Czym jest zespół napięcia przedmiesiączkowego?

Wiele kobiet odczuwa bóle brzucha lub głowy przed wystąpieniem miesiączki. Niektóre mogą również doświadczać wahań nastroju. Oprócz smutku lub drażliwości może pojawić się ogólne złe samopoczucie. Lekarze nazywają to zjawisko zespołem napięcia przedmiesiączkowego (PMS) i rozumieją przez to dolegliwości psychiczne i fizyczne, które mogą pojawić się na dwa tygodnie do kilku dni przed wystąpieniem miesiączki. U większości kobiet objawy PMS nie są nawet szczególnie dotkliwe. Inne kobiety cierpią jednak z powodu tak poważnych objawów, że nie mogą już wykonywać swoich normalnych codziennych czynności. W tym artykule dowiesz się, jak leczyć PMS.

Jakie są przyczyny zespołu napięcia przedmiesiączkowego?

Lekarze nie odkryli jeszcze przyczyn PMS ponad wszelką wątpliwość, ale zakładają, że wahania hormonalne w kobiecym cyklu odgrywają decydującą rolę w rozwoju PMS. Kobiety cierpiące na PMS niekoniecznie mają zmieniony poziom hormonów, ale mogą być szczególnie wrażliwe na produkty rozpadu hormonu progesteronu. Hormon ten jest produkowany głównie w drugiej połowie cyklu, tj. przed wystąpieniem krwawienia miesiączkowego. Lekarze podejrzewają również, że za rozwój PMS mogą być odpowiedzialne predyspozycje genetyczne, a także czynniki środowiskowe.

Jak powszechny jest zespół napięcia przedmiesiączkowego?

Wiele kobiet doświadcza łagodnych objawów PMS od czasu do czasu, zanim zaczną miesiączkować, ale nie wpływa to na nie w żaden sposób. Około 20 do 40 procent wszystkich kobiet skarży się jednak na bardziej wyraźne objawy PMS. Mogą one stać się tak poważne, że są również zauważalne w życiu codziennym. Znacznie mniej kobiet, a mianowicie od trzech do ośmiu procent wszystkich kobiet, cierpi w szczególności z powodu objawów psychicznych, które mogą stać się tak poważne, że nie mogą już dłużej radzić sobie z codziennym życiem. Lekarze nazywają to przedmiesiączkowym zaburzeniem dysforycznym (PMDS).

Jakie są objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego?

Oprócz uczucia napięcia w klatce piersiowej i/lub brzuchu, mogą występować również bóle głowy, stawów, pleców lub mięśni. Niektóre kobiety skarżą się również na zatrzymywanie wody, obniżoną jakość snu, problemy trawienne, przebarwienia skóry i/lub zachcianki żywieniowe.

Prawie wszystkie kobiety cierpiące na PMS często czują się wyczerpane, przygnębione, apatyczne, złe i/lub rozdrażnione w dniach poprzedzających miesiączkę. Niektóre z nich mają również problemy z koncentracją i (poważne) wahania nastroju. Jeśli objawy PMS są szczególnie nasilone, mogą zakłócać codzienne życie kobiety, a nawet wpływać na jej relacje z rodziną, przyjaciółmi i/lub współpracownikami.

Jakie są formy zespołu napięcia przedmiesiączkowego?

Lekarze mówią o przedmiesiączkowym zespole dysforycznym (PMDS), gdy objawy mają znaczący wpływ na psychikę danej osoby i mogą nawet wywoływać uczucie depresji i/lub lęku.

Jaki jest przebieg zespołu napięcia przedmiesiączkowego?

Większość kobiet doświadcza objawów PMS głównie w drugiej połowie cyklu miesiączkowego, tj. po owulacji. W tym czasie poziom żeńskiego hormonu płciowego estrogenu spada, a organizm produkuje więcej hormonu progesteronu. Wraz z nadejściem miesiączki i początkiem nowego cyklu objawy PMS również zmniejszają się i znikają całkowicie najpóźniej wraz z końcem miesiączki. Nie pojawiają się ponownie aż do następnej owulacji. Może się również zdarzyć, że kobiety cierpiące na PMS mają objawy tylko od czasu do czasu. Zakres i nasilenie objawów również mogą się różnić.

Jak diagnozuje się zespół napięcia przedmiesiączkowego?

Ginekolog najpierw przeprowadzi wywiad z pacjentką i zapyta o jej objawy oraz kiedy dokładnie występują. Zespół napięcia przedmiesiączkowego należy odróżnić od innych chorób, które mają podobne objawy. Jest to jedyny sposób na odróżnienie PMS od depresji, choroby tarczycy lub zespołu jelita drażliwego.

Jak leczy się zespół napięcia przedmiesiączkowego?

Sposób leczenia zespołu napięcia przedmiesiączkowego często różni się w zależności od kobiety. Kobietom zaleca się zatem wypróbowanie różnych środków i metod w celu znalezienia tej, która łagodzi objawy. W przypadku łagodnych objawów przedmiesiączkowych obiecujące mogą być na przykład metody relaksacyjne, akupunktura, odpowiednia ilość ćwiczeń fizycznych, ograniczenie spożycia alkoholu i/lub kawy lub dieta niskosolna. Preparaty ziołowe i/lub suplementy diety, takie jak ziele dziurawca, pieprz mnisi, wapń lub witamina B6 również mogą przynieść ulgę.

Kobiety, które cierpią z powodu bardziej nasilonych objawów przedmiesiączkowych, mogą sięgnąć po następujące leki:

• leki hormonalne: Oprócz plastrów hormonalnych można tu również stosować pigułki antykoncepcyjne, które wpływają na poziom hormonów i tym samym łagodzą objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego.
• Leki przeciwdepresyjne: Jeśli masz poważne objawy psychiczne, SSRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny) mogą pomóc złagodzić objawy przedmiesiączkowe.
• Środki przeciwbólowe: mogą być skuteczne w przypadku silnego bólu menstruacyjnego. Nie jest jednak jeszcze wystarczająco wiadomo, czy można je również skutecznie stosować w leczeniu objawów PMS.