent.

Kiedy pojawia się wirus zapalenia wątroby typu C - HCV i jak długo można nim zarażać?

Okres inkubacji, czyli czas między zakażeniem a pojawieniem się pierwszych objawów, wynosi około dwóch do 24 tygodni. Średnio jednak, wynosi on od sześciu do dziewięciu tygodni. Zasadniczo jesteś zakaźny tak długo, jak długo materiał genetyczny wirusa może być wykryty w Twojej krwi.

Jakie są objawy zapalenia wątroby typu C - wirusa HCV?

W około 75% przypadków nie występują żadne objawy lub występują tylko niejasne objawy, które są zwykle podobne do objawów grypy. Obejmują one:

• Zmęczenie i znużenie,
• Nudności,
• Utrata apetytu,
• Bóle mięśni i stawów,
• Gorączka.

 
Około 25% osób dotkniętych chorobą ma ostre zapalenie wątroby, które jest łagodne w większości przypadków. Jest ono szczególnie widoczne poprzez żółtaczkę, czyli zażółcenie skóry, błon śluzowych i oczu . Możliwy jest również ból w prawej górnej części brzucha. Jeśli ostra forma infekcji przechodzi w przewlekłą, to również w większości przypadków jest łagodna, ale pojawiają się objawy takie jak obniżona wydajność, zmęczenie i znużenie. W niektórych przypadkach przewlekłe zapalenie wątroby typu C prowadzi do bólu stawów, swędzenia i obrzęku węzłów chłonnych. Istnieją jednak inne choroby, które są związane z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C w .

Należą do nich przede wszystkim

• Cukrzyca,
• Depresja,
• Zapalenie tarczycy Hashimoto,
• Zespół Sjögrena.

Jak diagnozuje się wirusowe zapalenie wątroby typu C - HCV?

Po zebraniu wywiadu medycznego, tj. wywiadu, lekarz zleci badanie laboratoryjne krwi pod kątem odpowiednich przeciwciał i wartości wątrobowych, takich jak COT i CPT, jeśli podejrzewa się zapalenie wątroby typu C, w celu postawienia ostatecznej diagnozy.

Jak leczy się wirusowe zapalenie wątroby typu C - HCV?

U około 50% pacjentów wirusowe zapalenie wątroby typu C leczy się samoistnie w ciągu kilku tygodni. W niektórych przypadkach konieczne jest jednak szybkie zastosowanie specjalnych leków przeciwwirusowych, na przykład w przypadku lekarzy lub pielęgniarek, którzy zarazili się poprzez zakłucie igłą. W przypadku przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C leki przeciwwirusowe są również stosowane w leczeniu ciężkich współistniejących chorób i dolegliwości. Jednak leki przeciwwirusowe są przede wszystkim leczeniem z wyboru w przypadku przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C, ponieważ celem tych leków jest zapobieganie dalszemu postępowi choroby wątroby. To ostatecznie zmniejsza również ryzyko późnych powikłań, takich jak marskość wątroby i rak wątroby.

Jakie są rokowania w przypadku zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C - HCV?

Pierwsze pytanie, które pojawia się w tym miejscu: "Czy wirusowe zapalenie wątroby typu C jest uleczalne?" Odpowiedź brzmi: "W bardzo wielu przypadkach tak" U około 15-45% pacjentów wirusowe zapalenie wątroby typu C leczy się nawet spontanicznie, tj. bez żadnej terapii. Jednak u 55-85% osób dotkniętych chorobą rozwija się przewlekłe zapalenie wątroby typu C. Przebieg choroby jest również zwykle łagodny i nie ma żadnych specyficznych objawów. Jednak w tych przypadkach rzadko można zaobserwować spontaniczne wyleczenie. Jednak prawidłowy rodzaj leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C może z pewnością doprowadzić do pożądanego sukcesu, tj. wirusy nie są już wykrywalne we krwi. Pod koniec leczenia jest to sprawdzane za pomocą badania kontrolnego. W przeciwieństwie do innych form zapalenia wątroby, wirus zapalenia wątroby typu C - HCV nie pozostawia żadnej ochrony na całe życie, tj. możliwe jest ponowne zakażenie wirusem .

Jak możesz chronić się przed wirusowym zapaleniem wątroby typu C - HCV?

Nie ma jeszcze szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu C, więc istnieją następujące opcje ochrony:

• Osoby zażywające narkotyki nie powinny dzielić się ze sobą sprzętem do iniekcji ani rurkami do wąchania,
• Stosunki seksualne powinny zawsze odbywać się z użyciem prezerwatywy, zwłaszcza w przypadku często zmieniających się partnerów seksualnych,
• Pielęgniarki i lekarze powinni zawsze nosić rękawiczki podczas pobierania próbek krwi, opatrywania ran itp.