Liczby Chladniego

Definicja:

Figury Chladniego to wizualne wzory, które pojawiają się, gdy płytka posypana piaskiem lub innym drobnym proszkiem jest wprawiana w drgania. Wzory pojawiają się w punktach, w których płyta nie wibruje (tak zwane linie węzłowe), podczas gdy piasek jest wyrzucany z obszarów wibrujących (brzuchy wibracyjne).

Pochodzenie:
Niemiecki fizyk i muzyk Ernst Florens Friedrich Chladni (1756-1827) odkrył figury Chladniego w 1787 r. Dzięki swoim badaniom założył dziedzinę akustyki i jest często nazywany "ojcem akustyki".

Pochodzenie:
Figury Chladniego są tworzone przez posypanie cienkiej płytki piaskiem, a następnie zamiatanie smyczkiem skrzypcowym wzdłuż krawędzi lub przez wzbudzanie jej za pomocą głośnika lub innego wzbudnika o różnych częstotliwościach. Wibracje występujące przy określonych częstotliwościach (częstotliwościach drgań własnych płytki) prowadzą do powstania stabilnych trybów drgań, w których tworzą się charakterystyczne wzory.

Znaczenie i zastosowanie:
Figury Chladniego służą nie tylko do ilustrowania i badania fizyki drgań, ale mają również zastosowanie w nowoczesnych dyscyplinach naukowych i inżynieryjnych. Są one wykorzystywane do badania właściwości rezonansowych materiałów i komponentów oraz służą jako pomoc dydaktyczna w fizyce.

Literatura i linki:
Więcej informacji na temat figur Chladniego w Wikipedii
Film YouTube demonstrujący figury Chladniego

Dalsze tematy:

Akustyka
Rezonans
Wibracje
Fizyka instrumentów muzycznych

Źródła:
Ernst Chladni: "Die Akustik" (1802)
Różne artykuły naukowe i podręczniki na temat teorii drgań i akustyki